||•To tylko przyjaciółka•|| ~Tamber~

~20~

Tara złożyła delikatny pocałunek na ustach Amber. Nie wiedziała dlaczego to zrobiła, poczuła, że to jest coś odpowiedniego w tej chwili przez co jej ciało ani na chwilę się nie zawahało. Będąc już na ziemi, Carpenter stanęła na palcach owijając ręce dookoła karku Freeman i złączyła ich wargi na krótką chwilę.

Amber stała tam oszołomiona tym, co właśnie się wydarzyło. Było to logiczne, że starsza żywiła uczucia do młodszej Carpenter od naprawdę długiego czasu, a ten pocałunek tylko to potwierdził. Jednak zanim zdążyła całkowicie oddać się chwili, w jej umyśle pojawiła się złośliwa myśl, że to tylko przeprosinowy gest od przyjaciółki.

Odsunęła się od ust młodszej dziewczyny, jednak ręce Tary pozostały dalej owinięte dookoła jej szyi. - Tara.. mówiłam, że przeprosiny są już zakończone. - umysł zwyciężył nad sercem w tej chwili.

Tara spojrzała na starszą dziewczynę z lekkim zdezorientowaniem w oczach. Jej wargi uchyliły się delikatnie aby coś powiedzieć, jednak zostało jej to przeszkodzone poprzez dotyk ust starszej dziewczyny na jej własnych.

Po raz kolejny to Freeman zakończyła ich pocałunek, natomiast tym razem na jej twarzy widniał szeroki uśmiech. Dłonie Amber ponownie powędrowały w stronę talii młodszej dziewczyny następnie ją przyciągając do delikatnego uścisku.

- Nie wiem, jak mam ci to powiedzieć Tara.. - zaczęła starsza. Przygryzła delikatnie dolną wargę w zastanowieniu, a jej oczy wędrowały po pobliskich ścianach nie chcąc nawiązać kontktu wzrokowego z młodszą dziewczyną. W tym samym momencie młodsza siostra Carpenter uśmiechnęła się lekko i ułożyła swoje dłonie na obu policzkach. Tara przyciągnęła delikatnie twarz starszej aby ta na nią spojrzała.

- W takim razie ja ci to powiem. Kocham cię, Amber. Od naprawdę, naprawdę długiego czasu. - te słowa opuściły jej usta stanowczo. Młodsza nigdy nie sądziła, że to ona jako pierwsza przyzna się do swoich uczuć w stronę drugiej dziewczyny a jednak. Stały tam, obie. Tara z ułożonymi dłońmi na policzkach Amber, a Amber z owiniętymi rękoma dookoła talii młodszej Carpenter.

Freeman, słysząc wypowiedziane słowa z ust niższej dziewczyny, od razu przytuliła się do niej przy czym pochyliła się delikatnie i ukryła twarz w zagłębieniu szyjnym dziewczyny. Carpenter zaśmiała się cicho na gest starszej dziewczyny i pogłaskała ją delikatnie po głowie.

Po krótkiej chwili Freeman odsunęła się od młodszej dziewczyny opierając się o tył kanapy. Z troską w oczach spojrzała na niższą dziewczynę i uśmiechnęła się lekko. Przez kolejne kilka sekund obie dziewczyny trwały w takiej ciszy wpatrując się w siebie nawzajem. W końcu starsza dziewczyna przerwała tą ciszę.

- Naprawdę chciałabym abyś była w mojej przyszłości Tara. Jestem w stanie poświęcić dla tego wszystko. - mruknęła cicho Amber. Tara słysząc wyznanie starszej dziewczyny zaśmiała się cicho i kiwnęła bez słowa głową w odpowiedzi, a starsza ponownie przejęła głos - Czy zostałabyś moją dziewczyną Taro Carpenter? - zapytała z ulotną niepewnością w głosie.

- Byłby to dla mnie zaszczyt, Amber Freeman. - Tara zaśmiała się po czym owinęła ręce dookoła sylwetki starszej aby przysunąć się bliżej do drugiej dziewczyny.

Aby przypieczętować ich nowy związek, wyższa dziewczyna pochyliła się delikatnie w stronę młodszej Carpenter i złożyła na jej ustach powolny, delikatny ale jednocześnie uczuciowy pocałunek.

••••••••••••••••

A więc witam.

Jest to ostatni rozdział tego opowiadania. Mam nadzieję, że nie będziecie zbytnio zawiedzeni😓

Nie jest to oczywiście moja ostatnia opowieść na tym koncie. Będzie dużo Oneshotów oraz innych, kilku rozdziałowych opowiadań.

Jeżeli to czytacie - chciałabym was bardzo zaprosić na moje inne dzieła z mojego profilu. Niestety nie mają za dużej uwagi, a osobiście uważam, że należy im się zdecydowanie większa popularność i uwaga.

Bardzo wam dziękuję, że byliście ze mną podczas pisania tego opowiadania, a osobą, które są ze mną od początku, chciałabym bardzo pogratulować.

Kocham was, miłego dnia!