UMUT

112 8 8
                                    


Rüyalarıma girip durma artık! Umut ediyorum, sonra çığlık çığlığa uyanıyorum o umuttan. Boğazım yanıyor, kesif bir tat kalıyor damağımda. Kalbim tekliyor uyandığımda, bir anda kaybolan varlığın ağır geliyor.
Öyle sıkı sıkı sarılma. Bu yaz günü bir üşüme tutuyor, kollarından kopup yeni güne gözümü açtığımda.
Seni seviyorum, yanındayım deme, inanıyorum. Sonra aklım kalbime gerçeği haykırıyor ve ben bunlara inanan kalbime lanet ediyorum...
Nasıl işlemişse bilinçaltıma yokluğun, rüyalarımda bile huzur vermiyor, bir anda boşluğa düşüveriyorum...
Yapma ne olur! Biliyorum benim her yanım senin yokluğunla doluyken, bütün dualarım bir şekilde sana çıkıyorken, çok zor bu umut tarlası rüyalardan kurtulmak ama yine de ya gel ya da tamamen git.
Zaten yaralı olan kalbime bir çentik  de sen atma. Zaten  arafta olan ruhumu bir de sen sürükleme hiçliğe.
Ah gelmeyenim! Ah uğrunda nice geceler uykusuz kaldığım! Gelsen de bitse şu çırpınışlar... Gelsen de bahara dönse şu kurak topraklarım. Gelsen de ömrüm düğümlense ömrüne!

ANKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin