Petunia Evans Tarafından:
"Onu yere indir Bella. HEMEN!!"Dedi Severus bağırarak adının Bella olduğunu öğrendiğim kız masum bir şekilde Severus'a baktı"Aah..Severus kalbimi kırıyorsun amaa bana bağırma sadece şu muggle ile biraz eğleneceğiz hadi sende gelsene"dedi.Severus elinde ki uzun dal parçası gibi şeyi kaldırdı ve bir kaç kelime söyledi ve ben yere indim.
"Hayır Severus o benim oyuncağım onu ben buldum sen kendine başka bir muggle bul diye sitem etti "Bella onunla oynamıyacaksın,bende oynamıyacağım" Dedi Bellada "Hiç sanmıyorum"dedi cırtlak bir ses ile ve kolumdan tutup beni arkasına aldı
Sonra konuşmaya devam etti "...amaaa bir düelloya hayır demem. Ne dersin? Bu muggle kazananın olur."
Dedi sırıtarak.Severus önce bana sonra Bellaya baktı biraz düşündü ve sonra konuştu "Kabul."
Düello başladı önce birbirlerine selam verdiler şimdi ise birbirlerine saçma sapan kelimeler söyleyip ellerindeki dal parçasını sallıyorlar ama şimdiye kadar hiç birbirlerine isabet ettiremediler.Bu iyiydi.Çünkü ne olursa olsun bir ucubede olsa Severus'a birşey olmasını istemiyordum..
Lily Evans tarafından:
Severus Petunia'yı almaya gitmişti ama hâlâ ortalıkda yoklardı annem ve babam ile baykuş almak için geldiğimiz dükkan da onları bekliyorduk.Babam büyücü paralarını incelerken annem kedileri seviyordu.
Ben iyice merak etmiştim sonuçta Petunia bu.Belki kaybolmuştu ve Severus onu arıyordu.Belki de buradan sıkılıp eve dönmek için Diagon Yolundan çıkmıştı.
Daha fazla dayanamayıp anneme döndüm "Şeey anne ben bi karşıdaki dükkana gidip kalem felan alsam hem Petunia'ya da alırım mutlu olmuş olur."
dedim.Annem onaylayınca babama baktım büyücü paralarını incelemeyi bırakmış, orada ki bir adamla koyu bir muhabbete dalmıştı.
Dükkandan çıktım ve Petunia'nın gittiği cafeyi aramaya başladım.Yürüdüm, yürüdüm,yürüdüm ama yoktu sonra etrafıma baktım ama sanırım kayıp olmuştum.
Yanıma bir cadı geldi"Kayıp mı oldun canım?"dedi cırtlak bir sesle onu duyan herkez benim olduğum tarafa baktı. Birden kalabalıktan gelen uğultu kesildi etrafıma baktım herkez...Korkunçtu...
Gringotts cin cücelerinden bile bu kadar korkmamıştım ki inanın oldukça korkunçkardı.Birden herkez yolumu kaybedip kaybetmediğimi, buraya nasıl geldiğimi,muggle olup olmadığımı felan sormaya başladı.
Büyü yapamıyan insanlara muggle deniyordu ve bu insanlarda benim giysilerim yüzünden beni yolunu kayıp etmiş bir muggle zannetmişlerdi.
Geriye doğru yürümeye başladım. Üzerime doğru geliyorlardı.Sırtım bir duvara çarpınca duvara yaslanarak yere oturdum dizlerimi kendime çekip kollarımı dizlerime sardım.
Kafamıda dizlerimin üstüne koyup hıçkırarak ağlamaya başladım.Sonra birisi koluma dokundu gözlerimi elimle silip o kişiye baktım.
Yarım ay şekilde gözlükleri vardı bembeyaz ve upuzun sakalı ve saçları ve gülümsüyordu.Diğerlerinin aksine sıcak bir gülümsemesi vardı.
"Kalk bakalım Lily seni ailenin yanına götüreyim"dedi içten bir şekilde ama bir dakika adımı nereden biliyordu?"Adımı nerden biliyorsunuz? Ve ailemi aradığımı?"dedim ayağa kalkarken o da bana bakıp gülümsedi ve "Adın Lily mi? Öylesine söylemiştim.
Aileni aradığını tahmin etmek zor değil senin yaşındaki çocuklar burada tek başına dolaşmaz pek"dedi.Tahmin yeteneği kuvvetli olmalıydı.Ya da beni tanıyordu.
"Sizin tahmin yeteneğiniz bayağı gelişmiş ama benimki o kadarda iyi sayılmaz sizin isminiz ne?"
Önce gözlüğünün üzerinden bana baktı ve içten bir şekilde gülümsedi sonra da "Tahmin değilde ön sezi diyelim.İsmim Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lily Evans 1 (Hogwarts)
FantasyLily Evans'ın büyücülük hayatının ilk hikayesi... ... Lily, parkta tanıştığı bir çocuğa en fazla ne kadar güvenebilirdi ki? Büyücü olduğuna kendisi bile inanmazken ailesini nasıl inandıracaktı? Ablası'nın ona 'Ucube' demesine ne kadar dayanabilecekt...