(TAMAMLANDI) Gecenin Ucunda +18

Güvenli Alan

Merhaba ballarım!

100 bin okunmayı geçmişiz, çok duygusalım. Bu kitapla küçükte olsa bir kitlem oluştu. Sizlere çok minnetarım. Yeni bölüm ne zaman diye sormanız bile benim için çok değerli. 23. bölümde final yapmayı düşünüyorum. Yorumlarda buluşalım.

İyi okumalar ballarım!

İki gün önceki bana gelinlik giyeceksin deseler asla inanmazdım. Şu an ise alelacele bir şekilde planlanmış bir gelinlik provasındaydım. İki gün sonra düğünüm vardı. Heyecanlanmaya bile vakit bulamıyordum. Cerenle aramızı düzeltmiştik, kendisinin hüznü devam etse de bana yardım ediyordu.

Acaba Cenk beni gelinliğin içinde görünce nasıl bir tepki verecekti, çok merak ediyordum. O yanımda olmadığı her an bir yanım eksikmiş gibi hissediyordum. Bana böyle hissettirecek birini bulduğum için çok mutluydum. Hayatım hep farklı insanlarla geçmişti. Cenk’in hissettirdiklerinin yanında diğerleri hiç bir şeydi.

Genç yaşlarım annem için çabalamakla geçmişti. Keşke elimden fazlası gelseydi de kızını beyazlar içinde görebilseydi. Gözlerimi göğe kaldırdım. ‘ Güzel bir gelin olmuş muyum anne?’ diye geçirdim içimden. Dolan gözlerime aldırış etmedim. Bir ailemin olmasını çok isterdim ama ne yazık ki hayat keşkelerle devam etmiyor.

Ailemin yokluğu benden çok şeyler götürmüştü. En önemlisi kendi benliğimden mahrumdum. Öyle bir dönemden geçmiştim ki  para için yapamayacağım şey yoktu. Eski çalıştığım yerlerde bedenimden bile vazgeçmiştim. Bu yaptıklarım annemin ilaç parası içindi.

Yaşadıklarımı hatırlamamla yaşlar gözlerimden firar etti. Çok ama çok iğrenç anılar. Zihnimde yer etmemeleri için her şeyimi verirdim ama ne yazık ki böyle bir şey mümkün değil. O yüzden geçmişimi kabul edip bir rafa kaldırdım ve şu ana odaklanmaya çalışıyorum. Bu bazen benim için zor olsa da Cenk’in varlığı bana her şeyi unutturuyordu.

Çalışan kızın sesiyle irkildim. Tüm ölçüler alınmıştı, yarına hazır olacağını söylediğinde Ceren ile oradan ayrılıp arabaya bindik.

‘’ Benim birkaç işim var, seni eve bırakmamı ister misin? Cenk’te akşama gelir muhtemelen.’’ Dedi Ceren.

‘’ İyi olur, biraz dinlenirim.’’

Yolculuğumuz sessiz geçmişti, normalde konuşkan biri olsa da içinde kim bilir nasıl savaşlar veriyordu. Cenk’in evinin önüne geldiğimizde ona teşekkür edip arabadan indim.

Evimdeki tüm eşyaları Cenk’in evine taşımış, kiracısı olduğum evden ayrılmıştım. Cenk ‘ artık burası bizim evimiz, senin tüm eşyalarını evimizde görmek istiyorum.’ Demişti. Mahcubiyet duygusu içimi sarsa da bunu çok istediğim için kabul etmiştim. Şimdi ise salonda yerleşmeyi bekleyen kolilerime bakıyordum.

Kendime bir yorgunluk kahvesi yapıp sigara yaktım. Cenk içmemi istemezdi ama çok stresli bir dönemden geçiyorum. Bu değerli ana aile fertlerimin hiç biri şahit  olamayacaktı. Gerçekler bana hiç acımayaraktan içimi ateşlere atıyordu.  Bahçedeki balkonda sigaramı içip etrafı izliyordum. Bu bahçede, bu havuzda daha neler yaşanacaktı.

Zilin çalmasıyla yerimden fırladım. Sigara izmaritini çöpün derinliklerine gönderdim. Koltuğa bıraktığım çantamdan vücut spreyimi çıkarıp sıktım. Belki birazda olsa bu kokuyu bastırır diye düşündüm. Cenk’in sigara içtiğimi anlayıp üzülmesini istemiyordum. O da evlenmeyi çok istese de bir stres içerisindeydi. Kapı zili tekrar çaldığında direkt açtım.

Karşımda sadece televizyonlarda gördüğüm yüzü gördüm. Sinan  Ersoy, Cenk ve Ceren ikizinin babası... Şaşkınlıktan dilimi yutacakken adam bana samimiyetten yoksun bir şekilde gülümsüyordu.