12.09.2015!

Yine bir eylül zamanı ve tabi ki okul.Şaka maka üniversiteli olalı bugün tam tamına iki yıl oldu.Ne büyük mutluluk.İçimde biraz hüzün var aslında.Ailemden ayrılmak benim için yine biraz zor oldu ama alışmak işte anahtar kelime bu.Hem  neden üzüleyim ki bu hayatı ben istedim.Tabi ki biraz zorlukları olacak olmasa daha iyi ama.Size en yakın arkadaşımdan bahsetmek istiyorum.Adı Hayal.O benim için o kadar değerli ki okumayı yazmayı ilk öğrendiğimden beri yanımda.Sanırım hepiniz Hayal'in gerçekten benim gibi sevimli bir genç kız olduğunu düşündünüz.Oysa çok yanıldınız Hayal benim günlüğümün adı.Size nasılda ters köşe yaptım.Kızmadınız bana değil mi?Ama siz bana kızamazsınız.Neyse konuyu fazla dağıtmayayım.Hayal'den bahsediyordum.O  dünyanın en iyi dostu.Hanginizin dostu size duymak istedikleri söyler?Benimki hep söyler.Yüzümde kocaman bir gülümseme varsa bunun en büyük sebebi Hayal'dir. Bugün de okul açılmasının verdiği gerginliği tabi ki şaka.Eğitim şart.Aslında bir insanın yapmak istediği meslekle ilgili eğitim alması en büyük şans ve ben bu şansı sonuna kadar kullanacağım ve çok iyi bir mimar olup başkalarının hayallerini gerçekleştireceğim.Okulun bahçesinden içeri girdiğimde sınıf arkadaşlarımı gördüm ve onların yanına gidip yaz tatillerini sordum.Gerçi facebook sayesinde kimin nerede ne yaptığını biliyorum ama onlardan duymak da çok güzel.Sonu gelmeyen dedikoduların başladığı ilk dakika.Haydi kızlar biraz kulakları çınlatalım.Kalemimin mürekkebi bitmek üzere.Bu bana bir işaret olabilir.Demek ki bugünlük benden bu kadar.Yarın görüşürüz.Öptüm.