Don't Blame Me

Κεφάλαιο 4ο

Για πολλά λεπτά έμεινα να κοιτάζω την κλεισμένη πόρτα. Η ιδέα του κλαμπ με είχε προβληματισει.

Για να είναι ειλικρινής δεν είχα βγει ποτέ μόνη μου χωρίς τον Γιώργο και δεν ήξερα πως να ντυθώ ή τι να κάνω.

Άνοιξα την βαλίτσα μου και άρχισα να βγάζω τα ρούχα από μέσα. Αφού τα κοίταξα αποφάσισα να βάλω ένα μαύρο τζιν, μια λευκή κοντή μπλούζα και αθλητικά παπούτσια.

Έπιασα πάνω τα μαλλιά μου. Βάφτηκα ελαφριά και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Αφού ένιωσα ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα βγήκα από το δωμάτιο για να βρω την Άννα.

Καθόταν στον καναπέ χαζεύοντας το κινητό της. Έβηξα διακριτικά για να μην την τρομάξω και την είδα να σηκώνει το κεφάλι της και να αφήνει το κινητό στο τραπέζι.

"Ωπ κοπελιά που πας έτσι;" με ρώτησε κοιτώντας με από πάνω προς τα κάτω.

Κοίταξα τον εαυτό για ακόμη μια φορά για να δω τι πάει λάθος μαζί μου.

"Δεν καταλαβαίνω τι δεν σου αρέσει" της απάντησα ειλικρινά και την είδα να ακουμπά τους κροτάφους της με τα δυο της δάχτυλα.

"Τζιζους" ήταν το μόνο που είπε. "Γλυκιά μου μια χαρά είσαι αλλά εκεί που πάμε εμείς... τα κορίτσια της παρέας μας, δεν ντύνονται έτσι" συνέχισε δείχνοντας μου τα ρούχα.

"Τι εννοείς δεν ντύνονται έτσι;" την ρώτησα νιώθοντας τα λόγια της ως προσβολή.

"Εννοώ σεμνά... είναι ξεκωλο κλαμπ μωρό... πρέπει να ντύνεσαι και ανάλογος.. άμα σκάσεις έτσι σαν την καλόγρια το πολύ πολύ να μην σε αφήσουν μέσα ή αν σε αφήσουν επειδή είσαι δικιά μας θα σε κοιτάζουν όλοι περίεργα. Δηλαδή τώρα συγνώμη" μου είπε καθώς με πλησίασε. "Τέτοιο κορίτσι με σωματαρα, ποδαρες ας μην σχολιάσω τον ωραίο σου πισινό" είπε πιάνοντας τον σφιχτά "και να ντύνεσαι έτσι είναι αμαρτία από τον Θεό μωρό... για αυτό έλα να σε ετοιμάσω εγώ"

Με άρπαξε από το χέρι και με πήγε στο δωμάτιο της. Άνοιξε την ντουλάπα και άρχισε να βγάζει διαφορά ρούχα.

Μου έδειξε ένα κόκκινο πρόστυχο φουστάνι και τα μάτια μου γουρλωσαν.

"Πας καλά για πια με πέρασες να φοράω τέτοια θα φαίνομαι σαν πόρνη" την είδα να με κοιτάζει με δολοφονικό βλέμμα και μου πέταξε το φόρεμα στο κεφάλι.

Συνέχισε να ψάχνει και έβγαλε αλλά δύο φορέματα. Ένα λευκό που ο Θεός να το κάνει φόρεμα και ένα μαύρο που η πλάτη ήταν ανοιχτεί και όχι πολύ κοντό. Το πιο σεμνό που διέθετε.

"Από το βλέμμα σου κατάλαβα ότι σ' αρέσει το μαύρο. Παρ' το μωρό και φόρεσε το. Αντε" με διέταξε και αμέσως την υπάκουσα.

Αφού άλλαξα ρούχα βγήκα για να με δει και τα μάτια της έλαμψαν.

"Έλα φίλη μου, θα κάψουμε καρδιές σήμερα" μου είπε ενθουσιασμένη και ήταν η σειρά μου να της χαρίσω ένα δολοφονικό βλέμμα. "Τι;" με ρώτησε μην καταλαβαίνοντας γιατί την κοιτάζω έτσι.

"Έχω σχέση" την ενημέρωσα και μου χάρισε μια έκφραση αηδίας κάτι μου με έκανε να γρυλίσω και εκείνη μου έβγαλε την γλώσσα έξω.

"Ποιος χεστηκε που έχεις γκομενο; Εδώ μωρό μου η ζωή είναι μικρή αν δεν την ζήσεις τώρα που είσαι πιτσιρικά πότε;" με ρώτησε και πριν προλάβω με πλησίασε. "Μην σε κομπλαρει το θέμα σχέσης. Είσαι φοιτήτρια επιτέλους ζεις μόνη σου και μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις, ζησ' το, άκουσε εμένα που έχω εμπειρία σε αυτά... Ο γκομενος σήμερα είναι αύριο δεν είναι ενώ η ζωή σήμερα είναι 18 μετά 38..... ελαααα παμε"

Με άρπαξε από το χέρι αλλά την σταμάτησα.

"Συγγνώμη, μπορεί να ακούγομαι ξενέρωτη ή βαρετή όπως εσύ θες πες το αλλά εγώ σέβομαι αρχικά τον εαυτό μου και δεν θα έκανα κάτι που δεν είναι ηθικό. Μπορεί να είμαι φοιτήτρια, μπορεί η ζωή μου να αρχίζει τώρα που είμαι μόνη αλλά δεν θα έκανα κάτι που θα με ντροπιαζε" της είπα ειλικρινά και την είδα να μου χαμογελάει.

"Βρε χαζό μου κορίτσι, είσαι χαζή το ξέρεις;" με ρώτησε και εγώ ανασηκωσα τους ώμους ως απάντησή. "Αν διασκεδάσεις, πιεις, φλερτάρεις δεν σε κάνει ανήθικη τζιζους... το ίδιο κάνει και ο δικός σου εκεί όπου στο διάολο είναι οπότε γιατί να νιώσεις ενοχές" συνέχισε. "Α! Και ως πιο έμπειρη από εσένα, όταν τα έλεγα εγώ αυτά εσύ ήσουν μωρό όχι νταξ δεν ήσουν μωρό καταλαβαίνεις.... έλεγα τα ίδια και δες με τώρα ζω την ζωαρα μου.... και σου το λέω ως συμβουλή πρόσεχε τα μεγάλα λόγια γιατί μπορεί κάποιος να εμφανιστεί στην ζωή σου και να σου αλλάξει μυαλό"

"Ποτε!" της είπα. "Πότε! Κανένας δεν θα με κάνει να αλλάξω μυαλά"

"Μην παίρνεις ορκο" είδα τα μάτια της να λάμπουν. "Έλα τώρα πάμε μας περιμένουν"

Ωχ Θεέ μου!

Story by ~ ntani_ela