Bordonun Sevdası

40. Bölüm

Canlar bu bölümü vpn ile bağlanarak
attım. İnşallah şu sorun bir an once çözülür artık  , bu bölüm elimde olduğu için attım bugün. Durumun ilerleyişine göre ne yapacağıma karar vereceğim. Bölümleri yine de atmaya çalışacağım vpn ile bağlanarak. Ama öncelikle bekleme taraftarıyım ben, şöyle biraz bi bekleyip durum ne gösterirse onu yapmayı düşünüyorum.

İnşallah şu sorun bir an önce çözülür de bize eski düzenimize kavuşuruz. Hepinizi çok seviyorum keyifli okumalar.

Gerekli diğer bilgiler duyuru bölümünde. Okumanızı tavsiye ederim.

Sevmek...

Ne demekti sevmek? Ne anlama gelirdi bu kelime?

Bilmezdi bu kelimenin tam anlamını Alparslan. Onun için sadece Vatan sevgisi vardı. Başka sevgi bilmezdi ki o. Ona sadece Vatanını sev , onu koru denmişti. O da öyle yapmıştı , sadece Vatan sevgisine yer vermişti yüreğinde.

Sonra bir şey olmuştu yüreğinde bir boşluk farketmişti. Anlam veremedi kendine , kızdı. Nasıl hissederim böyle bir şeyi dedi, anlamadı.

Ama sonradan anladı , her gün onu gördü , her sabah onunla karşılaştı. Kendisi de farkında olmadan onun çıktığı saate çıkmaya başlamıştı evden. İlk başlarda saçmalama dedi kendine. Sonra yüreği de 'saçmala' dedi. Aklı karşı çıktı. Olamazdı o bir askerdi , Vatan aşkından başka bir aşk yerleşebilir miyid oraya?

Yerleşmişti...

Derya yerleştirmişti...

Kalbi sadece Vatan aşkı için yanıp tutuşan yüreğine kendi sevdasını da işlemişti Derya. Yüreğindeki boşluğun dolduğunu hissetmişti Alparslan. Sanki tamdı artık yüreği. Sanki olması gereken en başından buymuş gibi. Şikayetçi miydi? Asla.

Sol tarafına yerleştirmişti sevdiği kadını. Başının üstünde tutmuştu onu. Çok sevmişti. Vatanı kadar çok seviyordu onu. Ötüken kadar çok seviyordu onu. Ötüken gülüşlüydü zaten.

Şimdi nerdeydi peki bilmiyordu. Bilemiyordu. Yer yarıldı içine girmişti sanki. Yüreği sıkısıyordu. 3 gün olmuştu , üç gündür nefes alamıyordu. Uyku uyumamıştı , bulmazsa kafayı yiyecekti. Koskoca 72 saat geçmişti. Her yere didik didik bakmışlardı bu üç günde. Bir sürü yere baskına gitmişlerdi buldukları her bir ize ama yoktu.

Derya ne yapıyordu acaba? Teröristlerin arasında nasıl dayanıyordu? Ona zarar vermişler mıdır? Canını yakmışlar mıdır?

"Komutanım."Dedi Mete Alparslanın yanına gelerek. Dalgındı komutanı. Üç gündür , uzaktan bakan birisi göremezdi onun yüreğindeki ateşi ama Mete görüyordu. Tanırdı o devresini.

"Söyle Mete."dedi Alparslan. Yavaşça yanına oturdu Mete bir elini omuzuna koydu.

"Devre."dedi bu kez "yapma , harap ettin kendini."