ikinci şans

kız ben bazen o ne yaptım neden beni hic sevmede diye düsünür gece gündüz

Ve karşındakide kız  en cokta güvendiği inandığı yapmaz dediğin kişi neler yaptı yapar dediğin  oturup sadece seyretdi o kız bunu herkesten beklerdi ama en yakın dostum kanım canım ciğerim dediğin meğerse seni  bir zaman sevmemiş  sadece rol yapıyomuş bazen o kız şöyle düsünüyor  ben iyi bir insanım diye sevilmiyorum diyo bu zaman kadar gerek hayat olsun gerek aile baskısı olsun  herkes üstüne geliyor ve bazen bazen balkonda otur ağlar ailesinden dayak yer  gene ağlar ağlarken nefesi kesilir nefes almaz üzülünce stresli olunca kalbi ağrır ağladında bu olur pencere acık ama nefes alamıyor öyle bir his o kız evden kimin üzgün musutsuzsa anlıyor ama ona gelince kimse onu acıklamar dinlemeyi tenezül etmiyor evet çevresinde bir sürü kişi var ama ne ailesine ne  önceden sevdiği çocuğa  güvenemiyor bir tek ailesinde üç kiş ye  güveniyor sevdiğini güvenmişti ilk zamanlarda ama ona karşı hiç birşey hisseetmiyor adeta  duygularını uyuştumuşlar gibi sonra çekilip kim gözünde ne kadarmış diye kankası ve o gitsede içinden söyle düsünmüş gitmek istiyeni zorla tutamasın ve zorlan  hiçbirşey   güzel  değildir ve akışına bırakmış bazı olayları önceden küfür etmeye korkarken şimdi ağzına geleni söylüyor bide döven siniri öyle biri babası damarına basmışsa haklıysa kendi hakını sonuna kadar savunur haksızsa da özür diler oturur bir kez de o kız kankasını ailesiyle çarşıya giderken görüyo   o  sekiz numarlı bakış atıyo sonra arabaya giderken doğru giderken dönüp tekrar o bakışı attıyo sonra arabada umursamıyor bıyık atından bakıyo giderken tekrar umursamıyor bir başka bir gün de gece balkonda oturuyor kız kankasının evine baktığı görüyor bide parmağıyla gösteriyor o balkonda  oturan kız panikliyor korkuyor hemen çocuk odasına geliyo kardeşine Soylüyor gelince bakıyo bakıyo kimse yok  diyo çocuk odasına tekrar geliyor ama o çok korktu bu olaydan bir düsünüyor sevdiği  çocuk kankası ikiside o kızın aklıyla oynayıp  delirlirtmeyi planlıyorlar diye beni hiç mi sevmediler diye nasıl kendisini yiyip bittiririyo artık ikiside o kızın umrunda bile değil ikiside konuşsun  yüzyüzeyken dut yemiş bülbül gibiler arkanı bi dönersin demediklerini bırakmazlar o kız bir çocuğu sevdiye arkadaşlarıyla konuşurken  duyuyo o  esnada bir  meyve alırken  duydu gözü  dolu dolu  bir  çıktı balkondan çocuk odasında sesiz sesiz ağladı arkadaşları şöyle söylüyor neymiş parası için sevmiş o  kız yornın altına  hıçkıra hıçkıra hıçkıra agladı tutamadı göz yasını içinden  sende akma artık alıştın diyor o artık kabul edildi hiç kimsenin onu sevmiyceni içinden şöyle söylüyor belki bir  gün bir  mucize olur belki benide  biri beni sever diye inanmak istiyor ve inanıyor  ogün  gelcek çok  az  kaldı o gün geldinde içinde umutlar  olur olasınada tekrar birine ben güvenicem diyo önceden mucizelere inanmazken şimdi bir mucize olsun oda onun şansı olsun seven yanılmış sevilen  yanbacılaşmış