KAYIP CADI

GİRİŞ

Sonunda yıllar sonra yine aynı yerdeyim.
Ailemi benden alan, hayatımı benden çalan beni bir fare gibi karanlıkta yaşamaya mahkum eden o krallığın önündeyim.

Hayat ne kadar da tuhaf bu krallıktaki herkes beni arıyor ama ben şu anda onların yanından geçerken kimse yüzüme bile bakmıyor.

Ben onların nefret ettiği insanların kanını taşıyorum , korktuğu ve acımasızca katlettikleri insanlar...

Ama birgün bu insanlar beni öyle bir hafızalarına kazıyacaklar ki bir daha asla beni unutamayacaklar buna asla izin vermiyeceğim.

"Hadi be neden meydanda öylece dikiliyorsun yürü artık"

Beni arkamdan ittiren muhafız ile kendime gelip yürümeye devam ettim .

Biraz sonra saraydaki baş hizmetli gelip biz kölelerin arasından gücü kuvveti yerinde birkaç köle seçip içeriye alacaktı.
Belki buradaki diğer insanlar bizim bu halimize şanssızlık derdi ama bu benim için çok iyi bir şey çünkü bu saraya girmek şu anda benim en büyük hayalim.

Büyük planlarım var ve bu planlar için de küçük bir sihir ile kendimi satılan kölelerin arasında buldum.

Bir anda herkes başını eğmeye başladı sanırım o geliyordu o iğrenç adamın oğlu. Ben diğer herkes gibi bir zalimin önünde asla başımı eğmem ama sanırım planlarım için bunu da yapmak zorundayım.

Of ya bir plan için girdiğim şu hallere bak inanamıyorum

Başımı eğdiğim anda önümde bir at durdu.

Neler oluyor.

"Başını kaldır ve bana bak küçük hanım"

Ah hayır hayır yanlış duydum herhalde bu ses aman tanrım

Hemen başı kaldırdım ve onunla göz göze geldik ve başımdan aşağıya kara sular döküldü bir anda

Hadi ama elenor belki de ona benzetmişsindir. Belkide karşımdaki bu adam ona benzeyen bir yabancıdır. Sonuçta onunla en son karşılaştığında böyle kaliteli kumaşlarla sarılmamıştı ve başında bir taç yoktu.

"Küçük hanım size isminizi sordum dilsiz veya sağır değilseniz lütfen bana adınızı söyleyin"

"Ü-üzgünüm majeste dalmışım lütfen beni affedin" aman tanrım gerçekten de bir prensti keşke onu hiç kurtarmasaydım.

" Korkmana gerek yok sadece adını söyle bana adın nedir küçük hanım."

" Adım eleni majeste" dedim ve hemen başımı eğdim planım için beni tanımaması gerekiyordu.

Bir dakika neden herkes bana gözlerini belerterek bakıyor ki ben ne yaptım sonuçta benim yanıma gelip adımı soran oydu .

"Anladım " dedi ve atı ile ilerlemeye devam etti . Ama sanki yüzü düştü sanırım beni tanıyamadığı için çünkü birazcık büyüyü de kendi yüzüm için kullanmıştım .

***

İki yıl önce

"Hayır!" diyerek çığlıklar ve terler
eşliğinde uyandım . Yine aynı rüya ya da kabus demeliyim çünkü bunun rüya ile bir ilgisi yok. Yıllardır tekrar eden bu kabustan artık nasıl kurtulacağımı şaşırdım neyse ki bunun için bir iksir tarifi biliyorum .

Hemen yataktan çıktım ve iksiri hazırlamak için mutfağa girdim ...

"Ah hadi ama neden evde hiç güneş gülü yok en son geçen hafta toplamıştım. "