Ve karşındakide kız en cokta güvendiği inandığı yapmaz dediğin kişi neler yaptı yapar dediğin oturup sadece seyretdi o kız bunu herkesten beklerdi ama en yakın dostum kanım canım ciğerim dediğin meğerse seni bir zaman sevmemiş sadece rol yapıyomuş bazen o kız şöyle düsünüyor ben iyi bir insanım diye sevilmiyorum diyo bu zaman kadar gerek hayat olsun gerek aile baskısı olsun herkes üstüne geliyor ve bazen bazen balkonda otur ağlar ailesinden dayak yer gene ağlar ağlarken nefesi kesilir nefes almaz üzülünce stresli olunca kalbi ağrır ağladında bu olur pencere acık ama nefes alamıyor öyle bir his o kız evden kimin üzgün musutsuzsa anlıyor ama ona gelince kimse onu acıklamar dinlemeyi tenezül etmiyor evet çevresinde bir sürü kişi var ama ne ailesine ne önceden sevdiği çocuğa güvenemiyor bir tek ailesinde üç kiş ye güveniyor sevdiğini güvenmişti ilk zamanlarda ama ona karşı hiç birşey hisseetmiyor adeta duygularını uyuştumuşlar gibi sonra çekilip kim gözünde ne kadarmış diye kankası ve o gitsede içinden söyle düsünmüş gitmek istiyeni zorla tutamasın ve zorlan hiçbirşey güzel değildir ve akışına bırakmış bazı olayları önceden küfür etmeye korkarken şimdi ağzına geleni söylüyor bide döven siniri öyle biri babası damarına basmışsa haklıysa kendi hakını sonuna kadar savunur haksızsa da özür diler oturur bir kez de o kız kankasını ailesiyle çarşıya giderken görüyo o sekiz numarlı bakış atıyo sonra arabaya giderken doğru giderken dönüp tekrar o bakışı attıyo sonra arabada umursamıyor bıyık atından bakıyo giderken tekrar umursamıyor bir başka bir gün de gece balkonda oturuyor kız kankasının evine baktığı görüyor bide parmağıyla gösteriyor o balkonda oturan kız panikliyor korkuyor hemen çocuk odasına geliyo kardeşine Soylüyor gelince bakıyo bakıyo kimse yok diyo çocuk odasına tekrar geliyor ama o çok korktu bu olaydan bir düsünüyor sevdiği çocuk kankası ikiside o kızın aklıyla oynayıp delirlirtmeyi planlıyorlar diye beni hiç mi sevmediler diye nasıl kendisini yiyip bittiririyo artık ikiside o kızın umrunda bile değil ikiside konuşsun yüzyüzeyken dut yemiş bülbül gibiler arkanı bi dönersin demediklerini bırakmazlar o kız bir çocuğu sevdiye arkadaşlarıyla konuşurken duyuyo o esnada bir meyve alırken duydu gözü dolu dolu bir çıktı balkondan çocuk odasında sesiz sesiz ağladı arkadaşları şöyle söylüyor neymiş parası için sevmiş o kız yornın altına hıçkıra hıçkıra hıçkıra agladı tutamadı göz yasını içinden sende akma artık alıştın diyor o artık kabul edildi hiç kimsenin onu sevmiyceni içinden şöyle söylüyor belki bir gün bir mucize olur belki benide biri beni sever diye inanmak istiyor ve inanıyor ogün gelcek çok az kaldı o gün geldinde içinde umutlar olur olasınada tekrar birine ben güvenicem diyo önceden mucizelere inanmazken şimdi bir mucize olsun oda onun şansı olsun seven yanılmış sevilen yanbacılaşmış
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ikinci şans
Teen Fictionbir kızın kankasının ve sevdiği çocuk arkasından defalarca bıcaklaması ve artık yaşarken ölmüstür o kızın bedeni bir türlü anlayamaz en yakınım kardeşi gibi gördügü kişi ne bilsin arkasını hemen döndü günde bıcakayıp o bıcagı beline oycaginı ne bi...