Deef in Dronkenland

† Chapter 16

Rustig loop ik door de straten. Het regent nog steeds even hard als net, maarja dat boeit me nu niet meer eigenlijk. Okay ik heb het misschien wel koud, maar ik moet weten waar Eliza is. Ik wil niet dat er iets met d'r gebeurt. I know, ik klink cliché, maar het is wel zo, Eliza betekent namelijk veel voor me. Ookal is het uit. Eigenlijk zijn we nooit een goed koppel geweest. Zachtjes lach ik. We maakte altijd ruzie. Echt altijd, over ook echt alles. Toen ze het uitmaakte was ik best wel opgelucht, maar ik was wel bang om d'r te verliezen. Gelukkig is dat niet gebeurt en zijn we vrienden gebleven.

Ik ga met m'n handen door m'n haren en voel hoe nat m'n haar is. Waarschijnlijk zie ik er echt niet uit. Misschien is het daarom ook slimmer om even te douchen ofzo. We hebben namelijk afgesproken, en ja, weet ik veel waar ze uithangt. Ik zie d'r vanavond wel.

Op de weg terug naar m'n huis zie ik allemaal kinderen naar binnen rennen door de regen. Ik herinner me nog goed hoe mijn ouders me niet binnen lieten als het regende. "Speel nou nog maar beetje met je vriendjes, je bent niet gemaakt van suiker he." Was hun standaard antwoord. Ik haat die tijd. Je kon altijd merken dat m'n ouders me liever niet thuis hadden.

Ik draai de sleutel in het slot en loop gelijk naar boven. Snel pak ik een rood t-shirt met zwarte broek en loop naar de badkamer. Meteen doe ik me natte kleren uit. Gadverdamme. Ik ga even onder de douche staan om weer fris te worden. Als ik echt iets vies vind, zijn dat vieze mensen. Okay dat klinkt best logisch.

Als ik klaar ben met douchen, zie ik dat het gestopt is met regenen. De lucht is niet helder blauw ofzo, nee het wordt zelfs al donker. 22:13. Het is sowieso nog te vroeg om te gaan. Nouja maakt niet uit. Ik ga voor de spiegel staan en doe wat gel door m'n haren. Zo dat ziet er beter uit dan daarnet.

Als ik op m'n telefoon kijk zie ik dat ik 12 gemiste oproepen heb gemist. Het nummer ken ik gelijk. Eliza. Ik open al haar berichtjes.

"Plannen gewijzigd, kom om 22:40 naar t park xx"

"Deef reageer gvd."

"Deeeeefje? Waar the fuck ben je?"

"Godverdomme Deef, kom op tijd alsjeblieft!!"

Snel type ik een berichtje terug.

"Doe fucking rustig! Ik kom gwn op tijd hoor x"

Misschien is het beetje bot, maar ik verzend het toch. Het is Eliza maar, die kan daar wel tegen, ze weet toch wel dat ik het niet zo bedoel.

Als ik opnieuw op de klok kijk zie ik dat het al 20 over 10 is geweest. Okay ik moet wel beetje opschieten. Snel doe ik m'n zwarte sneakers aan en loop het huis uit.

Doordat het donker is, zie ik eigenlijk geen ene flikker maarja zal wel. Ik wil weten wat er met Eliza is. Ik wil het niet alleen, ik ga het te weten komen ook. Ik loop zo snel als ik kan naar het park waar we hadden afgesproken.

Als ik bij het park aankom zie ik een bekend gezicht. Nee nee niet Eliza, iemand anders. Ik loop dichterbij. "Wat doe jij nou hier?" Vraag ik verbaasd aan Louis. "Kan ik ook aan jou vragen." Zegt hij terwijl hij me verbaasd aankijkt. "Ik heb afgesproken met Eliza." Hij knikt even. "Ik met Melissa." "Maar.. Waar zijn ze?" Precies hetzelfde moment gaan mijn en Louis's telefoon af. We kijken elkaar met precies dezelfde blik aan. We zijn soort van in hun val getrapt. Ik haal m'n telefoon uit m'n zak en zie dat Louis hetzelfde doet. 3 keer raden van wie het berichtje is. Jep van Eliza.

"Een paar stappen naar voren lopen aub, en dan beetje naar voren buigen en dan... SMAK *pedoface* x"

Zachtjes lach ik. Ik kijk eens om me heen, maar ik zie Eliza en Melissa nergens. Als ik weer naar Louis kijk zie ik dat hij een beetje rood wordt. Rustig zet ik een paar stappen naar voren. Louis kijkt me recht in m'n ogen aan. Ik buig een beetje naar voor, en merk dat hij dat ook doet. En voor ik het weet raken onze lippen elkaar.

"CUTIES!" Beide schrikken we op als Eliza en Melissa uit de bosjes komen. "Lis, serieus?" Louis kijkt met een 'Waarom' blik Melissa haar kant op. "Liz, serieus?" Doe ik hem na. Lachend kijkt Louis me aan. Met m'n hand pak ik die van hem vast. Hij schuift zijn vingers in die van mij. "Guys guys, wees ons gewoon dankbaar." Zegt Melissa. "Oh trouwens Deef, ik ben Melissa." Ze kijkt mijn kant even op. "I know, I know." Antwoord ik lachend. "Maar okay okay, kom mee jongens." Eliza trekt ons mee verder het park in.

Ze brengt ons naar een plek onder een boom waar een deken ligt en een paar kaarsjes staan. "Bedank ons later maar, nu eerst relax." Melissa duwt mij en Louis op de grond. "Wij gaan, veel plezier guys." Melissa geeft Louis snel een knuffel. "Ja wij gaan." Eliza knuffelt me en fluistert nog snel. "Veel plezier." Voor ze wegloopt.

Als ze beide weg zijn ga ik rustig op het deken liggen. Niet veel later komt Louis naast me liggen. Ofja naast, heel dicht tegen me aan. Hij ruikt lekker zoals altijd. Ik sla een arm om hem heen en duw hem nog dichter tegen me aan.

Als ik hem een zoen wil geven, duwt hij me zachtjes weg. "Deef?" Zijn stem klinkt zacht. "Ja?" "Dit, dit is toch geen spelletje voor je? Ik ben toch geen spelletje voor je?" Waarom vraagt hij dat? Tuurlijk is hij dat niet. "Nee, ik hou echt van je." Hij kijkt me even lief aan en drukt zijn lippen tegen die van mij, meteen zoen ik terug. Ik hou echt van hem. "Ik hou ook van jou."

Melissa❤

------------------