A millionaire kidnapped me to marry him

𝖢𝖧𝖠𝖯𝖳𝖤𝖱 𝟣 : 𝐏𝐫𝐨𝐥𝐨𝐠𝐮𝐞

𝗔 𝗕𝗜𝗟𝗟𝗜𝗢𝗡𝗔𝗜𝗥𝗘 𝗞𝗜𝗗𝗡𝗔𝗣𝗣𝗘𝗗 𝗠𝗘 𝗧𝗢 𝗠𝗔𝗥𝗥𝗬 𝗛𝗜𝗠

𝖢𝖧𝖠𝖯𝖳𝖤𝖱  𝟣 : 𝐏𝐫𝐨𝐥𝐨𝐠𝐮𝐞

I'm here now at the studio but I'll go home after taking photos for the magazine. mag isa lang ako sa buhay, my mom died after giving birth to me, my dad had an accident. wala na akong pamilya simula nang mawala sila sa buhay ko kaya ngayon naka focus ako sa work ko.

isa akong famous na model‚ singer at actress iyang mga ’yan ay ang aking mga pangarap. ngayong natupad kona masaya ako ngunit kahit natupad kona nalulungkot parin ako dahil wala na ang aking mga magulang sa tabi ko pero masaya padin dahil may taong nanjan para sakin ang aking kaibigan at ang aking fans.

“okay naba?“ tanong ko kay xiana pero umiling lang ito kaya naman napabuga nalang ako ng hangin dahil napapagod na ako at gusto ko nang umuwi.

“last‚ pirmahan mo nalang ito miss Zielle” ani ni xiana kaya naman kinuha ko ’yung papel sa kanya at pinirmahan ito.

”done‚ pwde na ba akong umuwi?” tanong ko, tumango naman sya kaya kinuha kona ang bag ko at nagpaalam na rin ako sa manager ko para makauwi na ako.

lumabas na ako ng studio at patungo na ako kotse ko nang makapasok na ako sa kotse ko ay agad ko itong pinaandar at huminto saglit sa isang grocery store para bumili ng pagkain ko‚ biscuits lang naman ang bibilhin ko at ang favorite kong inumin.

pagkalabas ko sa grocery store ay parang kinakabahan ako, hindi ko alam kung bakit feeling ko may isang lalaking nakamasid sa’kin at may balak na masama. kaya naman agad akong sumakay sa kotse ko para ligtas sana ako pero pagtingin ko sa passenger seat ay may isang lalaking naka mask may hawak itong kutsilyò at tinapat nya ito sakin.

”come with me‚ If you don't want to hurt you.” anya nito

”saan mo ako dadalhin!?” tanong ko sa kanya nang lagyan nya ng tali ang aking kamay.

”shh, huwag kang sumigaw!” ani nya kaya nanahimik nalang ako at hinayaan syang takpan ang aking mata.

”saan mo muna ako dadalhin, sino nag utos sayong gawin ito sakin ang amo mo?!!!” sigaw ko pero agad nyang tinakpan ang bibig ko para hindi ulit ako makasigaw.

”wala akong boss.” bulong nito, muntik na ako makasigaw nang maramdam kong binubuhat ako nito palabas ng kotse. hindi ako makapalag dahil may tali ang kamay ko at paa, may takip din ang aking mga mata kaya hindi ko alam kung saan nya ako dadalhin.

”please pauwiin mo na ako, gusto ko nang matulog!” ani ko pero hindi ito nagsalita.

_____________________

ngayon ay buhat buhat nanaman ako ng lalaking naka mask, hindi ko alam kung saan nya nanaman ako dadalhin.

”iuwi mona ako!!!” sigaw nang ilapag nya ako, hindi nya padin tinatanggal ang tali sa kamay at paa ko.

”don’t scream!” sigaw nya rin pabalik pero sumisigaw padin ako ayoko ng gento, bakit ngayon pa nangyari to’h!

”isa pang sigaw mo‚ hahalikàn talaga kita!” bulong nito kaya naman nanahimik nalang ako.

”marunong ka naman palang manahimik.” ani nya muli nyang tanggalin nya ang panyo sa aking mga mata. kaya naman ngayon ay nakita kona ang itsura nya, wala narin syang mask nakangisi lang ito habang nakatingin sakin.

”kidnapper!” sigaw ko sa kanya pero ngumiti lang ito sakin.

”really zielle?” kunot noo akong tumingin sa kanya, bakit kilala ako nitong kidnapper na ito eh ngayon ko lang sya nakita.