They break me

17 1 0
                                    


Pov Fay.
Tot morgen zegt Zayn voor hij het gesprek beëindigd.
Ik ontmoet mijn broer voor het eerst, en kreeg ik een aanval. Gelijk raak ik in paniek, wat als de andere jongens van one direction denken dat ik gek ben.
Oké rustig nu Elena, ik kruip onder de deken en val al snel in slaap.
Als ik de volgende morgen wakker word zie ik dat het al half een is. Kut Zayn komt over een half uur al. Ik stap mijn bed uit, doe mijn grijze Nike training broek en trui aan en slof sokken. Ik borstel mijn haar en doe het in een staart. Ik slof naar de kraan en poets mijn tanden. Ik loop naar mijn koffer, bovenop ligt een foto lijstje met een foto van Stefan en mij. Tranen branden in mijn ogen, waarom waarom moest juist hij mij verlaten? Ik zet de foto naast mijn bed, en loop naar beneden want het is ondertussen al 5 voor 1. Als ik beneden kom zie ik allemaal gillende meisjes staan, als ik dichter bij kom zie ik dat er 5 jongen in de meiden menigte staan handtekeningen uitdelen. Zayn is de eerste die me ziet.
" We zijn bijna klaar hier dan kom ik " schreeuwt hij
Laat maar zitten, je fans zijn toch veel belangrijker voor je. Dat had ik moeten weten snauw ik terug
" Nee Elena kom op please "
Ik negeer hem en loop terug naar mijn kamer.
Na 10 minuten word er op de deur geklopt.
' Wat moet je bitch ik '
" Mag ik binnen komen zegt een stem die ik overduidelijk herken. "
' Rot op je bent hier alleen maar voor de fans. '
" Dat is niet waar Elena, maar ik kon echt niet door die menigte heen komen, laat me alsjeblieft binnen. "
Ik slof naar de deur, en daar staat Zayn.
Ik loop terug naar mijn bed en Zayn sluit de deur.
" Ik wil je beter leren kennen "
' wat wil je weten over mijn trieste uit de baarmoeder getrokken kut leven? ' vraag ik
Zayn schrikt van mijn reactie maar herpakt zich snel weer.
" Vertel wat over jezelf, of moet ik beginnen? "
' je doet je best maar. '
Nou ik ben dus Zayn,
Ik kijk hem aan met een duuuhh gezicht waardoor hij in de lach schiet en er ook een kleine lach op mijn gezicht komt.
Ik ben 21 jaar, ik woon in Londen samen met Niall Louis Harry en Liam in een Villa. Ik zit in One direction, en voor de rest ja eigenlijk niet zo veel. "
Nu moet jij vertellen dringt hij aan
' Oké oké '
Ik ben Elena, toen ik 5 was werd ik uit huis geplaatst omdat mama zwaar depressief was en drugs en alcohol verslaafd was, ik ging naar een pleeg gezin en kreeg super lieve ouders ik kon geen betere bedenken. Toen ik 14 was ging ik naar de 1e klas op het voortgezet onderwijs, vanaf dag 1 was ik al het mikpunt van de pesterijen. Het begon met schelden en uitlachen, ze staken mijn banden lek bespoten mijn kluisje en zette me voor schut voor de hele klas en mijn mentor lachte gewoon mee. Na een half jaar werd het erger, ze begonnen pootje te haken in de gang, mijn voordeur en ramen onder te spuiten met dingen zoals, Hoer, slet, we maken je dood, al dat soort dingen. Maar het werd nog erger ze begonnen me op te wachten bij het schoolplein trapte en sloegen me bont en blauw voor school, na een tijdje werd het ook na school. Ik was ' het dikke varken van de school' ik stopte met eten en begon met sporten en snijden, elke zorg was een snee erbij. na een maand was ik al 20 kilo afgevallen, en had ik mijn armen vol krassen. Op een avond had ik een logeer partijtje mijn pleeg ouders waren een weekend weg, ik nodigde mijn vriendje uit en mijn 3 beste vriendinnen, die zitten niet bij mij op school trouwens. En ik heb ze nooit verteld over de pesterijen enzo. Maar toen ik de volgende ochtend wakker werd vond ik alleen een briefje naast mijn bed er stond op:
" In de badkamer verassing 1, beneden op de bank verassing 2, in de schuur verassing 3, en in de achtertuin verassing 4"
Ik liep als eerst naar de badkamer daar trof ik mijn vriendin Bonnie aan 'opgehangen' snel haalde ik haar naar benden maar het was al te laat ze was dood. Ik liep naar de bank en daar lag Caroline naast haar stond een potje met xtc leeg. Ik werd bang voor wat er nog komen ging, huilend viel ik neer bij Caroline. Hoe bang ik ook was liep ik door naar de garage, daar lag mijn lieve vriendje Stefan messen steek in zijn buik. Tranen stroomde over mijn wangen, Zayn kwam naast me zitten en had ondertussen ook de tranen over zijn wangen stromen. Ik ging verder met mijn verhaal.
Als de dood voor wat ik zou aantreffen liep ik tenslotte toch naar de achtertuin, daar kwam mijn volgende schrik. Rebekah lag op een tuinstoel keel doorgesneden, ik rende naar haar toe en voelde haar pols slag. Niks. Jankend rende ik weer naar binnen en plofte op mijn bed. Ik moet de politie bellen, ik rende snel naar de badkamer, maar Bonnie lag daar niet meer. Ik liep door naar de bank beneden maar ook Caroline was weg, en ook Stefan en Rebekah waren weg. Ik zakte op mijn knieën ik kon geen aangifte doen er was geen bewijs alles was weg. Ik kreeg een sms binnen.
' dit was alleen nog maar een waarschuwing kreng, de volgende keer zijn het je vrienden niet maar je pleeg ouders. Ik pomp je rot kop vol lood '
Geshockeerd keek ik naar het bericht.
Maar mijn pleeg ouders kwamen nooit thuis, na 2 weken kwam de politie met slecht nieuws. Een auto ongeluk opslag dood. Maar ze hadden ook goed nieuws mama mocht uit de kliniek. Een jaar ging het goed in huis tot ze weer naar de drank greep, ze begon me te slaan. Mijn bestaan was het ergste wat haar ooit was overkomen. In deze 10 jaren heb ik  7 zelfmoord pogingen gedaan. En heb een aantal keer in het ziekenhuis gelegen na zware mishandelingen, de laatste keer had ik bijna niet overleefd. En zo kwam ik hier.
Zayn heeft rode ogen van het huilen.
Ook stromen bij mij de tranen over mijn wangen.
Ik kruip tegen Zayn aan en sla mijn armen om hem heen, laat me alsjeblieft niet gaan snik.
Ik beloof het snikt ook Zayn
Zo zitten we nog even.
Als je hier uit mag kom je bij mij en de jongens wonen, en laat ik je never nooit meer gaan. Zegt Zayn
Je kunt niet eeuwig in Nederland blijven.
" Ik blijf zolang jij hier zit "
Ik glimlach naar hem, een oprechte glimlach.
Volgens mij is het tijd dat ik de jongens ga ontmoeten grinnik ik.
Zayn kijkt met een pruillipje
Je kunt morgen weer komen
Gelijk komt er weer een glimlach.
Ik zal de volgende wel halen stelt hij voor.
Ik knik.
Hij staat op en ik doe het zelfde, ik geef hem nog een keer een super dikke knuffel en dan loopt hij de deur uit en ben ik weer alleen.

What do you say when it's all over ?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu