İnci Çiçeği | Hyunlix ﴾ Omegaverse ﴿ ✓

lilly of the valley

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Nişan bitmiş, yorgun argın akşam vakti eve varmışlardı.

Tabi Felix, bir süredir onlarla kalmıyordu. Genel müdür olduğunda çeşitli bahaneler uydurmuş, şirkete yakın bir yerde tek kişilik bir daire tutmuştu.

Mal varlığı göz önünde bulundurulduğunda aslında bu ev çok ucuz kaçıyordu. Ama umurunda değildi.

Tek başına olmaktan memnundu.

O gece Jisung da abisiyle kalmaya karar vermişti.

Ne zaman buraya gelse evin küçüklüğünden dert yanar, koskoca Lee malikanesinde daha mutlu olabileceğini söylerdi.

Ama bugün söylemedi.

Çünkü önemli olan dört duvarın değil, içindeki insanlar olduğunu daha iyi anlıyordu şimdi.

Abisi o evdeki kimseden nefret etmiyordu. Aksine, hayatını kurtaran o aileye, şimdi hayatını verecekti.

Jisung direk olarak abisinin yatak odasındaki ufak koltuğa yığılırken Felix de üstünü çıkartmaya başlamıştı.

Bir şey söyleyecek ama söyleyemiyor gibiydi. Felix de bunu anlayarak kardeşine gülümsedi. "Çıkar ağzındaki baklayı hadi."

Jisung pes ederek konuşmaya başladı. "Nişanlını gördüğünde bakışların değişti."

"Nasıl yani?"

"Bilmiyorum. Ailesine ya da bize baktığın gibi bakmıyordun ona. Sanki... Nefret ediyor gibiydin?"

Felix panik olmuş bir şekilde kardeşine döndü. "Çok mu belli ettim?"

"Hayır." Dedi Jisung çatık kaşlarla abisine bakarken. "Ben seni çok iyi tanıdığım için anladım. Ama cidden tahmin ettiğim gibiymiş. Ne yaptı sana?"

Eğer yıllar öncesinde yaşananları, Hyunjin yüzünden başına gelenleri ona anlatırsa Jisung'un evliliği iptal ettirmek için sonuna kadar savaşacağını biliyordu.

Bu yüzden sahte bir gülümseme takınıp bu konudan bahsetmemeye karar verdi.

"Kişisel bir nefretim yok." Dedi yeniden kıyafetlerini çıkarmaya koyulup gözlerini kaçırdırken. "Sadece... Çok güçlülerdi, anlarsın ya."

"Kıskandın mı?"

"Belki. Belki de ona mecbur olduğum için kötü hissettim. Reddetme gibi bir lüksüm yoktu ama onun da reddetmesinden çekindim."

"Sen de." Dedi Jisung alay ederek. "Aynaya bakmıyor musun sen hiç? Bir insanın gözüyle görebileceği en güzel erkek falansın."

Felix kardeşinin ufak şımartmasından memnun, yanındaki boy aynasına kaçamak bir bakış attı.

Egoist bir insan değildi ve onlarca kusuru olduğunu düşünüyordu ama yine de tebessüm etti.

Ama hemen toparlandı, üstünü değiştirmiş bir şekilde kardeşini dürttü. "Kalk hadi, uyuyalım artık."

Jisung hiç yabancılık çekmeden abisinin dolabına girdi, zaten aynı beden olan abisinin dolabından pijama olarak kullanabileceği bir şort ve tişört aldı.

Kısa bir süre sonra ikisi de hazır bir şekilde büyük yatakta yan yana uzanıyorlardı. Felix'in baş ucundaki lambayı kapatmasıyla ikisi de gözlerini kapatıp uykuya daldılar.

𔓘

Sabah Felix'in telefonunda yabancı bir numaradan bir mesaj vardı.

+82 02...