" Η Αγάπη Όλα Τα Μπορεί.."

Ο Γάμος & μια απρόσμενη Έκπληξη!

Έχουν περάσει κάποιες μέρες και η Αθηνά, ο Τζον, η Φιλιώ και η Νάνσυ ετοιμάζουν πυρετωδώς τις τελευταίες λεπτομέρειες για τον γάμο τους....
Η Αθηνά έχει κάποιες πρωινές ναυτιες αλλά δεν έχει δώσει σημασία... Η Νάνσυ το έχει παρατηρήσει αλλά δεν της έχει πει κάτι, το αφήνει για να το πει από μόνη της...
Ναν. Αθηνά μου, όλα καλά; Τι έχεις;
Αθ. Ναι, Νάνσυ μου.. Γιατί ρωτάς; Έχω κάτι;
Ναν. Να.. Τις τελευταίες ημέρες είσαι κάπως... Είσαι λίγο χλωμή... Τι έχεις;
Αθ. Κρατάς μυστικό; Θα το πω μόνο σε εσένα...
Ναν. Τάφος... Δε θα πω κουβέντα σε κανέναν.. Πες μου..
Αθ. Μάλλον ο μπαμπάς σου έκανε το θαύμα του κι εγώ είμαι έγκυος, αλλά δεν ξέρω αν είναι όντως αυτό ή οφείλεται στη κλιμακτήριο......
Ναν. Τι λες Αθηνά μου; Θα έχω αδερφάκι; ( λέει φωναχτά καταλαθος)
Αθ. Σταμάτα καλέ.... Δεν χρειάζεται να το μάθουν όλοι ακόμα!
Ναν. Συγγνώμη, ενθουσιαστηκα βρε Αθηνά.. (και την κάνει μια δυνατή σφιχτή αγκαλιά)
Έμειναν αγκαλιασμενες μέχρι που μπήκαν μέσα η Φιλιώ με τον Τζον...
Τζ. Τι κάνετε εδώ τσουπρες όμορφες; (και τσιμπάει τις μύτες και των δύο)
Ναν. Τίποτα μπαμπά μου, είχαμε μια συζήτηση και επειδή συγκινηθηκαμε πέσαμε η μία στην αγκαλιά της άλλης...
Αθ. Αυτό... Αυτό... Αγάπη μ.... (δε πρόλαβε να πει το μου πήγε στο μπάνιο)
Πίσω της έτρεξε η Φιλιώ...
Φιλ. Μαμά μου τι έγινε; Είσαι καλά;
Αθ. Ναι, αστεράκι μου.. Όλα καλά!
Φιλ. Δε βλέπω να είσαι καλά... Να πούμε στο Τζον να σε πάει στο γιατρό;
Αθ. Όχι αγάπη μου... Όλα είναι μια χαρά, είμαι καλύτερα...
Φιλ. Το βλέπω.. Εσύ είσαι χλωμή.. Τι έχεις μαμά μου;
Αθ. Θα σου πω κάτι αλλά θέλω να μείνει μεταξύ μας... Οκέι;
Φιλ. Εντάξει μαμά μου, δε θα πω κάτι στο Τζον... Έχεις το λόγο μου!
Αθ. Γι αυτό είσαι το καλύτερο παιδάκι του κόσμου... Γιατί δε λες τίποτα! (την παίρνει αγκαλιά και της δίνει ένα τρυφερό φιλί στα μαλλιά της) Λοιπόν, η μαμά μάλλον είναι έγκυος... Περιμένει μωράκι αλλά μπορεί και όχι...
Η Φιλιώ απομακρυνεται απότομα από την αγκαλιά της Αθηνάς και βάζει τα κλάματα ενώ ξεσπάει έντονα...
Φιλ. Δε μπορεί, μου λες ψέματα.. Αν... Αν... Εσύ είσαι έγκυος τότε θα θέλεις μόνο αυτό το παιδάκι που είναι καρπός του έρωτα σου κι εμένα θα με γυρίσεις πίσω στο ίδρυμα... Σε μισώ.........
Αθ. Αγάπη μου τι είναι αυτά που λες; Γιατί με μισείς; Φιλιώ μου, ήσουν, είσαι και θα είσαι για πάντα μα πάντα το παιδάκι μου! Το θαυματακι που έχω (αν είμαι έγκυος) στην κοιλιά μου δε θα αντικαταστήσει την αγάπη μου... Εσύ είσαι πάνω από όλους!
(της έλεγε με δάκρυα στα μάτια)
Φιλ. Μου λες ψέματα... Δε θα με αγαπάς! Θα αγαπάς το μπιζελάκι κι εμένα θα με ξεγράψεις..
(έλεγε φωναχτά και κλαίγοντας)
Η Αθηνά την πήρε αγκαλιά και της είπε..
Αθ. Άκου εδώ να σου πω.... Πρώτον, μην φωνάζεις γιατί ο Τζον δε το ξέρει και δε θέλω να το μάθει ακόμα και δεύτερον, και να έρθει στο κόσμο αυτό το πλασματάκι εσύ και η Νάνσυ θα είστε οι μεγάλες Αδερφούλες του, θα του μάθετε τραγούδια, θα παίζετε μαζί του, θα το πηγαίνετε βόλτες, θα γελάτε πού θα μας κάνει αστεία, θα το φροντίζουμε παρέα... Φιλιώ από την πρώτη στιγμή που σε πήρα κοντά μου, δε σκέφτηκα στιγμή να σε γυρίσω πίσω στο ίδρυμα, ήθελα να σε βλέπω να μεγαλώνεις δίπλα μου... Φανταζόμουν τη ζωή μου με το να σε έχω δίπλα μου... Μέχρι που ήρθε ο Τζον και η ζωή μου άλλαξε... Θα γίνει ο άντρας μου κι εσύ θα είσαι αυτή που θα είναι δίπλα μου... Μην σε ξανακούσω να λες τέτοιες βλακειες γιατί θα θυμωσω..... Εντάξει;
Τζ. (έξω από το μπάνιο) Κορίτσια όλα καλά;;
Φιλ. Δηλαδή με αγαπάς; (της λέει με ένα χαμόγελο και προσπαθεί να χωθεί στην αγκαλιά της)
Αθ. Πιο πάνω κι από την ζωή μου... Αστεράκι μου...
Τζ. Νάνσυ, θα μπουκάρω... (χτυπάει ξανά την πόρτα του μπάνιου)
Αθ. Τζον... Τώρα βγαίνουμε... Όλα καλά...
Φιλ. Μαμά μου σε αγαπάω πολύ... Συγγνώμη!
Αθ. Κι εγώ παιδάκι μου... Κι εγώ σε λατρεύω και σε συγχωρώ γιατί είσαι το πιο καλό παιδάκι του κόσμου!
Και ξαναχωθηκε στην αγκαλιά της ενώ βγήκαν χέρι χερι έξω.....
Τζ. Καλά τι κάνατε τόση ώρα μέσα;
Αθ. Είχαμε μια συζήτηση με την Φιλιώ.. Τώρα όλα καλά!
Φιλ. Αλήθεια λέει μπ.. Τζον... Είχαμε μια συζήτηση, τώρα είναι καλύτερα..
Τζ. Φιλιώ, πήγες να με πεις μπαμπά και το άλλαξες, γιατί δεν το ολοκλήρωσες; Και Αθηνά δε σε πιστεύω θα πάμε μαζί στο γιατρό αύριο... (της αντιγύρισε νευριασμενος)
Φιλ. Δε ένιωσα έτοιμη για να την πω αυτή τη λέξη... Μπορεί να μην ήθελες να την ακούσεις..
Αθ. Μπα, τι μας λες Τζον... Από πότε θα πρέπει να σε παίρνω μαζί μου στο γιατρό;
Τζ. Εσύ τώρα τι πετάγεσαι στη συζήτηση μου με την Φιλιώ; Σου μίλησε κανένας; Φιλιώ όχι ψυχούλα μου χαρά μου να με λες έτσι...
Φιλ. Εντάξει τότε.. Θα σε φωνάζω μπαμπά!
Αθ. Αααα, εσύ τρώγεσαι για καβγά...
Τζ. Όχι, δε τρώγομαι για κανέναν καβγά... Θέλω να είσαι καλά...
Αθ. Το βλέπω... Παράτα με ρε Τζον..... (και κάνει να φύγει αλλά το χέρι του Τζον την σταματάει)
Τα κορίτσια κατάλαβαν που πήγαινε το όλο θέμα και έφυγαν διακριτικά για το δωμάτιο της Φιλιώς...
Τζ. Ρε βλακα, θελω να είσαι καλά.. Αν δεν είσαι εσύ καλά, δεν είμαι κι εγώ...
Αθ. Κορι... Που πήγαν αυτές; ( κι ανταποκρίνεται στο στενό μαρκάρισμα του Τζον)
Τζ. Είδαν φαίνεται που οδηγούσε το όλο θέμα και είπαν να μας αφήσουν να τσακωθούμε με την ησυχία μας... (την κολλάει πίσω στο τοίχο και την φυλακιζει ώστε να μην μπορεί να πάει πουθενά, ενώ ορμάει στο λαιμό της με μανία)
Αθ. Δε μου λες... Εδώ στο διάδρομο που είναι κέντρο διερχομενων θες να με αποπλανήσεις;
Τζ. Ναι... Δε με νοιάζει... Και σε όλο το σπίτι σε κυνηγάω άμα λάχει...
Αθ. Αααα, αυτό λυπάμαι.. Δε γίνεται! (του λέει και τον απομακρύνει με ένα δυνατό φιλί)
Τζ. Μμμ... Γιατί δεν γίνεται; (και ανταποκρίνεται στο φιλί της) Να σου πω όμως κάτι;
Αθ. Επειδή είναι η Αναστασία εδώ, τα κορίτσια μας και.... Πες μου....
Τζ. Και γι' αυτό σκας; Μισό λεπτό και αυτό θα λυθεί... Μου αρέσει πολύ που το παίζεις δύσκολη ενώ το θες...
Αθ. Χμμ... Τι θα κάνεις δηλαδή; Αλήθεια; Που ξέρεις ότι το θέλω...
Τζ. Θα δεις... (της τσιμπάει το μάγουλο) φαίνεται στα μάτια σου αγαπη μου.... Αναστασία.........
Και κατεβαίνουν κάτω χέρι χερι...
Αν. Με φώναξες κύριε Τζον; Τι θέλεις;
Τζ. Θέλω να πάρεις τα κορίτσια και να πάτε μια βόλτα, Καρδαμύλη, Λιμενι όπου θες εσύ... Να διασκεδάσετε και να φάτε...
Αν. Εντάξει να τα πάρω... Κανένα πρόβλημα! Κορίτσια....
Τα κορίτσια άκουσαν το όνομά τους και κατέβηκαν γελώντας..
Φιλ. & Ναν. Αναστασία φώναξες; Ήθελες κάτι;
Αν. Ναι σας φώναξα... Θα πάμε βόλτα για φαγητό...
Φιλ. Ααα ωραία, μαμά μου θα έρθετε κι εσείς;
Αθ. Όχι αγαπούλα μου, εμείς θα μείνουμε εδώ.. Πρέπει να πάρω την γιαγιά να δω αν τελικά θα έρθει στο γάμο...
Φιλ. Καλά μαμά μου.. Να προσέχεις το...... Ουπς...
Τζ. Τι να προσέχει Φιλιώ μου η μαμά;
Ναν. Τίποτα ρε μπαμπά... Η Φιλιώ μπερδεύτηκε.. Έτσι δεν είναι Φιλιώ; (και της κλείνει το μάτι)
Φιλ. Ναι, ναι... Μπερδεύτηκα! Τίποτα μπαμπά μου... (και του χαμογέλασε)
Αν. Αντε πάμε;;; Θα μας πάρει η νύχτα και δε θέλω...
Κορ. Αντε πάμε.... Γεια σας μπαμπά και μαμά... Καλή διασκέδαση... (τους λένε με την Νανσυ να κλείνει το μάτι στην Αθηνά..)
Η Αναστασία με τα κορίτσια έφυγαν...
Τζ. Και τώρα οι δύο μας.... Λοιπόν... (της λέει και την κολλάει στο τοίχο)
Αθ. Οι τρεις μας εννοείς αλλά... (είπε μέσα από τα δόντια της και του έδωσε ένα φιλί όλο πάθος)
Τζ. Πάμε πάνω; (της σήκωσε ελαφρά το πόδι και το ακούμπησε πάνω του..)
Αθ. Πάμε.... (του είπε και άρχισε να τρίβει το πόδι της πάνω στο δικό του)
Την σήκωσε στην αγκαλιά του και την οδήγησε στον ξενώνα.....
Αθ. Γιατί στο δωμάτιο της Νάνσυς;
Τζ. Είπα να αλλάξουμε παραστάσεις και θέλω να παίξουμε ένα παιχνίδι...
Αθ. Χμμμμ.... Άγριες διαθέσεις ο κύριος Μακρίδης... Τι παιχνίδι;
Τζ. Τον γιατρό.... Το ξέρεις;
Αθ. Χμμμ... Κάτι έχω μάθει αλλά θα μου δείξεις εσύ καλύτερα; (του λέει παιχνιδιαρικα ενώ τυλίγει τα χέρια της γύρω από το λαιμό του)
Τζ. Φυσικά και θα σου δείξω.. (της πιάνει το λαιμό και ορμάει στα χείλη της ενώ την σπρώχνει σιγά σιγά στο κρεβάτι)
Αθ. Θα μου πεις ή μόνο θα με αποπλανήσεις;
Τζ. Θα μου λες που πονάς κι εγώ θα γιατρευω το σημείο αυτό με ζουμερά, καυτά φιλιά μέχρι να σε κάνω δική μου...
Αθ. Μάλιστα γιατρέ... Το κατάλαβα το παιχνίδι να ξεκινήσω;
Τζ. Που πονάει το γυναικακι μου; Κι εγώ θα το κάνω μακια να περάσει...
Αθ. Τι γιατρός είσαι καταρχάς; (του λέει γελώντας)
Τζ. Χμμμ... Γυναικολόγος, παθολόγος, ό,τι γιατρός θες γίνομαι... Που πονατε; (κι αρχίζει να την γαργαλάει στα πλευρά)
Αθ. Αχχχχ... Παντού πονάω γιατρέ μου... Πως θα με γιατρέψεις;
Τζ. Με αγκαλιές και φιλιά... (και άρχισε να την φιλάει στο στόμα)
Μετά η Αθηνά έδειχνε τα σημεία που πονάει και ο Τζον της τα φιλούσε μέχρι που έφτασε στην κοιλιά.. Εκεί κοντοσταθηκε λίγο και την φιλούσε με προσοχή...
(έδειχνε να έχει καταλάβει ότι είναι έγκυος αλλά είπε να μην της το πει... Να την αφήσει να του το πει) Μετά κατέβηκε στους μηρούς της όπου και την φιλούσε ανάμεσα (πότε τον έναν, πότε τον άλλον) μέχρι που δεν άντεξε άλλο και μπήκε μέσα της, η Αθηνά τύλιξε τα πόδια της στην μέση του ενώ ο Τζον μπαινοεβγαινε αργά... Λίγο αργότερα έγινε πιο «βίαιος» και εισχωρουσε με δύναμη μέσα της θέλοντας να την κάνει να απολαμβάνει κάθε του κίνηση μέσα της... Ή Αθηνά έβγαζε ήχους ηδονής και τον κολλούσε πάνω της για να γεύεται τον λαιμό του πιο πολύ καθώς και να καταλαβαίνει κάθε του κίνηση μέσα της...
Λίγο πριν τελειώσει μέσα της μετά από αρκετή ώρα της έδωσε ένα δυνατό φιλί και της είπε...
Τζ. Σε αγαπάω τρέλα μου!
Αθ. Αχχχχ..... Κι εγώ σε αγαπάω τρέλα μου..
Τζ. Συγγνώμη αν σε πονεσα.. (τελείωσε μέσα της και βγήκε ενώ έπεσε από δίπλα της)
Αθ. (του πήρε το χέρι, του το φίλησε από την μέσα πλευρά, του χαμογέλασε και του είπε) Δεν ήταν Αχχ.. Πόνου, αλλά ευχαριστησης... Τζον, σε ευχαριστώ πολύ που υπάρχεις στη ζωή μου... Με κάνεις να χαμογελάω...
Τζ. Ήσουν, είσαι και θα είσαι η γυναίκα της ζωής μου.. Από την πρώτη μας ματιά, σκέφτηκα εγώ αυτή τη γυναίκα θα την κάνω γυναίκα μου... Θέλω να την δω στο πλάι μου...
Αθ. Και το κατάφερες... Σε 2 μέρες θα γίνω κυρία Μακρίδη! Σε αγαπάω άντρα μου..
Μετά από αυτό κοιμηθηκαν αγκαλιασμενοι και ευτυχισμένοι...
..................................................
2 μέρες αργότερα ενώ όλοι ετοιμαζοντουσαν για το γάμο.. Η μαμά Μαρία δεν ήθελε να έρθει παρόλο που ήθελε να δει την κορούλα της νυφούλα πλάι σε έναν άνθρωπο που την αγαπάει πραγματικά και την κάνει ευτυχισμένη... Έτσι δήλωσε τουλάχιστον ότι δε θα πάει... Στην πραγματικότητα όμως θα πήγαινε αλλά η μοίρα της έπαιξε άσχημο παιχνίδι...
Στο σπίτι της Αθηνάς το τραγούδι που έπαιζε όλη μέρα ήταν το « Σήμερα Γάμος Γίνεται...» με την Αθηνά να πλανταζει στο κλάμα γιατί δεν είχε τη μαμά της στο πλάι της...( Ευτυχώς δεν την είχαν βάψει)
Όλοι είναι στο Δημαρχείο και περιμένουν το ζευγάρι..
Αθ. Τζον.. Να πάρουμε την μάνα μου αφού δε θα έρθει;
Τζ. Φυσικά αγάπη μου.. Με βιντεοκληση... Για να την δω κι εγώ την πεθερουλα!
Την πήραν αλλά η Μαρία δε το σήκωνε...
Αθ. Δε το σηκώνει... Κάπου θα έχει πάει.. (μέσα της όμως το ένστικτο της της έλεγε ότι κάτι πάει στραβά, δεν το έδειξε)
Τζ. Μάλλον αγάπη μου.. Πάμε γιατί θα αργήσουμε; Γυναικάρα μου...
Αθ. Πάμε....
Και φεύγουν χέρι χερι από το σπίτι για το Δημαρχείο..
Έγινε η τελετή, τους ένωσε ο Ισίδωρος με αγάπη, πίστη, σεβασμό και ότι άλλο καλό και αφού υπέγραψαν έφυγαν για το κέντρο...
Είχαν πάει όλοι, μετά από λίγο έφτασε και το ζευγάρι..
Τζ. Σας ευχαριστώ πολύ όλους που ήρθατε στο γάμο μας... Ευχαριστώ που με αγκαλιασατε λες και είμαι Μανιάτης παρόλο που είμαι λίγο καιρό εδώ.. Αλλά τον τόπο σας τον λάτρεψα!
Αθ. Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ με την σειρά μου... Με κάποιους από εσάς δεν είμαστε μόνο φίλοι αλλά είμαστε οικογένεια.. Θέλω από εδώ και πέρα μόνο χαρές...
Λυκ. Τι θα γίνει; Θα φάμε; Τόση ώρα περιμένουμε...
Τζ. & Αθ. Ανοίξτε το μπουφέ για τον Λυκούργο παρακαλώ! Λυκουργε.... Τρέχα!
Λυκ. Μην με είδατε... (πήρε το πιάτο περιχαρής και έτρεξε πρώτος στο μπουφέ)
Αφού έφαγαν, το ζευγάρι σηκώθηκε για να κόψει την τούρτα αλλά και να χορέψει το πρώτο του χορό..
Αφού έκοψαν την τούρτα και ήπιαν την σαμπάνια.. Έβαλαν το τραγούδι τους και ξεκίνησαν να χορεύουν...
Μετά σειρά πήραν τα ζεϊμπέκικα και τα τσιφτετελια με την Αθηνά να χορεύει ένα υπέροχο ζεϊμπέκικο στο Τζον... Μέχρι που της το χάλασε ένα τηλεφώνημα...
Τραυματιοφορεας ασθενοφόρου. Είστε η κυρία Νομικού;
Αθ. Ναι, η ίδια είμαι... Εσείς ποιος είστε;
Τρ. Ασθ. Είμαι Τραυματιοφορεας, η κυρία Αναγνώστου, η μητέρα σας... Είναι βαριά τραυματισμενη και την έχουν στην εντατική..
Αθ. Τι μου λέτε; Πως είναι δυνατόν; Δεν θα γνωρίσει το εγγόνι της Τζον.... Το παιδί μας.... Και νιώθει τη γη κάτω από τα πόδια της να χάνεται.... Και λιποθυμάει στα χέρια του Τζον...
Τρ. Ασθ. Τι έγινε; Κυρία Νομικού με ακούτε;
Τζ. Τζον Μακρίδης εδώ, ο σύζυγος της Αθηνάς, που την έχετε;;;
Τρ. Ασθ. Στο Γενικό Νοσοκομείο της Καλαμάτας..
Τζ. Ωραία, ερχόμαστε... Σας ευχαριστούμε για την ενημέρωση... Αγάπη μου.. Τι ήταν αυτό που είπες; (της έδωσε λίγο νερό, ενώ της έτριβε τον αυχένα)
Αθ. Θέλω να με πας να δω την μάνα μου... (είπε με δάκρυα στα μάτια)
Τζ. Θα σε πάω καρδιά μου.... Αρκεί να μου πεις αν ισχύει..
Αθ. Ναι.. Τζον, ισχύει! Είμαι έγκυος... Το έκανες το θαύμα σου...
Τζ. Πως; Που;Πότε; Πόσο; (και έβαλε το χέρι του στην κοιλιά της)
Αθ. Θα σου τα πω όλα αναλυτικά... Τώρα θέλω να με πας να δω τη μάνα μου.... Δε θέλω να την χάσω...
Τζ. Δε θα την χάσεις.... Θα σε πάω....
Την πήρε αγκαλιά της έδωσε ένα φιλί δυνατό και αποχώρησαν για το νοσοκομείο..
Και έτσι το γλέντι του γάμου τελείωσε με μια ευχάριστη έκπληξη αλλά και με μια δυσάρεστη ανακοίνωση..
............................................................

Τελος...

1

.Φτάσαμε αισίως στο τέλος του 13ου κεφαλαίου της ιστορίας..

2.Ελπίζω να σας αρέσει.. Αν σας αρέσει αφήστε ένα αστεράκι..

3. Σας παραχωρώ τα τραγούδια που χόρεψαν...

Η Αθηνά και ο Τζον χόρεψαν αυτό..

Η Αθηνά χόρεψε αυτό..

Και τέλος το τραγούδι που έπαιζε στο σπίτι..

Αααα... Μπήκαν με αυτό στο κτήμα..