Dev Adam | Texting

42

merhabaa, elimden geldiğince uzun yazmaya çalıştım çünkü çarşamba gününe kadar finallerim var yoğun şekilde çalışmam lazım 🥺

Yurttayım ve internetim az kaldığı için çarşambaya kadar bir kez daha bölüm yayımlayamam muhtemelen ve sınavlara çalışabilmek için bölümü erkene çektim, keyifli okumalarr <3

- kaza gecesi ne olduğunu merak edenler var muhtemelen ve aynı zamanda yorumlarda olayı anlamayanlar varmış yavaş yavaş anlarsınız, kaza sahnesini biraz ileride yazıcam güzel bir kaos sahnesi😶 -

▪︎

DİLA'DAN:

Karşımdaki garsondan biraz önce sipariş verdiğim frambuazlı pasta dilimini alırken bakışlarım Rosa Hanım'a mimlenmişti. Rosa,  planlarım için önemli bir karakterdi. Acı hikayesini dinlerken yaşantımın onun yaşamına edilmemesi için dua etmiştim.

Martin ve Kemal korkutucu, hastalıklı varlıklardı.

Adımlarımızı camdan bir yolda atıyorduk resmen, en ufak bir hata her şeyi mahvedecekti. Dikkatli olmak zorundaydım.

"Martin ve Kemal işbirliği yapıyor. Belgelere ulaşmam zor, Martin beni pek yalnız bırakmıyor." dedi öfkeyle.

Çatalı tabağa bırakırken "Şu an belgelere ulaşamayız," dedim ve gözlerimiz kesişti. "Aralarını bozmamız en iyisi."

"Nasıl?"

"Birbirlerinden şüphe ederlerse açık verirler, biz de bundan faydalanacağız."

Gözlerinin içi parladı. "Harikasın, nasıl olacak o iş?" dediğinde sırıttım.

"Bu gece nifak tohumlarını ekiyorum, sen dikkat çeken bir şey yapma."

"Nifak mı? Anlamadım."

Uzun zaman sonra ilk defa gerçekten güldüm, kafası karışmış bir şekilde baktığında iç çektim. "Önemli değil, boş ver. Bu akşam küçük bir sevkiyat olacak, onu bozmaya çalışıyorum."

"Polise mi ihbar edeceksin?"

"Hayır, kundaklama yapacağım." Pastamı yerken keyfim yerindeydi, bunda Alperen'in magazin haberinin yanlış anlaşılma olduğunu söylemesinin de payı vardı. "Kemal de Martin de başlayınca rakipti, birbirlerine tam güvenemeseler de ortak bir işe giriştiler. Küçük sevkiyat mahvolursa aralarına gerilim girecektir, hata yapmaları da artar. Kemal düğünde problem çıkacak diye tedirgin, işlerinde de bunalırsa sevdiklerime dokunmaya vakti olmaz. Babasından da yardım alamaz."

"Emin misin?"

Kendimden emin bir şekilde güldüm. "Elbette, müstakbel gelini olarak onun için güzel bir doktor ayarladım. Tedavisi için yoğun bir uğraş içerisinde." İğreniyordum, rol icabı onlara faydalı bir şey yapmaktan.

"Harika bir kadınsın." dedi gülümseyerek. Teşekkür ettim ve iltifatını iade ettim, bir müddet geçmişlerimiz hakkında konuştuktan sonra yanımdan ayrıldı. Birileriyle konuşmaya ihtiyacım varmış, o kadar doluydum ki kendimi biraz döktüğümde hem rahatlamış hem de ağlamak istemiştim.