Kabanata 5

8 1 0
                                    


Kabanata 5: Faith


Nakasandal ako at naglabas ng yosi, tinitigan ko lang iyon. Now my Latin honors are really in danger. Napahawak ako sa buhok ko sa sobrang frustrated, sisindihan ko na sana ito ng biglang may humablit dito. 


"Yosi break na naman?"


It's her


"I'm sorry dapat sa study area na lang tayo nag meet" sabi nya habang naka yuko.


It's my fault, sana hindi ko na lang sya sinagot at hinayaan ang prof na iyon. 


"You don't have to worry about that"saad ko at bumuntong hininga, sumandal ako sa pader habang nakatingin padin sakanya.


"Pero nagbanta syang ipapatawag ka sa guidance, kakausapin ko si Sir" She said.


"Then what? sadya namang may pag ka manyak yung prof na yun eh" naiinis na ako.


"So i-s sacrifice mo na lang ang latin honor mo?" nakakunot ang noo na saad nito. "Hindi man ako kasing tapang mo pero i won't let him strip your latin honors." Matapang nitong saad.


Napabuntong hininga na lang ako sa katigasan ng ulo ng babaeng ito. May magagawa pa ba ako eh mukhang buo na ang loob nito.



Mainit sa labas halos magtatanghali na din kasi, kakatapos lang namin puntahan at kausapin ang isa sa mga speakers. Ramdam ko din ang higpit ng hawak ni George saakin pag nagmamaneho ako pero buong byahe ay hindi ito nagreklamo.


"Hungry?" nilingon ko sya.


Tumango naman ito at nag drive ako sa malapit na karinderya. habang kumakain kami ay tinanong ko siya "May kailangan pa ba tayo?"


"Backdrop na lang siguro at ilang props" ani nito.


Napansin kong patingin-tingin ito sa phone nya, hindi maipinta ang mukha nito na parang nakakita nanaman ng multo.


"Are you okay?" I asked, tumango ito kaya tumayo ako para kumuha ng tubig.


Napakunot na ang noo ko ng makitang nag r ring ang phone nya at nakailang notif ito hindi ko kaagad nakita kung sino tumatawag kasi napansin nyang nakatingin ako kaya itinaob nya iyon. Hindi ko na sya pinakielaman at niyaya na sya sa sunod naming pupuntahan ng makatapos kumain.


Sobrang daming tao sa paligid, madami ding sasakyan muntik pang mawala si George sa paningin ko.Hindi nya ako marinig sa dami ng tao kaya lumapit ako sakanya at inilapit ang labi ko sa tenga nya.


"hawakan mo kamay ko"  at inabot ang kamay ko.


kita ko ang gulat sa mukha nya at napaiwas din ako ng tingin sakanya ng ma-realize kung anong sinabi ko. Pero nanatiling nakalahad ang kamay ko.


Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 01 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

HerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon