Worth Waiting

Chapter 11- Another Chance

"Happy Birthday Kevin!" sigawan ng aking mga kaklase

"Happy sana kung wala tayong projects at assignments noh?" sabi ko naman

After a long day at school, nag-celebrate kami sa bahay. May pagkain of course.At dahil may facebook, kailangan kong mag thank you sa mga babati sa akin.

Habang tinitignan ko ang mga bumati, nagulat ako na binati pa ako ni CarlyHappy Birthday

Bigla akong nalungkot. Di ko pa rin mapatawad ang sarili ko dahil di ko siya nabigyan. Hindi naman ako pwede magpaliwanag sa kanya kasi di ko naman siya girlfriend or something. Pero nalulungkot pa rin ako dahil sa kapalpakan ko. I was busy, and I'm sorry Carly.  I'm so sorry.

Mayroon kaming survey na project, sinama ko naman si Carly. Pagtapos niyang sumagot ay tinapos ko muna ang project.Saya ng bday ko, galing!

Since then, hanggang tingin na lang talaga ako sa kanya. Tuwing nakikita ko siya, nalulungkot na lang ako.

Kuhanan na ng card. After all the hardwork, star section ako, himala HAHA. Inalam ko section ni Carly, hindi naman siya pumasok sa kahit isa sa 2 star sections kaya hindi ko nanaman siya kaklase.

Summer break na. As usual, mayroon ng basketball league at 27 ang napili kong jersey number dahil July 27 birthday niya. Kahit na summer na, hindi ko pa rin makalimutan yung Valentines Day, na para sa akin, ay isa sa mga pinakamalulungkot na araw ng buhay ko. I failed horribly. Naalala ko pa nung tinanong ko si Carly kung may chance ko at sabi naman niya ay meron. Pina-scale ko pa nga 1-10 at sagot pa niya ay 5. Siguro 0 na lang yun ngayon.

Di ko siya ma-chat sa fb dahil di naman siya nagbubukas ata at nagsesend rin ako ng group messages pero di naman niya pinapansin. Isang beses lang siya nag-GM sa akin pero nung nireplyan ko ay wala naming sagot.

Nakapagbakasyon nga, nakapahinga at nag-enjoy naman ako sa Summer activities ko, pero nalulungkot ako kapag naaalala ko yung araw na iyon.

Eto nanaman, tapos na ang bakasyon kaya lilinis nanaman ako ng school. Kasama ko si Mama at naglinis kami ng classroom. Kaklase ko nga pala si Joy, isa sa mga kaibigan ni Carly. I have my chance.

Sana di na ako papalpak dito at sana mabait si Joy. Nagulat ako dahil kinabukasan, na-ospital ako. Na-confine ako ng 3 araw dahil na food poison. On the bright side, ka-floor ko ang isang artista na nag-shoshooting mismo kabilang room. Si Jennelyn Mercados nakita ko, ang liit pala niya kumpara sa akin, tangkad ko shet.Buti na lang gumaling ako bago ang pasukan.

New school year so busy nanaman ulit. I made new friends, at ang pinakanaka-close ko ay si Justine, kaklase niya si Carly dati at medyo close sila kaya medyo naiinggit ako kay Justine. Kaklase ko pa rin sina Rose at Jerick.Kahit first day pa lang siyempre lesson agad. Nakipag-mingle naman ako sa mga kaklase kong lalaki at pare-pareho kami ng hilig, which is LoL, League of Legends, kaya nagkakaintindihan kami.

After a few days ay nagkataon na nag-usap kami ng barkada tungkol kay Carly. 

"Kevin, ikaw ba yung nagkakagusto kay Carly? Yung nagbigay ng teddy bear?" tanong ni Jerome.

"Oo haha, crush ko pa rin naman"

Nagtinginan sina Jerome, Justine, Joshua, Manuel, Hans at Roberto. Magkakaklase kasi sila last year at kaklase rin nila si Carly.

Since si Justine pinakaclose sa akin, nag-usap kaming dalawa.

"Close ba kayong dalawa?" tanong ko

"Oo, minsan nag-aaral kami sabay"

"Pre tulungan mo ako sa kanya ah"

"Sure ako bahala"

And that was the start of a beautiful friendship. Not to sound like gay pero sobrang nagkakasundo kami. He is like a long lost brother.

Dahil sa sobrang galing ng diskarte ko nakapag-usap kami Joy about something, at noong naging komportable na siya sa akin, I dared to ask;

"Joy, could you help me with Carly?" napalunok ako sa sinabi ko

"Sure, actually gusto ko ngang mag-workout kayong dalawa eh, magkatuluyan kayo" aniya

Napangiti ako sa sinabi niya.

"Thank You"Another year, another chance.

Note to myself: Don't mess it up