0.1 on ikiden önce

13 0 1
                                    

Ilgaz Pars Gözüpek

Ilgaz Pars Gözüpek televizyonların aranan ismi ünlü oyuncu aslında bir hiç olan Ilgaz ya da Pars.

Ilgaz sert ,zalim,acımasız kaba tarafım ve çoğu kişinin varlığını bilmediği yanım.Pars,o hep yumuşağımdı.Herkesin sevdiği hayır sevdiğini zannettiğim.Sahtelikle çevrili hayatım.Ailem kameralara oynar sadece, fotoğraflarda  mutlu mesut  gözükürken bir o kadar  da sahteydik.

Annem ve babam zoraki bir birliktelik içindeydi.Ben de o nefretin içinden çıkan bir bebektim.Annemle, babam beni seviyorlardı.Odamın dışından gelen bağırış ve gürültülere kulak asmamaya çalıştım, yine kavga ediyorlarlardı seslerini bastırmak için yastığımı alıp kulaklarıma bastırdım.Bir süre sonra sesler kesilince rahatça nefes verdim.Uyumak için yastığımı altıma almamla odanın kapısının sertçe açılması bir oldu.Önümde bir karartı belirdi.Baş ucumda duran kuş şeklindeki bibloyu elime aldım.Karartı bana biraz daha yaklaştığında onu inceleme fırsatı buldum.Tam bir suikastçı gibi giyinmişti.Siyah kıvırcık saçlarını örten siyah bir şapka,siyah bir eşofman altı,siyah tişört.Daha fazla yakınlaşmadan bibloyu kafasına fırlattım.Yataktan atlayıp kapıya koştum,bacağıma tutunmasıyla sürünerek odadan çıkmaya çalışırken babam ve annemin yerde yatan cansız bedenlerini gördüm.Yutkunamadım,aldığım nefesler boğazıma battı.Koluma bir şey battığını hissettim ve gözlerim kapandı.


İlayda Akın  

Saat gece yarısı olmak üzereydi.Çalan kapıya ilerledim."Bu saatte kapıma hangi ruh hastası gelir  ki ."diye söylene söylene kapıyı açtım.Karşımda gördüğüm bedenle şaşkınlığa uğradım sonra yüz ifademi düzeltip dudaklarımda sıcak bir tebessüm oluştu."Alp."

"İlayda."

"İçeri gelsene kahve içeriz."Bir kahkaha patlattı.

"Son kahve." 

Kaşlarımı çattım."Anlamadım."

"Anlatırız güzelim dert etme.Dışarı çok soğuk hadi içeri geçelim."

"Olur.Ceketini ver istersen."

"Al,birtanem."deyip yanağıma bir öpücük kondurdu.

"Sade içiyorum bu arada."

"Türk kahvesi yapmıyorum.Ayrıca ezberledim artık unutmam."Arkadan belime sarıldı.

"Unutma,insan sevdiği ile ilgili  hiçbir şeyi unutmamalı."

"Bende unutulmaz anılar bırakmak istermisin bunun için dudaklarımdan başlayabilirsin." Kokumu içine çekti.

"Sende daha çoook unutulmaz anılar bırakıcağım bebeğim."

Koluma sanki iğne giriyor gibi bir sızı hissettiğimde omzumun üzerinden koluma baktım.

"Alp bune ne yapıyorsun bana?"

"Üzgünüm."

"Alp bana neden bunu yaptın?"

"Acıtmayacak sevgilim en azından şimdilik."dedi. Son duyduğum cümle bu olmuştu.

Yasmin Doğan

İnternet benim gerçeklikten kaçışımdı.Sahip olduğum takipçilerim benim umudumdu.Okulumuz Sabri Karakaş Lisesi  üniversite sınavından bir hafta önce mutlu olalım diye bir piknik düzenlemişti.Gideceğimiz parka doğru yol almıştık.Otobüste çalan Kolpa grubunun Kafam senden bile güzel adlı parçasına dans edip eşlik ediyorduk.Bende bizi videoya çekip internete yüklüyordum ama canım arkadaşım Sena bize eşlik etmeyip aşk acısı çekiyordu.

EBE SENSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin