39 වන පරිච්ඡේදය

1.1K 139 50
                                    

සුදු කොළයක මම ලියමී ප්‍රේමෙන්
කියවන්න එනවාද රහසින්
අල්පයක් නොවටින හිතට
පවසන්න ප්‍රේමයේ වත්කම්

කළුපාට දුම් පිරුණු අහසින්
හිත කියන කවි ලියමී ඒ පාටින්
කවි දකින්නට එනවාද වැව ලගට
නිවෙන දැවෙනා සිහින අතරින්

නුඹ හමුවුණු සෙංකඩගල අහසින්
ගීයක් කරමු ඒ කවිපෙල ප්‍රේමෙන්
හඟවන්න නුඹ නැති කල්පයම
අහස කරනා පෙමක ගෙත්තම්

නුඹ ගාව නැවතිච්ච හිතකින්
මම ලියමී නුඹ අත්හල අතකින්
පෙම් ගමනක ශේෂය අවසානේ

මට අද වගේ මතකයි... එදා තාත්තා එනකම් නුවර වැව ගාවට වෙලා හිටිය මන් මේ සිංදුව මිමිනුවා... අන්ජිත මහත්තයා එදා සුදු කෝලයක ලියලා ප්‍රේමය කියලා කිව්වේ දශ්මිර ගැනදෝ කියලාත් මට වෙලාවකට හිතෙනවා...

නිදහසේ ඉන්න... සනිප වෙන්න... සෙංකඩගල වැස්සේ තෙමෙන්න කියලා ආව මට හම්බුනේ... සෙංකඩගල අහස... ඔව්... මුළු සෙංකඩගල අහස ම දැන් මගේ ඉස්සරහා... ම්ම්... මම මගේ නමට ලියා ගත්ත කලුපාට දුම් පිරිණු අහස... මගේ ම අහස...

" මොනවද අයියේ කල්පනා කරන්නේ ම්ම්... දැන් කියේ ඉදන් ද බලනවා ඔය බෙහෙත් තෝරන්නේ "

අන්ජිත මහත්තයාගේ මනෝ ලොකේ හිර වෙලා ඉදිය මන් ගැස්සිලා ගියේ දශ්මිර ඇවිත් මට කතා කෙරුව නිසා... හ්ම්... මන් දැන් පැය භාගයක් තිස්සේ බෙහෙත් තෝරනවා... බෙහෙත් තෝරනවා නෙමේ හරියට ම බැලුවොත් බෙහෙත් කවර ටික අතේ තියන් සිංදු තෝරනවා...

" සිංදුවක් මතක් උනේ "

" පස්සේ අහමු... දැන් ඔක බිලා නිදා ගන්න... එක්කෝ දෙනවා මන් තෝරලා දෙන්නම් ඔය ටික "

මන් සිංදුවක් මතක් උනා කිව්වා ම ලාවට හිනා වුන පොඩි එකා... පස්සේ අහමුයි කියලා මගේ අතේ තිබුන කවර ටික ගත්තේ මන් ඔනේ නැහැයි කියලා එයාගේ බෙහෙත් ටික එයාට දෙනකොට... මටත් වඩා එයාට තියෙනවා බොන්න බෙහෙත්

" එපා මට පුළුවන්... ආහ් මේ ඔයාගේ බෙහෙත් ටික... බොන්න හාද විසික් කරන්නේ නැතුව "

දුරුතු සඳ | 𝐀𝐑𝐓 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐋𝐈𝐍𝐆 ( ꪗɀ / ꪮ᭢ᦋꪮỉ᭢ᦋ )Where stories live. Discover now