Bana İnanmalısınız~(𝐴𝐶̧𝐼𝐾𝐿𝐴𝑀𝐴!!)

𝐵𝑎𝑛𝑎 𝐼̇𝑛𝑎𝑛𝑚𝑎𝑙ı𝑠ı𝑛ı𝑧~3.𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚

"8,9, 10! Önüm arkam sağım solum sobe saklanmayan ebe! "

"-Mila, tatlım ne yapıyorsun? "

"Şey.. Saklambaç oynuyorum"

"Tek başına mı? "

"Hayır anne, babamla oynuyorum"

"Mila.. Yine mi?! Geçen Alex'di şimdide baban mı? Odana git ve yemeğe kadar çıkma! "

~~~~~~~~~~~~
Annem neden bana inanmıyordu? Neden boşu boşuna yalan söyliyeyim ki?
Belkide okul arkadaşlarımında dediği gibi deliydim. Bana "etrafta başka birileri varmış gibi etrafa bakıyorsun, Okulumuzda deli, şizofren insan istemiyoruz" diyip zorbalık yapıyorlardı. Belkide haklılar.. Babam nereye gitmişti? Neden annemle tartışırken ortadan kaybolmuştu? Gerçekten bir hayal olabilir miydi? Belkide sadece süresi bitmişti..

"Milaa! Yemeğe in sürpriz bir konuğumuz var canım! "

Bana kızıp hemen sonrasında nasıl böyle konuşuyordu -_-

"Teyzeeeeğ!"

Hemen koşup sarıldım gerçekten çok özlemişim. Fransa'da oturduğu için onunla çok görüşemiyorduk.

"Ablan nerede? "

"O sanırım arkadaşında. Senin geleceğini bilseydi eminim ki kalırdı teyze"

"Tamam canım gel otur yanıma yemeğini bitir bakalım"

~~~~~~~~

2 saattir televizyon seyrediyorduk ben sıkılıp odama gitmeye karar verdim. Zaten saatte geç olmuştu. Gece babamı çağıracaktım.

"İyi Geceler , ben odama geçiyorum. "

"Ah, canım bekle bende geleyim biraz teyzeyle konuşmak istemez misin? "

~~~~~~~~~~

"Annen bana bir şeyler söyledi canım. Etrafta birilerini görüp onlarla konuşuyormuşsun sanırım"

"... "

"Merak etme canım benimle herşeyini paylaşabilirsin. Bana güvenmiyor musun? "

"Güveniyorum ama bunun güvenle alakası yok teyze. Demesen bile benim deli olduğumu düşüneceksin ve sanırım kimse inanmadığına göre belki de öyleyim. "

"Merak etme canım. Bırak inanma kısmı bana kalsın. Sen sadece bana içini dök eminim ki sana iyi gelecektir. "

"Teyze.. -"

"Arkamda değil mi? "

"Ama,sen nasıl-"

"Canım sen deli değilsin. Ben de onları hissediyorum. Onlar ölü ruhlar. Ve sanırım sen de sadece babanı görmüyorsun? "

"Evet. Ama bir kaçı dışında diğerlerinden korkuyorum. Çok korkunçlar.. "

"Canım onlardan korkma. Onlar sadece dünyadan huzurla ayrılamadıkları için öbür tarafa gidememiş ruhlar. "

"Onların nasıl huzurla gitmelerini sağlayabilirim? "

"Orası sana kalmış."

"Teyze hani bir kaçı dışında onlardan korktuğumu söylemiştim ya, korkmadıklarım korkunç değil. Bazıları beyaz, bazıları ise normal insan gibi. Ve benim babam da korkunç gözüken lerden ve bazen ondan korkuyorum. Ama Neyse ki babam olduğunu biliyorum"

"Canım beyaz olanları büyük bir ihtimalle sen fark etmeden huzura kavuşturmuşsun fakat seninle hala görüşüyorlar. İnsan gibi olanlarda henüz öldüğünü anlayamamış, veya kabullenmeyen ruhlardır. "

"Hıhı.. "

"Sanırım uykum gelmiş. İyi geceler tatlım ve unutma ki ben sana inanıyorum sen deki değilsin iyi geceler<3"

~~~~~~~~~~

3.𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑆𝑜𝑛𝑢 ~