ROJİN'DEN:
Üstümdeki ağırlıkla gözlerimi açmak istedim ama bu hiçte mümkün olmadı çünkü yüzümün üstüne doğru bastırılan şey nefes almamı engelliyordu. Nefes alamıyordum çırpınmaya başladım ama nafile yüzümün üstündeki ağırlık kalkıyordu tam gözlerim kapanmaya başlarken yüzümün üstündeki ağırlık birden kalktı.
Hemen doğrulup sık sık nefes almaya başladım olmuyordu aldığım nefesler bana yetmiyordu. Gözlerim yanıyordu. Göz pınarlarımdan süzülen sıcak damlalar kendilerine yol çizerek boynuna doğru süzülüyordu. Birisi sırtımı okşayarak birşeyler söylüyordu.
Yavaş yavaş dediklerini algılıyordum.
Miran ağa karşıma geçip yüzümü avuçları arasına alıp benle konuşmaya çalışıyordu. Derin derin nefesleri ciğerlerime doldurmaya çalışıyordum direk kollarımı karşımdaki adamın boynuna sardım. Sımsıkı sarıldım çok korkuyordum. O ise sarılışıma karşılık bir elini sıkıca belime koyup bel oyuntumu okşamaya başladı. Diğer eli ise beni sakinleştirmek ister gibi sırtımı sıvazlıyordu.
Ben ise hala boynuna doladığım kollarım ve boynuna gömdüğüm başım ile ağlamaya devam ediyordum. Bir süre böyle devam etti. Sonra kafamı boynundan kaldırıp gözlerine baktım gözyaşlarım arasından konuşmaya çalışıyor kendimi ifade etmekte baya zorlanıyordum.
-B-en n-efes a-alamadım bi-bişey kapattı şeyimi ( iki elimi yüzüne doğru sallayıp ) acıyo çok korktum titrek nefesler alıp konuşmaya devam edeceğim sırada Miran ağa kafamı boynuna gömüp saçlarımın tepesine bir öpücük kondurup saçlarımı okşamaya başlayıp beni sakinleştirmeye çalışıyordu sakinleştirici sesi beni kendime getirirken göz yaşlarım onun dün istemede giydiği takım elbisenin yaka kısmını ıslatmıştı.
Nefes alışlarım yavaş yavaş düzelirken kafamı kaldırıp onun gözlerine baktım. Endişe dolu bakışlarını endişeli ses tonu destekleyip konuşmaya başladı.
-İyi misin? Titrek bir nefes alıp
-Hıhı evet daha iyiyim dedim hala az önceki ağlamamdan dolayı göhsüm aldığım titrek nefesler yüzünden halla titriyordu.
-Noldu bana ?
-Sakin ol güzelim buradayım korkma bitti.
-Ne bitti Miran ağa noluyo? Noldu?
-Anlatıcam güzelim sakin ol derin derin nefes al dedi beni yönlendirerek dediklerini yapıp nefesimin düzene girmesini sağladım.
Sen şimdi burda bekle ben sana yiyecek birşeyler alıp geliyorum yedikten sonra çıkarız tamam mı? Diyip tam kalkacağı zaman elinden tutup bana doğru dönmesini sağladım
-Gitme korkuyorum lütfen burda kal bişey yemek istemiyorum sadece burdan çıkmak istiyorum çıkar beni buradan lütfen dedim.
-Tamam tamam burdayım buradayım gitmiyorum hiçbir yere gitmiyorum. Onu anladığımı destekler nitelikte tamam anlamında salladım kafamı. Gözlerim yan tarafıma bakıp az önce yaşadıklarımı düşünmeye başladım hatırladıkça tekrar gözlerim dolmaya başladı. Miran ağa yavaşça elini çeneme koyup kafamı ondan yana çevirdi. Islak gözlerime bakarken derin bir nefes verdi ve beni kafamdan baskı uygulayarak boynuna bastırdı. Ellerimi onun beline sararken ağlamamak için kendimi sıkıyordum.
Ama ağzımdan çıkan hıçkırık sesime engel olamadım
-Kendini kasma ağlamak istiyorsan ağla dök içini. Ben kendimi daha fazla tutamayıp tekrar ağlamaya başladım. O sabırla sırtımı okşayıp beni sakinleştirmeye devam etti.
Bir süre sonra hıçkırıklarım iç çekişlerine dönmüştü. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken kendimi güvende hissettiğim kollarda uykunun kollarına bıraktım. En son hissettiğim Miran ağanın başımın üstüne öpücük kondurmasıydı. Sebepsizce tekrarladığı bu hareket dahada güvende hissetmemi sağlarken gülümsedim. Sonrası karanlık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROJİN(Berdel)
Chick-Lithayatın her türlü acımasızlığına katlanmak zorunda olan güzel bir genç kız , ailesi yüzünden çektikleri yetmezmiş gibi en sonunda abisinin hatasına kurban edilir...
