ចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំ (My boss) annyeongz

ភាគទី5

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ yujin កំពុងជួយ
លោកតាTaehyung បេះទំពាំង
បាយជូ ខណៈ  wonyoung ឈរមើល pergola(សួនច្បារ) ដែលមានដើមទំពាំងបាយជូរយ៉ាងច្រើន "នាងជួយតាំងពីនាងចាំបាន"
បាននិយាយសំលេងនៅពីក្រោយរាងតូច
ធ្វើឱ្យនាងងាកក្រោយ។
នាងបានឃើញលោកយាយ Jennie កាន់ថាស
អាហារ ហើយនៅពីក្រោយអ្នកបម្រើកាន់អាហារសម្រន់និងភេសជ្ជៈផ្សេងទៀត «ឲ្យខ្ញុំជួយលោកយាយ» រាងតូច
ញញឹម ហើយយកថាសពីស្ត្រីចំណាស់
មកដាក់លើតុ ពួកគេអង្គុយលើកន្លែង
ទទួលទានអាហារដែលមើលទៅលើចម្ការ
ទំពាំងបាយជូរ «តើខ្ញុំអាចសួរសំណួរមួយបានទេ?
"ពិតណាស់ ចៅ"
"ហេតុអ្វីបានជា yujinចង់ក្លាយជាអង្គរក្ស? នាងអាចនៅទីនេះបាន" 
លោកយាយJennie ញញឹម "ក្មេងនោះ
រឹងរូសណាស់" គាត់ងាកទៅរក yujin
ជាមួយលោកតារបស់គេ "គេចង់ដឹងពី
ជីវិតនៅខាងក្រៅដូច្នេះហីេយពួកយីេងបានឲ្យគេទៅ សេអ៊ូល ទោះបីជាពួកយីេងមានជីវិតល្អក៏ដោយប៉ុន្តែយាយមិនអាចហាមគេបានទេ"
ស្ត្រីចំណាស់បានញញឹម “គេគឹដូចជាប៉ារបស់គេ”
ហើយជាមួយនឹងនោះ wonyoung មានការ
ចង់ដឹង"ប្រសិនបើលោកយាយមិនប្រកាន់តីេខ្ញុំអាចសួរបានទេ តីេប៉ាម៉ាក់
របស់  នៅឯណា?" នាងបាន
សួរបន្ទាប់មកដឹងថានាងប្រហែលជាកំពុង
សួរច្រើនពេក "ខ្ញុំសុំទោស
លោកយាយJennie ញញឹមដាក់ដៃនារី
វ័យក្មេង "កាល ចៅ jin នៅក្មេងមានឧបទ្ទវហេតុ
បានកើតឡើង"
“ប៉ារបស់ ចៅ jin កំពុងបើកឡាន ហើយ
ម៉ាក់របស់គេនឹងគេអង្គុយកៅអីខាងក្រោយ" ស្ត្រី
ចំណាស់ព្យាយាមចងចាំពីឧបទ្ទវហេតុ
ដ៏គួរឱ្យរន្ធត់។
"ពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរត្រឡប់មកផ្ទះ
វិញ នៅពេលដែលឡានFlirtingបាន
ដាច់កង់ ហើយមកត្រូវឡាន" លោកយាយJennie
ផ្អាក "ពួកគេត្រូវបានបញ្ជូនទៅ
មន្ទីរពេទ្យដែលនៅជិតបំផុតប៉ុន្តែវា
យឺតពេលហើយ" គាត់ងាកទៅ yujin
ដែលឥឡូវនេះកំពុងសើចជាមួយ
ប្តីរបស់គាត់ "គ្រូពេទ្យបាននិយាយ
ថាប៉ាម៉ាក់របស់គេបានដាច់ខ្យល់ ប៉ុន្តែចៅ jin បានរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់” គាត់ងាកទៅរក wonyoung ហើយញញឹម។
"បន្ទាប់ពីឧបទ្ទវហេតុនោះ ពួកយើងបាន
មើលថែគេ" លោកយាយJennie បានបន្ថែមថា
"ពួកយើងជាសមាជិកគ្រួសារតែមួយគត់របស់គេដូច្នេះសូម" គាត់ចាប់ដៃ
Wonyoung "ថែរក្សាចៅ។ jin"
Wonyoung ងក់ក្បាល ហើយឱប លោកយាយ yujin និង លោកតា taehyun ចូលទៅជិតពួកគេ "តីេបាននិយាយអីមែនទេ?» បុរស
ចំណាស់សួរ
Yujin ងាកទៅរក wonyoung
ហើយឱ្យនាងថា 'តីេអ្នកនាងមិនអីទេ?'
Wonyoung គ្រាន់តែ
ងក់ក្បាល ហើយផ្តល់ស្នាមញញឹមឱ្យរាងក្រាស់
"តោះយីេងញុំាអាហាេទៅ?" លោកយាយJennie
បាននិយាយពួហើយអ្នកទាំងពីរបាន
អង្គុយនៅលើតុ។ yujin អង្គុយក្បែរ wonyoung
រាងតូច ទាញកន្សែងមួយមកជូត
ញើសរបស់ រាងក្រាស់
"មើលចុះនាងបែកញើសអស់ហីេយ" 
"ញុំាអីហីឹយទៅងូតទឹក"
គូស្នេហ៍វ័យចំណាស់ញញឹមចំពោះការ
ឆ្លើយឆ្លងគ្នាថា «ប្រាកដជាអ្នកទាំងពីរមិនមែនជាសង្សារ? លោកតាTaehyung លេងសើច
ពេលបាយថ្ងៃត្រង់ លោកតាTaehyungយកស្រាមួយដបមកចាក់  wonyoung បានយកកែវរបស់នាងហើយផឹក។
ភ្នែកនាងបើកចំហ «oh my god!
នាងនិយាយធ្វើឲ្យអ្នកទាំង
បីងាកមករកនាងថា “ម៉េចហើយ?”
"នេះគឺជាស្រាដ៏ល្អបំផុតដែលខ្ញុំ
ធ្លាប់ផឹក" wonyoung ឆ្លើយតប ធ្វើឱ្យ
គូស្នេហ៍វ័យចំណាស់ញញឹម។
"វិធីដែលស្រារបស់យើងត្រូវបានផលិត
ឡើងយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយនឹងបរិមាណ
ដ៏ត្រឹមត្រូវនៃដំបែ និងជាតិ
fermentation ស្រារបស់យើងមានគុណភាពល្អ
បំផុត" លោកតាTaehyung ពន្យល់ដោយងងក់ងល់ក្នុងភ្នែករបស់គាត់។
"ហេតុអ្វីបានជាលោតតាមិនធ្វើពាណិជ្ជកម្ម?
ខ្ញុំភ្នាល់ថាមនុស្សនឹងចំណាតប្រាក់រាប់ពាន់
សម្រាប់ស្រាដបមួយ" wonyoung
លោកតាញញឹម "យើងធ្លាប់តែឥឡូវលក់ឱ្យអ្នកទិញឯកជនប៉ុណ្ណោះ"
"ជាមួយនឹងតម្រូវការច្រើន យើងត្រូវការមនុស្សច្រើន ហើយគ្មាននរណាម្នាក់នឹងគ្រប់គ្រងវាបន្តទេ យាយនិងតាចាស់ពេកហើយ"
"ប្រហែលជាពួកយើងអាច" លោកយាយJennie
កាត់ចូល រួចងាកទៅចៅរបស់គាត់"ទុក
អោយ yujin គ្រប់គ្រងវា" លោកយាយ Jennie ងាកទៅរក wonyoung
ហើយដាក់ដៃលើនាង "ហេតុអ្វីបានជា
ចៅមិនជួយគេ បើចៅចង់?"
Wonyoung "ខ្ញុំចូលចិត្ត"
គ្រប់គ្នាងាកមករក yujin.ម្តងទៀត
"អ្វី?" ពួកគេបានរង់ចាំចម្លើយ
របស់ yujin
"ចៅ jin ចៅគឺជាមនុស្សតែម្នាក់
គត់ដែលចេះធ្វើវា" លោកតា taehyun
Yujin ដកដង្ហើមធំ "ល្អ" ឆ្លើយ
ហើយអ្នកគ្រប់គ្នាអបអរសាទរ។
នៅយប់នោះ wonyoung គេងមិនលក់
ដោយសារមូលហេតុខ្លះ ទើបនាងសម្រេច
ចិត្តទៅយ៉រ ដើម្បីស្រូបខ្យល់អាកាស។
នាងសម្លឹងមើលចម្ការទំពាំងបាយជូរ
ពេលនាងឃើញមនុស្សអង្គុយក្រោម
ដើមឈីេសូម្បីតែនៅឆ្ងាយក៏ដឹង
ថាអ្នកនោះជានរណា។ wonyoung ក៏ដីេរទៅទីនោះ
«hey»
"Oh អ្នកនាងចាង" yujin ឆ្លើយតប
Wonyoung ញញឹមហើយអង្គុយក្បែរ yujin
"តើខ្ញុំត្រូវប្រាប់នាងប៉ុន្មាន
ដងទៀត ហៅខ្ញុំថា wonyoung ឬ wonyo"
Yujin បានត្រឹមតែងក់ក្បាល ហើយពួកគេ
ទាំងពីរបែរទៅរកទិដ្ឋភាពដ៏ស្ងប់ស្ងាត់នៃ
កសិដ្ឋាន។
"ខ្ញុំប្រាប់នាងរឿងមួយ"
Yujin ងាកទៅរកនាង "លោកយាយ Jennie
ប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ... ពីប៉ាមោះាក់របស់នាង" ទឹកមុខរបស់ yujinផ្លាស់ប្តូរ"ខ្ញុំសុំទោស" wonyoung និយាយ
ហើយដាក់ដៃលើខ្នងរបស់ yujin
Yujin ងើបមុខឡើងម្តងទៀត ហើយ
លើកដៃលុតជង្គង់ "វាឆ្កួតដែលខ្ញុំ
នឹកមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់
ជួប ខ្ញុំបានជួបពួកគាត់ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចាំអ្វី" គេ
ផ្អាក "ប៉ុន្តែអរគុណដល់លោកយាយលោកតារបស់ខ្ញុំ
ពួកគាត់ធ្វើឲ្យខ្ញុំកុំនឹកពួកគាត់ខ្លាំងពេក ពួកគាត់ចាត់ខ្ញុំដូចកូន» ទឹកភ្នែកស្រក់ចុះលើថ្ពាល់របស់ yujin ដែលគេជូតចេញយ៉ាងរហ័ស
ហើយសើចថា "ខ្ញុំសុំទោស ខ្ញុំមិនគួរយំទេ"
"ទេ មិនអីទេ yujin វាមិនអីទេ"
នេះជាលើកទីមួយហើយ
ដែលនាងឃីេញ yujin គេយំបែបនេះ
"នាងពិតជាសំណាង
ណាស់ ព្រោះនាងនៅតែមានលោកយាយ
Jennie និងលោកតាTaehyung ដែលស្រលាញ់
និងគាំទ្រនាង ទោះបីជាមានរឿងអ្វី
កើតឡើងក៏ដោយ" yujin ងក់ក្បាល "ស្មានតែខ្ញុំ" yujinនិយាយហើយញញឹមដាក់ wonyoung

ហើយ រាងតូចមានអារម្មណ៍ថាបេះដូងរបស់នាង
លោតលឿនខុសពីរាល់ដង ពួកគេមិនបានចាប់អារម្មណ៍ទេ ប៉ុន្តែ
ពួកគេបែរមុខទៅរកគ្នា
ទៅវិញទៅមក ប្រហែល 1cm មុនពេល
បបូរមាត់របស់ពួកគេប៉ះគ្នា yujin
ដឹងពីអ្វីដែលគេកំពុងធ្វើ
ហើយដកខ្លួនចេញពីរាងតូច
"អឺម... ម៉េចមិនចូលគេង វាយប់ហីេយ"
"អឹម... ចាស"
Yujin ដើរទៅកាន់បន្ទប់គេង
របស់គេ "Ah...see u tomorrow won-wonyo
"Hah?!"
"Wonyoung"
Yujin កែ "goodnight"
"Goodnight" wonyoung
ឆ្លើយតបហើយបិទទ្វារ ជាមួយនឹង
ទ្វាររវាងពួកគេពួកគេដកដង្ហើមចេញ។

Music background: Nikes (frank ocean)