Imperfectly Inlove ♛ FINISHED ♛ [CharDawn~Fanfic]

Chapter 46: Infinity

EMILY: Bitawan mo nga ako Miguel! Hindi kita Mahal dahil si Marco lang ang nag-iisa sa puso ko! (naka alis sa kamay)

MARCO: (tumawa) Ikaw ha. Mahal mo pala ako.. :D 

EMILY: Marco?! (nagulat) Syempre.. Dati pa!

MARCO: Ngayon ko lang nalaman eh. (he giggled)

EMILY: OA mo! Oh ano, pupunta pa ba tayo?

MARCO: Oo, sige. Tara na :D (he hold Emily's waist)

Lumabas na sila ng gate para sumakay ng kotse.

MARCO: (pinagbuksan ng pinto si Emily) For you mahal ko. (he smiled)

EMILY: (pumasok sa loob ng kotse) Salamat Marco. (she smiled then she closed the door)

MARCO: (pumasok sa loob ng kotse) So, where do you want to eat? (he turned to look at Emily)

EMILY: (kinuha ang seatbelt) Ikaw bahala. Basta kahit saan.

MARCO: (inistart ang engine ng kotse at pumunta sila sa patutunguhan nila)

Sa isang sosyal na restaurant.

MARCO: (he pulls a chair for Emily) Upo ka, 'oh. (he smiled)

EMILY: (umupo) Salamat.

MARCO: (she hold Emily's hand) So. What do you want to eat?

EMILY: (she turned to look at Marco) Ikaw bahala.. Kahit ano!

MARCO: Osige. (he called the waiter asking for the Menu) Ahhm, waiter?!

WAITER: Yes sir? Menu po?

MARCO: Yes, please!

WAITER: Ito po. (he gave it to Marco)

MARCO: Thanks! (turned to Emily) Kahit ano sayo mahal ko?

EMILY: Oo, kahit ano na. (she smiled)

MARCO: (ibinigay ang Menu sa waiter at ibinigay na din nito ang inorder nilang pagkain)

EMILY: Marco? (tumingin sa paligid)

MARCO: Bakit? (he holds Emily's hand)

EMILY: Hindi ba parang mahal dito? At tsaka parang mga pang-couples ang mga nakain dito eh. Hindi ba nakakahiya? We are here to eat our dinner only. Tara na kayang lumipat sa ibang restaurant? (tumayo)

MARCO: Hindi. (pinigilan si Emily) dyan ka lang.. Relax okay? :) (he holds Emily's hand then smile)

EMILY: (umupo) Okay.

MARCO: Emily.. I have something to give you. Alam mo dati ko pa nga ito gustong ibigay sa'yo eh. Kaso mahiyain pa ako dati.

EMILY: Huh? Ano yun? (bumaling ng tingin kay Marco)

MARCO: (may kinuha sa bulsa) this.. (binuka ang maliit na red box)

EMILY: Yeah. Singsing :D (she giggled)

MARCO: Emily naman! (sumimangot) Yeah, Im serious.

EMILY: Sorry. (she smiled)

MARCO: This.. This is an infinity ring and I want to give it to you..

EMILY: (smiled)

MARCO: And this.. This infinity ring symbolizes our none ending of our affection. (he split the ring at Emily's hand) Gusto ko itong lagi mong suot dahil itong singsing na ito ang nagsasabing hindi mapuputol ang ating pagmamahalan. At.. Tatanggalin mo lang ito kapag hindi mo na ako mahal. Kaya kapag sinuot mo ito araw araw, mararamdaman ko na lagi mo akong minamahal araw-araw at hindi kinakalimutan.

EMILY: (speechless then she stared to Marco while he was talking then she start to cry)

MARCO: Oh? Bakit ka naiyak Mahal ko? Is there something wrong? (pinahid ang mga luhang natulo sa mata ni Emily) Don't cry my Love.. Dapat nga masaya ka pa nito eh. Wag kanang umiyak. Ayokong naiyak ang mahal ko.. (he holds her cheeks)

EMILY: (hinawakan ang kamay ni Marco kung saan naka hawak ito sa pisngi niya)

MARCO: Oh. Tahan na Mahal ko ha. Tahan na..

EMILY: Alam mo, ngayon ko lang naramdaman itong ganito Marco. (while holding his hands at her cheeks then she star to sobbed)

MARCO: Ang alin? Itong ganito?

EMILY: Oo. At alam mo ba, (tiningnan ang singsing na naka-suot sa kamay ni Emily) itong singsing na ito.. Napaka halaga nito sakin :D (while sobbing)

MARCO: Basta Emily, wag mo itong tatanggalin kasi once na tinggal mo ito, it means hindi mo na ako mahal.

EMILY: Ano ka ba! (he punch Marco's arm) hindi ko ito tatanggalin noh. (while sobbing)

MARCO: Oh, diba sabi ko wag kanang umiyak Mahal kO! (pinahid ang mga luhang natulo sa mata ni Emily)

EMILY: Naalala mo ba yung kinanta ko sayo dati? Yung hindi ka nakatulog? Tapos kinantahan kita, nakatulog ka?

MARCO: Ha? Hindi eh. Kantahin mo nga, try lang.

EMILY: (she start to sing) It all came so easy, all the loving you gave me.. The feelings we shared.. And I still can remember, how you touched me so tender.. (she touch Marco's face and smiled) It told me you cared.. We had a once in a lifetime. But I just couldn't see until it was gone.. A second once in a lifetime.. May be too much to ask but i swear from now on.. If ever your in my arms again.. This time I'll love you much better.. If ever your in my arms again.. This time I'll hold you forever.. This time we'll never end... Oh, tanda mo na? (she start to cry again)

MARCO: Oo, tanda ko na :)) wag kanag umiyak.. (he touch Emily's face too then kiss to her forehead)

EMILY: Tears of Joy lang 'to. Wag mo ako aalahanin :))

MARCO: Naalala ko pa noon, lagi mo akong kinakantahan kapag di ako makatulog. Minsan kunwari nag tutulog tulugan ako para lang marinig ang boses mo na kumakanta. Kasi once na kumanta ka, feeling ko nasa langit na ako. Na may kumakantang anghel.

MARCO & EMILY: (stared to each other) (they both laugh)

EMILY: Pero alam mo, makita lang kitang natutulog.. Natatawa ako sa mukha mo. (she pinched his nose)

MARCO: Bakit naman?

EMILY: Kasi. Nahilik ka eh. (she laughs)

MARCO: Hmmm..

EMILY: (she smiled) Sorry. But, Yeah? (she laugh again)

MARCO: Fine. Basta Emily. (he holds Emily's hand) itong singsing na ito.. (he get Emily's hand and he look for the ring that he gave to her) mahalaga ito. Hindi dahil mahal ito. Kundi sa mahal ko ito ibinigay. Simbolo ito ng pagmamahalan natin. Mahal na mahal kita Emily. (he kissed Emily's hand)

EMILY: Hindi ko ito tatanggalin unless hindi na kita mahal. (saying with joking) and Yeah, I love you too Marco. (he smiled)

~ END OF CHAPTER ~

∞ VOTES AND COMMENTS, ANYONE? :)) ∞