Ölüler Geçidi

HABER

James, tekrar ciddileştiğinde Alex yine muzipliğine başladı. "Araştıracağım yerleri iyi tanımam gerekiyor. Rica etsem bana şehrinizi tanıtır mısınız, komiser Gloria?" "William size yardımcı olur komiser Alex." dediğimde yine yüzü düştü. Ardından jeton düşmüş olacak ki "Ama sanki siz bana alışamadınız. Belki beraber şehri gezmek ekip ruhu oluşturabilir diye düşünmüştüm." dedi. "Bence siz ekip ruhundan ziyade flört ortamı oluşturmak istiyorsunuz." dediğimde Alex'in yüzü düştü ve James ise kahkaha atmamak için kendini zorladı. "Eğer ekip ruhu oluşturmayı bu kadar istiyorsanız neden tüm ekip üyeleriyle gezmiyoruz şehri?" Bu teklifim tüm ekibi mutlu etmişe benziyordu.

Sonunda eve gittiğimde rahatlamıştım. Haşlanmış sebzelerimi yerken bir yandan da güncel haberleri inceliyordum ki benim davam ile ilgili bir haber gözüme çarptı ve haber bağlantısına tıkladım. "Gloria lütfen yemeğini yerken telefonunla uğraşma. Yüzüne hasret kalıyoruz. Bu dava seni gerçekten çok yoruyor acaba bu davayı başka birine mi devretsen?" Hadi ama annemin bunu yapmayacağımı bilmesi gerekiyordu. "Hadi ama anne ben başladığım işi yarım bırakmam. Hem bu davayı ben almasam zaten kimsenin buna cesareti yoktu. Ülkemi bu garip davadan kurtarmalıyım." Annem derin bir iç çekti. "Anlıyorum tatlım ama keşke sen de bu kadar cesur olmasaydın. Cesaretinin başına bela açmasından korkuyorum." Evet, belki kısmen haklıydı ama ben de buna cesaret edemeseydim belki de bu cinayetler daha fazla artacaktı. Konuyu daha fazla uzatmak istemedim. Yemekten sonra odama çekildim. Odamdayken kapının tıklandığını duydum. "Gelebilirsin." dediğimde gelen Aisha'ydı. Yanıma oturdu ve saçlarımla oynamaya başladı. Başımı omzuna koydum. O beni çok iyi anlardı. "Gloria, kafan çok bulanık görebiliyorum. Çöküştesin. Ama buna rağmen derdini anlatmıyorsun. Her zaman böyle yapardın. Küçükken de böyle düşünürdün. "Benim kendi derdimle kimseyi üzmeye hakkım yok" diye düşünürdün hep. Ama bu yanlış bir şey değil. Senin de dertleşmen gerek. Şimdi bana içindekileri dök. Daha iyi olacaksın." Belki de haklıydı. Bende davayla ilgili her şeyi anlattım. Aisha'nın şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. "Bu kadar şey yaşadın ve bize anlatmadın mı? Gloria sen delirdin mi? Annem haklıydı. Bunu bize söylemeliydin. Kimsenin desteği olmadan bu davayla baş edemezsin. Farklı evrenler ve farklı gezegenlerin dahi sorunu olan bir davayla yalnız mücadele edemezsin." Aisha haklıydı belki de. Bu dava normal değildi sonuçta. Bu artık benim güçlü, kendi ayakları üzerinde durabilen kişiliğimle değil akıl sağlığımla ilgiliydi. Bu dava başka bir boyuttaydı. Aklıma sofrada gördüğüm haber geldi ve Aisha'yla bakabileceğimi düşündüm. Hemen telefonumu elime aldım ve geçmişten haber sayfasının bağlantısını buldum ve haberi sesli bir şekilde okumaya başladım.

" Son zamanlarda işlenen uzuvları eksik cinayetler hakkındaki doğruluk olasılığı yüksek iddia herkesi şaşırttı. İddiaya göre kurbanlar daha önceden kadınlara karşı yanlış yapmış kişiler. Tüm kurbanların suç dosyalarında kadınlara karşı işledikleri suçların yer alması da bu iddiayı güçlendirdi. Acaba gerçekten katilin kadınlara karşı bir hassasiyeti mi var? Ya da onları korumak mı istiyor. Bazı kadınlar katilin aslında adaleti sağlamak istediğini düşünse bile öldürülen hayvanların da olması bu düşüncenin doğru olmadığını kanıtlar niteliğinde. Bu dava ne zaman aydınlanacak merak konusu. Uzmanlar bu acayip dava hakkında herhangi bir açıklamada bulunmuyor. Dava gizemini korumaya devam ediyor." Aisha'yla şaşkınlıkla birbirimize baktık. Bu da neydi böyle? Kahretsin! Bu aptal dava gittikçe derinleşiyor.