~Broken Heart~ Jensoo [oneshot]

•Inception and conclusion•

Beni çok seven kadına,

Biliyorum, yanımda değilsin hatta o kadar uzaktasın ki. Fakat aynı zamanda sana ulaşmak çok kolay. Ancak ben seni haketmedim. Yanına gelip daha çok canını acıtmak istemem. Ama buralarda kalıpta geride bıraktıklarınla yaşamak da istemem. Çok üzgünüm. Göremediğim için. Seni suçlamıyorum. Anlamamak benim suçum. Düşünüyorum beraber olsak nasıl olurdu? Bunun şu an hiçbir önemi yok maalesef. Yanına gelsem beni affeder misin? Beraber mutlu olabilir miyiz? Sensizlik canımı acıtmaya başladı. Sen de beni severken böyle mi acı çektin? Senin çektiğin acıları ben çekerim yeter ki yanımda ol. Tanrıya dua etsem gerçekleşir mi bu isteğim? Hatırlarmısın bilmem ama bana benim sayemde tanrının varlığına inandığını söylemiştin. Dediklerin dün gibi aklımda. "Senin gibi güzel birini sadece bir yaratıcı yaratmış olmalı Jennie. Bu bir tesadüf olamaz." O gün anlamalıydım belki de. Ama ben aptalım. Beni sevdiğini anlayamayacak kadar aptalım. Şimdi yanına gelsem benim Tanrıçam olur musun? Seninle en baştan var olmamı sağlar mısın? Ya da o güzel kalbinin içinde beni saklar mısın? Çünkü ben o kırdığım kalbi onarmak istiyorum. Gökyüzüne bakıyorum şu an. Yıldızlara sesleniyorum tanrıçam nerede diye. Cevap vermiyorlar, susuyorlar. Neden cevap vermiyorsunuz diye bağırıyorum. Gözlerimden damla damla akan yaşlar bir anda sel olmaya başlıyor. Ayağa kalkıyorum. 1 aydır çıkmadığım odana giriyorum. Yatağına son kez yatıyorum. Son kez fotoğrafına bakıyorum. Son kez adını sesleniyorum. Son kez ve son kez seninle ilgili her şeyi yapıyorum. İçiriye girdiğim pencereden tekrar dışarıya çıkıyorum. Tanrıçam senin yanına geliyorum. Ayağımın birini aşağı doğru salıyorum. Soğuk rüzgar yüzüme vuruyor ama ben senin sıcaklığınla kavruluyorum. Diğer ayağımı da boşluğa bırakırken son bir şey diyorum. "Ben senin sevgini  hak etmedim Jisoo."