‼️දස අටවන දිගහැරුම‼️

44 5 13
                                    


නොසිතූ ලෙස තේව් නෙත්රුගේ ඇඟේ හැපී වැටීමට ගියත් නෙත්රු වහාම තේව්ව තමා වෙතට ඇද තදින් අල්ලා ගත්තා.
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:

නෙත්රුගේ දෑත් තේව්ගේ බඳ වටා තදින් වෙලී තිබුණා. නෙත්රුගේ දෑස් තේව්ගේ මුහුණ පුරා දිව ගියා. තේව් තදින් දෑස් වසාගෙන සිටියා. තේව් හෙමිහිට ඔහුගේ දෑස් විවර කළා. තේව්ගේ මුහුණ පුරා දඟ කළ නෙත්රුගේ දෑස්, තේව්ගේ නීල නුවන් හා යාවුණා. ඔවුන් එලෙස කෙතරම් වෙලා සිටියාදැයි ඔවුන්ට වැටහීමක් තිබුණේ නෑ. ඔවුන් එකිනෙකාගේ හද ගැස්ම දෙදෙනාටම දැනෙන්නට පටන් ගත්තා. නමුත් ඒ හදවත් ගැහෙන්නේ ඔවුන් දෙදෙනා වෙනුවෙන් බව තවම ඔවුන්ට එතරම් වැටහීමක් තිබුණේ නෑ.

 නමුත් ඒ හදවත් ගැහෙන්නේ ඔවුන් දෙදෙනා වෙනුවෙන් බව තවම ඔවුන්ට එතරම් වැටහීමක් තිබුණේ නෑ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



"ම්හ්...ම්හ්...."

එකිනෙකාගේ දෑස් අතර අතරමං වී හුන් නෙත්රු සහ තේව් පියවි ලෝකයට පැමිණියේ අදිස්ගේ කටහඬ හමුවේය. පියවි සිහියට පැමිණි නෙත්රු කලබලයට පත් වී තේව්ව පසෙකට තල්ලු කර දැමුවා. තේව් පසෙකට විසි වී ගොස් රාක්කයක හැපී නතර වූවා.

"අහ්....බිම වැටුනා නම් මීට වඩා හොඳයි"

"මොකක්ද?"

["මාව මෙහෙම කුණු මාළු කෑල්ල වගේ විසික් කරලා දාන්න ඕනේ නම් අහවල් රෙද්දකටද මාව වැටෙන්න යද්දි අල්ල ගත්තේ?පුස්නාම්බුවා!"]

"මොකද ඔහොම මං දිහා බලන්නේ?"

"නෑ සර් මුකුත් නෑ."

"ඔහොම වැටෙන්න ගිහින් කාගේ හරි ඇඟේ එල්ලෙන එක පුරුද්දක්ද තමුන්ගේ?"

"මොකක්? මොකක්ද සර් ඒ කතාවේ තේරුම?"

"දවල් අදිස් සර්ගේ ඇඟේ එල්ලිලා දැන් මගේ ඇඟේ එල්ලිලා බේරුණේ. වැටෙන එක ඔයාගේ හැටිද?"

Deja Vu_BL Non Fic_Where stories live. Discover now