KALP YARASI

~1~

Hayatımız da Hayallerimiz Kadar Güzel mi?
~ ~ ~
Belki... Benim hayatım karanlık. Gördüğüm tek şey iç karartıcı siyah..

Evet ben göremiyorum.. Körüm.

Peki siz körsünüz diye aileniz tarafından reddedildiniz mi?

Ya öz anneniz körsünüz diye sizi dövdü mü?
~ ~ ~

Benim annem kör olduğum günden beri bana kötü davranıyor.

Anne !! Kazada gözlerimin kör olması benim suçum mu?

Kör olmadan önceki hayatımı özlüyorum.. Beni kendi canindan cok seven annemi özlüyorum.. Ablami özlüyorum..

Annem 5 yıl önce kötü yollarla isler yapmaya başladı.. Ben 5 yil önce kör oldum.. Bomi.. Yani Ablam 5 yıl önce okul cıkısı öldürüldu.

Bugün doğum günüm 19 yaşıma girdim. Belki annem hatırlar umuduyla kalktım sopamı aldım ve salona geçtin salon alkol kokuyordu.

Annem yine alkol almıştı..
Lanet olsun !!

Bir el aniden omuzuma dokundu.. Korktum..

"Ohh demek o güzel kız sensin"

"Kimsiniz? Elinizi cekemisiniz?!!"

Bu bir erkekti.
Lanett olsunn!!
Annem...
Annem yine eve erkek almıştı..
Kim bilir ne yapmıştılar??

Annemin yakınıma geldigini hissettim.

"Bak bücür! Bu adam bir gecelik hevesim. Onun icinde ben öyleyim..
Ahahahahaa !!! Niye bak dedimki ? Zaten göremiyorsun? "

Sinir bozucu bir kahkaha attı.
Ağlamak istoyordum..

"Senin gibi bir annem olacagına ölürüm daha iyi!!"

Ağlamaya başladım.. Adam beni kucağına aldı yatak odasına çıkarıyordu. Bağırdım..

"Bırak beni! Lutfenn bırak.."

Gözlerimden yaslar akıyordu.. Ben annem gibi olmak istemiyordum onun gibi kötü yollara düşmek istemiyorum..

Adam beni yatağa attı. Kapıyı kitledigini hissettim. Olamazzz !!!

Eteğimi açtı.

"Bırak beniii bırakk!!"

Sesim kısılmıştı. Artik konusamıyordum. Yan taraftaki masaya elimi uzattım. Vazo gibi birsey vardı. Adamin kafasına vurdum. Anahtar kapinin uzerindeydi zar zor ciktim odadan ve kendimi evden disariya attim. Yanima hicbirsey almamistim. O eve bir daha dönmeyecektim.

Doğum günumde bunların olması beni üzmüştü..

Doğum günüm mü? 5 yıldır kimsenin hatırlamadığı doğum günümü şimdi mi hatirlayacaklardı??

Mutluluk bana cok uzakti..
Ben böyle kör gezdikce istenmeyecektim.

Yaralı kalbim ve görmeyen gözlerimle beni kim kabul ederdi ki?