When Your Luck Smiles At You-Οταν Η Τυχη Σου..ΧΑΜΟΓΕΛΑ (M.G.C.)

♥Μάικλ♥

"Σε καταλαβαίνω..." μου ψιθύρισε "Μην ανυσηχείς..." είπε με δάκρυα στα μάτια.

Συνέχισα να κλαίω, πιο συγανά από πριν. Τώρα τον αγκαλιαζα και εγώ. Συγχρόνως ένιωθα κάτι στην περιοχή της κοιλιάς μου, σαν μια ενόχληση;

-Λοιπόν ποιο είναι το όνομα σου; είπε προσπαθώντας να πνίξει τα δάκρυα του

Με ρώτησε, σηκώνοντας το ένα του φρύδι. Ανατρίχιασα κάπως... κρύος ιδρώτας με έλουσε. ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ ΑΛΛΟ!

-Ν-Ν-Νεφέλη. είπα τραυλίζοντας

-Ωραίο... όνομα ...  είπε κάπως αμήχανα Εμένα με λένε Μάικλ χαμογέλασε

Δεν του απάντησα, απλά τον κοιτούσα ... Ωχχ... με έχει κολλήσει στον τοίχο! τώρα το πρόσεξα! ΠΟΤΕ ΠΡΟΛΑΒΕ; Συνέχισε να με κοιτάει κι αυτός. Τώρα πια τα σώματα μας ακούμπαγαν μεταξύ τούς και ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.

Μπορούσα να νιώσω και να ακούσω ξεκάθαρα την αναπνοή του. Ήταν βαριά και μύριζε περίεργα... μάλλον σαν πίτσα, κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι.

Τα χείλη μας πλησίαζαν. Όχι δεν ήθελα να μου συμβεί ΤΩΡΑ! βρεγμένη με έναν ημίγυμνο κλειδωμένη σε μια τουαλέτα μιάς τυχαίας καφετέριας! Δεν θέλω να δώσω έτσι το πρώτο μου φιλί! Θα ήθελα να είναι κάτι ωραίο... και ξεχωριστό. Αλλά με το ξεχωριστό δεν εννοώ πρωτότυπο. Αλλά κάτι... μοναδικό...

Αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ το φιλί του όσο και αν η συνείδησή μου λέει πως δεν είναι σωστό.

Τα χείλη μας άγκιξαν απαλά μεταξύ τους στην αρχή. Τα χείλια μου ήταν υγρά από πριν που με έβρεξε.

Άρχισε να δαγκώνει το κάτω χείλος μου απαλά. Πλέον είχα κλειστά τα μάτια μου. Το φιλί αν και πρώτο, μπορώ να πω πως είναι πολύ γλυκό και συναισθηματικό. Αυτός ο Μάικλ έχει ωραία γεύση, πίτσα. Μου αρέσει πολύ... Αν και κακή επιλογή για πρώτο φιλί.

Τώρα πια τα χείλη του έχουν μετακινηθεί στον λαιμό μου που αρχίζουν να τον φιλούν απαλά. ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ το πρώτο μου ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ φιλί! Άνοιξα τα μάτια μου και βάλθηκα να του χαϊδεύω τα μαλλιά. Τι μαλακά που είναι σαν πούπουλα!

Σταμάτησε να φιλάει τον λαιμό μου και σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε.

-Νομίζω πως πρέπει να φύγω αλλιώς θα με απολύσουν... είπε με μισό χαμόγελο

Έβαλε τα ρούχα του και την ποδιά του ξεκλείδωσε και βγήκε αφήνοντας με μέσα. Τότε είδα έναν κύριο να πάει να μπει μέσα στην τουαλέτα που ήμουν εγώ. Με πρόσεξε, χαμογέλασε τρομαγμένος και μετά έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Εγώ προφανώς κι κοκκίνισα. Πάντα αυτό κάνω όταν ντρέπομαι.

Τώρα που έδωσα το πρώτο μου φιλί ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να μου χαλάσει την μέρα. Ούτε ο ηλίθιος Σάιμον... Ίσως μπορεί αλλά δεν έχω χρόνο να τον σκέφτομαι. Βγήκα από την τουαλέτα. Ευτυχώς το χολ ήταν άδειο. Αποχώρισα από την καφετέρια και άρχισα να περπατώ γρήγορα σπίτι μου ακόμα βρεγμένη. Πρώτη φορά χαρούμενη!

Έφτασα σπίτι επιτέλους. Ώρα να σας δώσω μερικές εξηγήσεις. Ναι σε εσάς που διαβάζεται μιλάω. Μένω με την γιαγιά μου και τον παππού μου αυτό το διάστημα στο σπίτι τούς επειδή οι γονείς μου λειπουν στο εξωτερικό για δουλειές. Εδώ κι καιρό δηλαδή.

Επομένως όταν τελειώνω τις εργασίες μου, πηγαίνω στο σπίτι, κι κάθομαι μόνη μου. Χωρίς να έχω κάποιον πάνω από το κεφάλι μου. Συνήθως χαλαρώνω και ακούω μουσική. Πάντα τελειώνω τις δουλειές κι τις εργασίες μου κι αφού βοηθήσω την γιαγιά μου σε κάποιες δουλειές πάω σπίτι κι κάθομαι, μόνη μου.

Ανοίγω την πόρτα, δεν την κλείνω. Αφήνω τα πράγματά μου στον πάγκο της κουζίνας. Και βάζω πιτζάμες. Ανοίγω τέρμα τα παράθυρα και πάω να κλείσω την πόρτα όταν βλεπω τον Μάικλ να μπαίνει μέσα στο σπίτι.

-Τ -τι κάνεις εδώ; τραύλισα τρομαγμένη βλέποντας τον