15 yaşında annesini ve babasını kaybeden zümra'nın içine bir nefret oturur ve asker yolunda gitmek ister annesini ve babasını şehit eden o şerefsizi bulmak ve işkence ederek öldürmek ister ama asıl biyolojik ailesini bulanakadar herşey normal ilerl...
Son kalan tüneldende geçeceğim sırada kolumda bi ağrı hissettim arkama döndüm bi koluma birde karşımda korkudan işeyecek olan teröriste baktım artık ona nasıl baktıysam kendi kafasına sıktı" mal" dedim gülerken "madem korkuyorsun kafama sıksana seni okutan mektebi sikim " dedim ve tünele girdim giderkende bomba yerleştiriyordum önüme kapı çıkınca kilitli olduğunu gördüm kapıya ayağımla vurarak açtım tedbir amaçlı silahımı içeriye doğrulttum karşımda 5 bağlanmış
adam gördüm yüzleri kandı "iyimisiniz " dedim sert bir ses tonuyla "iyi diyelim iyi olsun "dedi sol taraftan biri kafa salladım "timin geri kalanı nerde" dedi ortadan biri isimlerini bilmiyorum"timim yok benim" dedim timimi birkaç yıl önce yapılan saldırıda şehit vermiştim " kötü bişey mi söyledim "dedi aynı kişi
"Hayır neyse sizi çözelim daha yolumuz var"dedim tersçe
Hepsini çözmüş dışarı çıkmıştık helikopterle gidebilmek için çok uzun olmayan ve ağaçlık olmayan dağa çıktık tünellerden iyice uzaklaştığımızı düşünüp uzaktan kumandaya bastım bastığım an bombalar teker teker patlamaya başladı ama çok havalıydı çünkü tünelleri arkamızda bırakarak yürüdüğümüz için havalıydı anladınız siz "oha onlar nasıl patladı kesin içerden biri hayatta kaldı ve biz çıkmada-" sözünü kestim "ben patlattım asker" dedim uzaktan kumandayı kaldırıp göstererek onlara döndüğümde bana hayrete düşmüş gibi bakıyorlardı "ağzını kapat asker sonra ateş külü kaçar" dedim sırıtarak ama onlar yüzümde maske ve kask olunca anlamadılar tabi yüzümü ciddileştirerek daha sert bir tavırla "tamam yeter bu kadar burda oturalım kartal gelir birazdan" dedikten sonra o meraklı daha adını bilmediğim adam konuştu"Kartal kim" dedi şuan o kadar komik duruyorduki ama ne içimden ne de dışımdan gülmek istemiyorumrum tamamen duygusuzlaşmıştım o kadar yani derin bir nefes vererek konuştum "helikopterin adı Kartal" anladım adına bişiler mırıldandı" geldi " dedi geldiğimden beri konuşmayan adam ona bir iki saniye bakıp arkama döndüm "hadi gidiyoruz " diyip ilerlemeye başladım
Helikoptere çıkmak için kolumdan destek aldım ama kolumun vurulduğunu unutmuştum canım yandığı için inledim " hay böyle şeyin amına koysunlar" dedim herkesin duyabileceği tonda "iyimisiniz komutanım " bunu diyen kişi kartalı sürendi evet anlamında kafa salladım" iyiğim aslanım " onumlu anlamda kafa salladı kendimi oturuğa attım " pişt asker yardım kiti nerde" dedim " alın komutanım" elime verdiği yardım kitiyle " saol asker " dedim oda kafa salladı üstümdeki asker üni formasını belime kadar indirdim sadece siyah dayı atletiyle duruyordum bi anlığına gözüm oturan adamlara baktım " kusura bakmayın beyler artık utanç felan kalmadı tek dura dura " dedim sonra kafandaki kaskı çıkarıp kenara koydum ve siyah maskeyide çıkardım " tokası olan varmı " dedim karşımdaki 5 erkekte şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu " ne bakıyorsunuz ilk defa mı atlet giyen ve toka isteyen birini görüyorsunuz" hayır ilk defa kadın ask- " dedi anda ona öyle bir baktım ki geri sustu" ivivi ivkdeva kadin aşkey gövüvüyorum" diye ağzına ökendim " komutanım daha öncesinden bıraktığınız toka var " dedi kartalı süren adam " saol asker " dedim tokayı alarak saçımı topladım açık saç sevmiyordum ama tokam lastik toka olduğu için çatışmada kopmuştu tekrar yarama dönerek ofladım " ya sen daha iyileşmeden ne diye yaralanıyorsun" dedim kızgınlıkla sonra " çakmağı olan varmı " dedim" bende var" var dedi hiç konuşmayan adam " saol" dedim çakmağı alırken pantolonumun cebinde olan asker bıçağını aldım önce çakmakla iyice ısıtarak ondan önce ağzıma bez parçası aldım derin bir nefes vererek bıçağı kurşunun olduğu bölgeye soktum ve kurşuna değene kadar bıçağı biraz daha bastırdım ağrıdan gözümü kapattım ama asla bayılmam ben daha kötüsünü yaşadım bıçağın ucunda metali hissedince kurşunu çıkardım dışarı çıkan kursunu elime aldım " seni oruspu çocuğu sen o kadar derine nasıl indin sıkan oruspu çocuğunun silahında kabahat zaten oruspular güzelim silahlara iyi bakmıyorlar ki silahada bişey denmez amına koyim" dedim sinirle sonra yardım kitinden sargı bezini alıp sardım " bu beni askeriye kadar tutar dedim ve üni formamı tekrar giydim derin bir nefes alıp geri verdim " şükür yarabbim bugünde ölmedim"dedim elimi dua eder şekilde
Karşıda oturan adamlara baktığımda deli görmüş gibi bakıyorlardı
🔫
Benden sonra kimse konuşmamış tı zaten bende kendi kendime konuşmuştum
🔫
Kartal durunca hepimiz sırayla indik karşımda yarbay murat duruyordu Tekmil verdim ( arkadaşlar umarım doğru yazmışımdır)
"Zümra evine gidebilirsin bugün dinlen yarın karargaha tekrar gelirsin"
" EMREDERSİNİZ KOMUTANIM"
Dedim ama gerçekten çok yorulmuştum diğerlerine baş selamı vererek odama geçtim yatağa kendimi attım kalkıp ilk önce soğuk bir duş aldım dolabının önüne geçerek getirdiğim yedek kıyafetimi giydim palazzo pantolon severiz dedim içimden şu takımı giydim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçımı da yukardan at kuyruğu yapıp ördüm kendime son kez boy aynasından bakarak odadan çıktım Karargahın avlusunda içtima yapan hayalet timini gördüm cezalarını çekiyorlardı oraya bakarken binbaşı Acarla göz göze geldik o bana bakıyor bende ona ona daha fazla bakmayıp önüme döndüm ve karargahtan çıktım motoruma binip eve sürdüm eve geldikten sonrada direkt üstüme şortumu ve crop umu giyip yattım
