~2~

125 20 3
                                    

"Ay beyaz etek ve crop çok güzel olmaz mıydı?" Ülkünün bütün gün boyunca kurduğu bilmem kaçıncı konbindi.

"Kıyafetler dışında düşünecek bir şeyin yok mu senin?" Dedi cenk.

"Yokki." Dedi hemen.

"İşsizlik" dedi cenk. "Sen öyle san gerizekalı bir parçayı başka bir parçaya uyarlamak ne kadar zor biliyor musun?"

Ülkünün hayatının yarısını kıyafetler kaplıyordu.

Onun için önemli olan en büyük şey kıyafetlerdi.

Bazen gecenin bir yarısı görüntülü arayıp sence yarın bunu mu giysem? Dediği zamanlar bile olmuştu.

Ama bu bizim için asla sorun değildi. Bu haleri bizi eğlendiriyordu onu seviyordum.

"Kalksak iyi olacak annem arar birazdan" dedi oturduğu yerden leya.

Leya sakin bir kızdı aramızda en olgun en aklı başında olan kişiydi.  Ve grubun annesi oydu.

"Bence de Ülkünün kombin önerileri yeterince sıktı"dedi zeynepte ayağa kalkıp.

Zeynep aramıza sonradan katılmıştı hakkımızdaki çoğu şeyi bilmezdi ama yine de dışlanan kişi asla değildi.

Belki de Ülkü ve leya kadar çok sevmiyor olabilirdim ama onlara davrandığım gibi davranırdım.

"Hadi güzelim bırakayım seni"

Dedi ayağa kalkıp.

"Tek giderim emir teşekkürler" uzatığı eli tutmadan ayağa kalktım.

"Saçmalama. Ben bırakırım gel hadi"

Emiri biliyordum eğer kabul etmezsem daha fazla ısarar ediyordu.

Isarlarlı bazen beni aşırıyor yordu.

İstediği her şeyin olmasını istiyordu ama istediği her şeyi yapacak kişi ben değildim.

Hayatıma onun istekleri ile yön veremezdim.

Ama yine de onu seviyordum ve biliyordum düzelecekti.

"Hadi güzelim" kolunu omzuma attı.

Kızlarla kısa bir vedalaşmadan sonra emirin arabasına bindim.

Telefonumu elime aldığımda babamdan gelen mesajı gördüm.

Güzelim sese gel seni ordan alayım evde kimse yok birlikte geçeriz.

Sese gidecek olmam beni nedense heycanlandırmıştı nedenini hiç bilmediğim  bir şekilde.

"Beni sese bırakabilir misin?"

Dedim emire.

"Ne işin var orda senin?" Ona açıklama yapmaz zorunda değildim ama yine de açıkladım.

"Babam mesaj atmış oraya gelmemi istiyor"

"Peki güzelim nasıl istersen"

Yol sesiz bir şekilde ilerledi. Onunla konuşmadım.

Bir süre düşündüm. Onunla olan ilişkimi,insanların benim hakkımda düşündüğü şeyleri.

Sesin önüne gelmdiğimizde.

"Emir"

"Söyle güzelim"

"İlişkimizi bir gözden geçirsek mi?"

Emir afalayarak bana baktı ardından kaşları çatıldı.

"Benimle mutlusun sanıyordum."

İkimizde arabadan inmiştik.

BARMEN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin