CHAPTER 48

61 2 0
                                    

Fern

Parehas kaming tumigil sa paglalakad.

"Don't look at him baby.Just hold my hand tight.Bulong sa akin ni Dem.

"I'm s-cared"utal na sabi ko.Nanginginig na din ang kamay ko.

"SWEETY COMEHERE! YAKAPIN MO AKO."Sigaw ni Sean pero nanatili pa din kaming dalawa ni Dem sa pwesto namin.Ayokong gumalaw natatakot ako na baka pati sila masaktan.

"ARE YOU DEAF?I SAID COMEHERE AND HUGGED ME."Mariing sigaw nito pero katulad kanina Hindi ako gumalaw,mas hinigpitan ko lalo ang kapit sa kamay ni Demitriu.

BANG!

Sandaling tumigil ang paligid.

Dahan dahan akong lumingon sa pinanggalingan ng tunog na yun.

"Shitt K-enan!K-enan gumising ka.Shitt kenan."Umiiyak na turan ni Eli.

Tila nawalan na ako ng lakas.

Duguan si Kenan habang kalong kalong ni Eli,si Astral naman ay patuloy sa pag-iyak.

Lumingon ako kay Dem pero bangko lang itong nakatingin kay Sean,hindi ko mabasa ang nasa isip niya.

"AYAW MO TALAGANG LUMAPIT HAH!"Muling sigaw ni Sean mabilis na itinutok kay Eli ang hawak baril,may kalayuan ang pwesto namin sa kanila pero ramdam ko hanggang dito ang takot na nararamdaman ni Eli at Astral.

Humakbang ako papalapit kay Sean at papalayo naman kay Dem.

"B-aby."Basag na boses ni Dem,alam Kong umiiyak na siya.Hindi ko magawang lumingon baka tuluyan lang akong madala sa kaniya.

"PAKAWALAN MO SILA.SASAMA AKO SAYO."Sigaw ko kay Sean.

Nakita ko namang inalalayan ng mga tauhan niya si Eli at Astral palayo sa katawan ni Kenan.

Lumapit sa akin yung dalawa at mabilis akong niyakap.

"I'm sorry Fern."Sabi ni Eli habang umiiyak.

"Sorry"Si Astral.

"Shhh everything will be alright.Umalis na kayo.I-ngatan niyo si Dem."Mariin kong Pinisil ang balikat nilang dalawa,mabilis naman silang tumango.

"Comehere baby."Si Sean na ngayon ay nakangiti na habang hinihintay akong makalapit sa kaniya.

Wala kaming laban Kong sakali mang makipag sapalaran kami,mahigit isang daang armadong lalaki ang nasa likuran niya.Lahat ng yun ay may hawak na baril at nakatutok ang mga yun sa pwesto ni Dem.

Sa huling pagkakataon ay lumingon ako sa pwesto niya......"P-aalam Dem.Sanay maging mabait ang tadhana sa susunod na buhay natin.Sana ay muli tayong magkita."Bulong ko na tanging hangin lang ang nakarinig,Nagbabakasakaling marinig ni Demitriu ang aking pamamaalam.

"Let's go baby."Malambing na saad ni Sean,inabot niya din sa akin ang kamay niya.

Hindi ko kinuha ang kamay niya tiningnan kolang yun at hindi kinuha.

"Let them alive.Hayaan mo silang mabuhay para sakin."

"Sure baby,your wish is my command."

Sana lang ay maging mapayapa ang susunod na araw nila......Mamimiss ko sila.

                            *********
Mahaba ang biyahe namin hindi kona alam kong saang lupalop ako dinala ni Sean basta ang alam kolang malayo ito sa siyudad.

"Bat n-nandito tayo?"Hindi ko mapigilang magtanong lalo pa at nasa daungan kami ng barko.

"I need to secure that no one can find you."

"P-ero Hindi mo naman ako pag-aari."Walang ganang sagot ko.

"Tskk I already buy you from your bullshit mother."Sagot niya kasabay ng nanunuyang tawa.

Doon ay muling bumalik sa ala ala ko ang lahat.Ang dahilan kung bakit kailangan kong harapin ang trahedyang ito.

"Let's go."

Hinawakan niya ang kamay ko pero mabilis ko yung binawi.

"Kaya ko h-indi naman ako baldado."

"Okay.As you wish baby."

"Okay as you wish baby."Ginaya kopa ang tono ng boses niya with matching irap.

Katulad ng sinakyan namin noong pumunta kami sa isla na sanay pagtataguan namin ay kailangan din naming sumakay sa yate,pero mas malaki at maganda ang yate na sinasakyan namin ngayon,para nangang hotel sa lawak at ganda.

Magkatabi din kami sa sofa na nakaupo habang yung mga bodyguard niya na mukhang drug addict nandun sa likuran nakapalibot sa aming dalawa.

Akala talaga nila tatakas pa ako?as if namang makakalangoy ako sa dagat.

Napairap nalang ako.

"What do you want to eat?"

Napalingon ako sa Pwesto ni Sean pero wala sakin ang atensyon niya,nandon sa pinapanood niyang wander pets, kalalaking tao pangbata ang pinapanood.

"If you want to eat me please tell me.I'm willing to be your dinner."Nakaharap na siya sa akin at parang tangang nakangisi.

Binigyan kolang siya ng Nagtatanong na tingin.

Narinig ko ang marahas na buntong hininga niya.

"I said what do you want for dinner?"

"Anything."

"There's no food named anything."

Tinaasan ko siya ng kilay.

Ewan koba pero imbis na matakot ako sa kaniya ay hindi dahil mas lamang ang inis na nararamdaman ko sa kaniya.

"Edi humanap ka."Sagot ko saka ko siya Inirapan.

"Where?"Kunot noong tanong niya.

"Ewan ko."kibit balikat kong sagot.

"Seryoso ako anong gusto mo para sa dinner?"nahihimigan kona ang pagsuko sa tono ng boses niya,dahil don ay nakaisip ako ng magandang ideya.

"Gusto ko ng daliri ng isa sa mga gwardiya mo, tapos konteng patak ng dugo galing sa kanila."Nakangising sabi ko.

Padabog itong umalis sa harapan ko.

Yes Atleast I won.

Ilang minuto ang lumipas pero hindi pa din siya bumabalik,at sana wag na siyang bumalik kahit kailan.

Nasa malalim na pag-iisip ako hindi kona din napapansin pa ang palabas sa tv,nalunod na talaga ako sa iniisip ko.

"Here."Malalim ang boses na sabi ni Sean.

Tiningnan ko yun may nakataklob pang stainless na Pangcover sa pagkain.

"Ano yan?"Tanong ko.

"Your order baby."

"Order?eh wala nga akong inoorder."

Hindi siya sumagot ngumisi lang siya sa akin saka ako iniwan sa sofa na punong puno ng katanungan.

Wala na akong nagawa kung hindi buksan ang idinala niyang pagkain,total ay nagugutom na din ako.

Pero laking gulat ko ng bumungad sa akin ang laman ng plato.Tuluyan na ding bumaligtad ang sikmura ko.

Daliri yun ng tao,hindi lang isa kundi limang piraso na maayos na nakasalansan at may toppings pa talaga na sa pagkakaalam ko ay sariwang dugo dahil sa malansang amoy na nanggagaling don.

"SEAN!"malakas kong sigaw wala na akong pakealam kong barilin niya man ako, it's better to die than to stay to his side.Sure akong mapapaaga ang kamatayan ko kapag nakasama kopa siya ng mas matagal.






ESCAPE(Velazco Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon