Ne yapacağımı bilmiyorum ne iş bulacağımı bilmiyorum ne durumdayım onu bile bilmiyorum hiç bişey bilmiyorum. İşten kovuldum hemde bir odun yüzünden!
Artık Pastacı Aslı değilim. Ben bu hayallere dalarken Gonca bana seslenerek yanıma geldi. Canım arkadaşım işten kovuldum diye nasıl üzüldü anlatamam.Gonca bana bir şey söylemek istediğini belirtti. Bende ona dinliyorum icabında bir bakış atıp onun konuşmasını bekledim.
"Aslı ben sana bir şey söyliyicem hani ben Bodrum'a gideceğim ya sende gel benimle beraber çalışırız hem buranın 2 katı kadar maaş veriyorlar. hem yalnızda kalmış olmam orada ne dersin? "
Aslında bu mantıklı geliyor benim içime siner ama annemin içine siner mi bilemiyorum hep aklı bende kalır.
"Bilmem ki Gonca annem izin verir mi ? Vereceğini zannetmiyorum. Bu akşam konuşmayı dener sana haber veririm."
"İnşallah izin verir aslı her şey orada çok güzel olacak hem annene goncada geliyor falan de ama bir şekilde ikna et ."
"Tamam Tamam hadi eve geç kalmıyayım ararım ben seni hadi görüşürüz"
diyerek Goncadan ayrılıp eve doğru yol almaya başladım . Acaba annemin cevabı ne olacak izin verecek mi aklımda delice sorular..! Eve gelip hemen annemin yanına gittim yanağını öpüp onun bugün iş görüşmesinin nasıl geçtiğini sordum. İşe alındığını söyleyince olmayan eteklerim zil çaldı.
"Eee kızım senin günün nasıl geçti?"
Deyince yüzüm soldu.
"Pek güzel sayılmaz. Anne... kovuldum hemde bir öküzün yüzünden az kalsın bana çarpıyordu . Kendimi koruyayım derken doğum günü pastası elimden fırladı sonra kafama düştü Patronda pastayı düşürdüğüm için kovdu. "
"Aslı kızım sana birşey olmamış ya boşver başka iş bulursun yavrum "
"Aslında bir iş buldum anne....."
"E ne güzel işte bak Allah bir kapıyı kapattı öbür kapıyı açtı yavrum. Neyin nesi imiş bu iş ?"
"Anne benim bu iş için Bodruma gitmem lazım Goncada yanımda kalacak .Hemen itiraz etme bir düşün lütfen hem orada daha fazla para alacağım ! Anne bak benim oraya gitmeme izin verirsen asla pişman olmayacaksın.Anne....lütfen"
İlk defa annemi ikna ederken bu kadar çok konuştuğumu fark ettim ama oraya gitmeyi o kadar çok istiyorum ki!
"Tamam Aslı izin veriyorum ama beni sürekli arayacaksın! Aklım sende kalmasın Tamam mı kuzum?"
"Tamam Anne Tamam! Hemen gidip hazırlanmaya başlayayım yarına uçak biletimi aldırayım Goncaya! Anne... çok teşekkür ederim."
Annem yanıma yaklaşıp yüzümü ellerinin arasına aldı yaklaşarak alnıma uzun bir öpücük kondurup bu hayatta benim onun için ne kadar değerli olduğumu söyleyip hazırlanmam için konuşmayı kısa kesti. Bende hemen odama girip annemin dediklerini düşündüm o da benim için çok değerli ben bunları düşünürken yanağımda bir ıslaklık hissettim. Ağlamak istemiyordum. Ağlamaktan nefret ederim. Çünkü ağlamak insanı güçsüz olduğunu göstermektir. Bu duygusallıktan uzaklaşmaya çalışarak kıyafetlerimi toplamaya başladım. O sırada telefonuma mesaj geldi. Mesaj Volkandandı. Volkan benim Liseden arkadaşımdı.
"Bodruma geliyomuşsun çok sevindim gelir gelmez buluşmayı unutmayalım. İyi geceler."
Volkanın Bodruma gelceğimden haber i yoktu Ama kesin Gonca haber vermiştir. Telefonu masamın üzerine bırakıp yatağımın içine girip kendimi uykunun kollarına bıraktım.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Telefonumun çalma sesiyle uyandım. Arayan Goncaydı. Sabah Sabah niye arıyor ki şimdi?
"Efendim Gonca"
"Kızım nerdesin havaalanında seni bekliyorum daha hazırlanamadın mı?"
"Eyvah! Gonca kapat kapat! hemen geliyorum"
Ya nasıl unuturum ben ya 45 dakika kalmış uçağın kalkmasına hemen üstüme mavi gömleğimi giyip altıma mavi jean giydim. Çilekli rujumuda sürüp valizlerimi alıp hemen aşağı annemin yanına indim.
"Anne ben çıkıyorum çok geç kaldım zaten 30 dakika kaldı uçağın kalkmasına anca varırım zaten"
"Kuzum Aslı bir şeyler yeseydin olmaz ki böyle ."
"Yok anne uçakta atıştırırım bir şeyler Görüşürüz!"
Annemin kokusunu içine çeke çeke sarıldım . Bu kokuyu özleyeceğime yemin edebilirim. Sarılmamız bittiğinde kapıyı açıp taksiyi beklemeye başladım. Taksi geldiğinde annem arkamdan su döküyordu. Anneme son kez el sallayıp taksiye bindim.
Havaalanına geldiğimde uçağın kalkmasına 10 dakika kalmıştı. Hemen Goncayı görüp onun yanına gitmeye başlayacaktım ki Bir odun la çarpıştık.
"Yaa! yavaş kör müsün be! "
Kafamı kaldırdığımda kaldırdığıma bin pişman oldum.
Herkese selamlar biraz kısa bir bölüm olabilir kusura bakmayın ayrıca diziden alıntılar var Bu bölüm biraz böyle cıvıkımsı olabilir yorum yaparsanız hatalarımı bulup düzeltirim . iyi günler efendim ♥
