Sadece Ev Arkadaşı

Sorular

Ufuk Önden geçerek kapıyı açtı ve beni içeri doğru getirdi.Sonra yavaş yavaş adımlarla odama doğru taşımaya başladı.En sonunda kendimizi ikimizde yatağa bırakmıştık.

Kendimizi o kadar yorgun hissediyorduk ki üstümüzdeki kıyafetleri bile çıkarmamıştık. "İyi geceler."dedi Ufuk gözleri kapalı bir şekilde uzanırken."İyi geceler."diyerek karşılık verdikten sonra ikimizde derin bir uykuya daldık.

5 gün sonra

Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım.Ardından Lena'nın yaptığı yemekleri yemek için aşağı doğru inmeye başladım.5 gün benim için ne kadar zor geçmiş olsa da yavaş yavaş toparlıyordum.

"Günaydın Gamze Hanım."diyerek yine bozuk Türkçesiyle karşıladı beni Lena."Sanada günaydın Lena."diyip kahvaltı sofrasına oturdum.

Ufuk her zaman ki gibi erken uyanıp çoktan işe gitmişti.Ben ise tek başıma kahvaltımı ediyordum,sıkıcı bir şekilde.

Ben yemeği yerken Melis beni aramaya başladı. "Alo"diyerek açtım telefonu."Alo Gamze,müsait misin?"

"Evet,müsaitim canım."diyerek cevap verdim ona."Tamam o zaman.Ben bir kaç dakika içinde senin evde olucam.Bir sürprizle beraber."

Neydi bu şimdi?Şuan gerçekten hiç sürpriz kaldıracak bir halde değildim.Sadece oturup kahvaltımı etmek istiyordum.

Kısa bir süre sonra kapı çaldı.Kapıyı açtığımda Melis bir adamın tam önünde durup onu arkasına saklıyordu.

"Melis?"

Ardından"Sürprizzz."diye bağırarak kenara doğru çekildi.O an karmakarışık duygular hissetmeye başladım.Onu en son kaç ay önce gördüğümü bile hatırlamama rağmen hala içimde bir sempati vardı ona karşı.

"Mert?"

Mert bana karşı gülümseyerek."Hasta ziyaretine gelmek istedim.Umarım geç kalmamışımdır?"dediği an hızlıca ona sarıldım.

"Seni çok özledim."diyerek boynuna sarılıp gözlerim dolu bir şekilde ağlamak üzereydim.Ona bu kadar bağlandığımı şuan fark ediyordum.

"Bende."diyerek oda benim sarılmama karşılık verdi.Ardından Melis ikimizi izlerken gülerek omzumuza dokundu.

"Yalnız bende buradayım."diyerek kendini belli ettikten sonra oda aramıza girip bize sarıldı. Büyük bir kucaklaşmanın ardından hepimiz eve girdik ve salona oturduk.

Mert'le sürekli gözlerimi kaçırıyorduk birbirimizden.Melis ise konuşmamızı bekleyip biz ses çıkarmadıkça sinirlenmeye başlıyordu.

"Ne yapıcaz...böyle oturmaya devam mı edicez boş boş?"diyerek konuşmayı başlattı Melis.

"Ben hâlâ şaşkınım şahsen.Yokluğumda çok şey değişmiş.Gamze evlenmiş Mesela."Bana alttan bir gönderme yaptığının farkındaydım.Kızgın olmakta haklıydı ama benimde düşünmem gereken bir geleceğim vardı.

"Mert kendime göre sebeplerim vardı evlenmek için."diyerek ses tonumu arttırarak konuştum. Özlem duygumun yerini yavaş yavaş sinir almaya başlıyordu.

"Neymiş o Gamze?Ufuk'a olan aşkın mı mesela." Diyerek karşılık verdi bana kaşlarını çatarak. Olayların kızışıcağını anlayan Melis hemen araya girdi.

"Ya ben kavga edin diye mi buluşturdum sizi."diyerek ayağa kalktı Melis.Ardından bir bana bir Mert'e doğru baktı.

"Ya siz eski ev arkaşlarısınız.Neredeyse bir sene konuşmamışsınız.Kavga mı ediceksiniz?"ortamı ne kadar yumuşatmaya çalışsada Mert'in lafları beni kışkırtmaya yetmişti.