2.Bölüm Rüzgar

972 36 35
                                    

Olaylar kurgudur. sıkıldığım için yazdım yani yorumlara açığım beğenmediğiniz kısımları yazabilirsiniz.  yukarıdaki şarkı kitapla alakalı dinleyin.           iyi okumalar

                                                            ***************************

Doktorun odasında annem, babam, kırklı yaşlarında bir adam ve kadın vardı. Onun haricinde  kadını kucağında  3-4   yaşlarında bir çocuk vardı. çocuğun solunda benim yaşlarımda tıpa tıp bana benzeyen biri vardı. çocuk erkek versiyonum gibi. 

'' Prenses hanım sonunda teşrif etmiş!''

Bu Derin olmalıydı benimle karıştırılan kız.  bu kıza aşırı uyuz oldum hareketlere bak hepimize böcekmişiz gibi bakıyor salak. 

'' sonunda gelebildin!'' 

babam sertçe bağırınca korktum . ama barış abi güven veriyordu.

babalardan ve kızlardan kan aldılar. sonuçlar 2 saate hazır olacakmış. korkuyorum çok korkuyorum. her şeyi tekrar yaşamaktan, ağlamaktan, nefret edilmekten ,yalnız kalmaktan, karanlıktan çok korkuyorum. En korktuğum şey ise ölmek. 

   10 yıl önce

Annemle pasta yapmıştık doğum günüm için. Annem babamın aksine beni severdi .Babam benden ölesiye nefret ediyordu ama ablamı çok seviyordu. Annem ablamı da severdi ama ablam annemi sevmezdi. İnsan kendi annesini nasıl sevmez?  neden ?    Annemin ölümüne sebep olan kişi ablamdı. annemle çikolatalı pasta yapmıştık.  babam eve geldiğinde ablam babama yalan söylemişti. Ağlayarak babama koşmuştu.

'' baba annem bana vurdu. deniz ile pasta yapıyordu bende yardım etmek istedim bana vurdu defalarca, sonra odama kilitledi yemek vermedi . pasta da  vermeyecekmiş  bana biliyor musun?  hatta Deniz'i benden daha çok seviyormuş. benden nefret ediyormuş.''

Babam anneme birkaç defa tokat attı sonra ablam daha fazla ağlayınca silahla alnından vurdu.     o an ablamı ve babamı öldürmek istemiştim, nefret etmiştim onlardan. 10  yaşındaki bir çocuk nasıl böyle yalan söyleyebilir? 

annemin ölüsüne sarılmıştım ben o gece . ölüm ne demek bilmiyordum ben daha  6 yaşındaydım . Annem de beni sevmemeye başladı o yüzden sarılmıyor sanıyordum . meğerse ölmüş, nefes almıyormuş. ben hep kendimi suçladım ben olmasaydım annem ölmezdi diye.

konuşmadım kimseyle ablam polise annem kendi kafasına sıktı dedi. tekrar yıkıldım. annem den nasıl nefret etti  bunca yıl. şimdi ise Derin denen kızla hemen samimi oldu . 

onlar annemin katilleriydi.  onlar çocukluğumun katilleriydi. onlar güzel rüyalarımın katilleriydi.  Annem herkes yaşamayı hak eder derdi peki senin katillerin anne, onlar da yaşamayı hak ediyor mu? 

Günümüz

''kızım .''

Barış abinin annesi bana seslenince düşüncelerimden sıyrıldım.

''özür dilerim dalmışım.''

''sorun değil. Ben sana bir şey soracaktım dudağına ne oldu?''

Hakan tokat attığı için dudağım patlamıştı.

'' Önemli bir şey değil. sadece kavga ettim.''

ikisi de bana şok olmuş şekilde baktılar. Barış abi ise 'umutsuz vaka' der gibi bakıyordu. kadının kucağındaki çocuk yanıma geldi.

''sen benim ablam mısın?''

hep bir erkek kardeşim olsun istemiştim. ama ben bu çocuğa hayır diyemem şu tatlılığa bak.

Gerçek ailemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin