İZMİR GÜZELİ

His

Selam canlarım!

Artık farkındaysanız günde 1 bölüm atıyorum.
Çünkü abim evleniyor ve yoğunluktan dolayı bölüm yazmaya vaktim olmuyor🙈

Önümüzdeki haftalarda bazı günler hiç bölüm atamayabilirim. Ama merak etmeyin bölüm atamayacağım zaman size haber veririm.

Çooook öpüyorum hepinizii 💋

Keyifli okumalarr!

|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|

Denizden çıktıktan sonra kumların üzerindeki elbiseyi alıp üzerime giydim. Üzerim ıslak olduğu için elbise de ıslanmıştı ama şuan umrumda değildi.

Annemlerin evine doğru yürüdüm.Eve doğru yürürken havanın sıcaklığından dolayı üzerim biraz da olsa kurumuştu.

Önce balkona sonrada evin içine girip sakince kendimi odamdaki banyoya attım. Güzelce duş aldıktan sonra bedenimi bornoza sarıp banyodan çıktım.

Odamdaki kişisel banyo benim için çok çok iyi oluyordu.

Her ne kadar burda kalmasam , ayrı bir evim olsada bu odanın bu hali beni mutlu ediyordu.

Ben İstanbul'a gittikten sonra annemler benden haber alamadıkları için kendi istedikleri gibi yaptırmışlardı odamı.

Odam şuanki hali çok çok güzeldi.

Üzerime dolaptan mavi bir elbise alıp giydim. Dolabın yanındaki makyaj masama yaklaşıp , önündeki sandalyeye oturdum.

Saçlarımı tarayıp iki yandan balıksırtı ördükten sonra kol çantamı alıp odamdan çıktım.

-Anne ben çıkıyorum.

Annem mutfaktan çıkıp yanıma geldi.

-Kızım yemek yeseydin.

Annemin yanağına küçük bir öpücük bıraktım.

-Ben yerim bir şeyler sen merak etme.

Evden çıkarken babamın bahçeye girdiğini gördüm.

Yaklaşık 2 sene önce yaşanan olayların hiçbirini babam bilmiyordu. Bebek düştükten sonda annemle babama hiçbir şey söylememe kararı almıştık.

Böylece bebeği bilenler sadece annem ,ben ve Ahsen'di. Birde bebeğin babası.

Babamı gidip öptükten sonra kendi evime gittiğimi söyledim. Babamda annem gibi kalmamı istese de benim artık kendi evime gitmeye ihtiyacım vardı.

Annem ve babamla vedalaşıp arabama bindim. Bu arabayı İzmir'e geldikten sonra almıştım.

Diğer arabamı ise satmıştım. Bana o kötü dönemleri çağrıştıran hiçbir şeyi hayatımda istemiyordum.

Arabayı çalıştırıp evime doğru sürerken radyoyu da çalıştırdım. Bir yandan araba sürüp bir yandan da şarkı dinlemeye başladım.

Şarkının nakarat kısmı geldiğinde bende eşlik ederek söylemeye başladım.

Gözümden gitmiyor güzel gözlerin
Uzaktayken bilsen nasıl özlerim

Bir daha mı tövbe aşık olamam
Bir daha mı tövbe hayal kuramam

Telefonumun çalması üzerine radyonun sesini kısıp telefonu elime aldım.

Aramayı yanıtlayıp telefonu hoparlöre aldım.

-Efendim Ahsen?

-Ne zaman geliyorsun İstanbul'a ?

-Yarın.

-Tamam canım, haberleşiriz yine.

-Tamam Ahsencim.

Telefonu kapatıp şöför koltuğunun yanındaki koltuğa bıraktım.

Evim annemlerin evine pek yakın sayılmazdı, fakat çokta uzak değildi.

•••••••*~*~*•••••••••*~*~*~*~*•••••••••*~*~*•••••••

Evime geldikten sonra hızlı birşeyler atıştırmıştım. Sonrada yarın gideceğim İstanbul kaçamağı için valizimi hazırlamaya başladım.

İstanbul'dan taşındıktan sonra ilk defa İstanbul'a gitmeyecektim. Daha önce de gitmiştim ama bu sefer içimde garip bir his vardı.

Ne olduğunu bilmediğim garip bir his.

Valizimi kapatıp evin dış kapısının yanına götürdükten sonra televizyondan birşeyler izlemiştim.

İstanbul'a her gideceğim zaman istemsizce geriliyordum ve bu gerginliği film izleyerek ya da başka birşeylerle uğraşarak üzerimden atmaya çalışıyordum.

İzlediğim film bittikten sonra odama geçip yatağıma yattım.

Bu gece güzelce dinlenip yarın İstanbul'a enerjik gitmek istiyordum.

Zaten Ahsen'in ısrarları üzerine gidiyordum. Çok kalmayacaktım yalnızca 4 gecelik bir kaçamaktı ama güzel geçsin istiyordum.

O içimdeki değişik hisle birlikte gözlerimi kapatıp uykuya daldım.