"Bazı insanlar,diğer insanların mutluluğunu yok etmeden asla mutlu olamıyorlar..."
Murat izlediği futbol maçına kendini her zamanki gibi yine çok kaptırmıştı.Her türk erkeği gibi oyuncuların her hareketinde ağzından başka bir laf çıkıyordu,ah bide dakika başı saati kontrol ettiğini de unutmamak lazımdı.Nedeni de oldukça ortadaydı zaten,Esra ve Emre.
Öğlen Emre Muratla konuştuktan sonra Murat ağır küfürler eşliğinde telefonu kapatmış ve hızla koltuktan kalktığı gibi evden çıkmaya yeltenmişti.Ama ben onun önüne geçmiş ve onu durdurmuştum.Daha hastaneden çıkalı bir gün oluyordu ve Murat şimdiden Emreyi dövmeye gidiyordu.Büyük ısrarlar sonucu Muratı sakinleştirmiş ve Emreyle Esrayı akşam yemeğine davet etmiştim.Onlarda geleceklerini söylediklerimde nihayet Murat biraz yatışmış ve kafasını dağıtmak için televizyon izlemeye devam etmişti.Bende bu arada bize güzel bir akşam yemeği hazırlamıştım.
"Hayatım,geleceklerine emin misin?"diye Muratın sabırsız sesini duyduğumda elimdeki son çatalı da masaya koydum ve geri çekilip özenle hazırladığım masayı beğeniyle süzdüm.Güzel bir masada güzel bir yemek yerdik umarım.
"Evet Murat,sakinleş biraz lütfen.Belki tırafik var,İstanbul tırafiğine hiç belli olmadığını sen de biliyorsun..."diye söylenmeme devam ederken kapı çaldı.Muratın kalkmaya yeltendiğini görümce ondan hızlı davrandım ve kapıyı açtım.Esra ve Emre gülümseyerek bana bakıyorlardı.Esra hemen boynuma atladı.
"Hoşgeldiniz."dedim gülümseyerek Esranın sarılışına karşılık verirken.
"Hoşbulduk yenge."diyen Esra arkasındaki abisini görümce benden ayrıldı ve Murata doğru koşup onun da boynuna atladı.Bu sırada bende Emreye sarıldım ve gelirken aldıkları tatlıyı da elinden alıp mutfağa bıraktım.
Salona geçtiğimde tahmin ettiğim manzarayla karşı karşıya değildim.Tahminen Murat Esraya kolunu atıp onu yanına çekecekti ve Emreye düşmancıl bakışlar atacaktı.Ama bu sefer gördüklerim tahminlerimle ters düşmüştü.Büyük üçlü koltukta Esra Murat ve Emrenin arasına oturmuştu.Neredeyse 7 ayını bitirmek üzere olduğunu belli eden şişkin göbeğine Murat ve Emre ellerini koymuş ve hiç tartışmadan okşuyorlardı.Bu duruma gülümserken Esranın yüzündeki ifade görülmeye değerdi.
Esrayı uzun zaman sonra hem mutlu hem de huzurlu görüyordum ve içimden bir ses bunun daima böyle kalmasını istediğimi söyledi.Evet istiyordum.
"E hadi masaya geçelim,acıktım ben."diye gülümseyerek bizimkilere seslendiğimde üçü de beni onayladı ve hep beraber masaya geçtik.Herkeze yemeklerini servis ettikten sonra bende yerime oturdum.
"Şimdi dökülün bakalım."diyen Muratın sesiyle derin bir nefes aldı Emre.
"Cengiz rahat durmuyor,bu gün Esrayı yine tehdit etmiş."dediğinde yediğim çorbayı püskürtmemek için kendimi zor tuttum.Bu arada Muratın çenesinin kasıldığını görmemek mümkün değildi.
"En kısa zamanda o şerefsizin de icabına bakmalıyız..."diye mırıldandı kaşlarını sanki mümkünmüş gibi daha çok çatarken.
"Ya tamam bozmayalım şimdi neşemizi,hem bizim size güzel haberlerimiz var."diye mutşu tutmaya çalıştığı sesiyle Esra olaya müdahele ederken yanında oturan Emrenin elini gülümseyerek tuttuğunda bu sefer Muratın gözlerinin odağı ikisinin birleştirdiği masanın üstündeki elleri oldu.
"Neymiş bu haber?"diye sordum merakla.
"Biz...Evlenmeye karar verdik."diyen Esrayla gülümsemem genişledi,çok sevinmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müstakbel Kocam
Підліткова література-Bu ilk hikayemiz biraz acemice gelebilir ama umarım hikayemizi beğenirsiniz:D- Aşk her insanın kapısını bir kez çalar bu hayatta.Birçok sevgilin olur ama kalp tek bir kişide ritim değiştirir. Murat...Onu ilk gördüğü andan itibâren hızlandı kalbi.Se...
