Pantolon Meselesi BxB

32 'M&H'

Mete

İbne mi olacaksın başımıza

Bir erkeğe kaldırmam eşcinsel olduğum anlamına gelir miydi? Cinsel ihtiyaçlarım vardı. Sadece yokluktan olamaz mıydı? Ergenliğin başında tek düşündüğüm derslerdi. Yokluktan olabilirdi değil mi? "Amına koyayım açsana kapıyı." Diyen ses tahminimce Ilgaz'a aitti.

Anneciğim sen onlara bakma yanacak onlar.

Beynimden geçen cümleler nefesimin hızlanmasına yol açarken sakinleşmeye çalıştım. Kaç dakikadır tuvaletteydim? Kaç dakikadır onu düşünerek kendimi çekiyordum? Tuvaletteki peçeteyle hızla elimi silerken dâhi elimin titremesine engel olamıyordum.

Kapıya hızla tekme atan Ilgaz'a yüzümü buruştum. Hırıltılı bir sesle "Siktir git." Dedim.

"Hamza hoca bizi arkadaş sanıyor herhalde sen çıkınca arkandan yolladı beni. Ben ne alakaysam artık." Diye kendi kendine konuşmasına cevap vermedim. Ben cevap vermeyince arkasından "iyi misin lan sen?" Diye sordu.

Şengül'ün oğlu ibneymiş dua etde doğru yolu bulsun.

Şimdi Ilgaz doğru yoldan çıkmış mı oluyordu? Dinimize göre yanacaktı. Hiç mi umrunda değildi? Peki ya Hamza hoca,o da mı hiç düşünmüyordu? Bir anda etrafımda birden fazla eşcinsel bulmuş ve birine kaldırmıştım. Hamza hocadan etkileniyor olamazdım.

Sonunda tuvaletten çıktığımda elinde telefonla bir şeyler yapıyordu. Kendi elimi parçalamak ister gibi yıkarken ona çok bakmasam da göz altlarını fark etmiştim. Emir hocayla konuşmuyorlardı. Bunu fark etmekten nefrette etsem adam hiç ondan tarafa bakmıyor,Ilgaz ise kendisine baksın diye adama gözünü dikiyordu.

Daha önce dersi dinlediğini düşünürdüm ama şimdi ona neden bu kadar dikkatli baktığının sebebini billiyordum. Bu düşünce tüylerimi ürperti. İkiside erkekti.

Ilgaz'ın beni tehdit ettiği şey aklıma gelince sinirle "Orospu çocuğu." Diye homurdanmaktan geri durmadım.

Bir hafta içinde iki kişi benim çabamı hiçe sayarak tehdit etmişti.

Son dört yıldır çabaladığım derslerim,hayatım kimsenin umrunda değildi. Onlardan bunu umursamalarini beklemiyordum zaten bana korkutucu gelen gerçek hayatımı mahvedebilecek olmalarıydı.

Ilgaz sadece mal varlığı ile benim varlığımı silebilirdi. Yeni yeni farkina vardığım bir başka gerçek ise bir erkeğe kaldırmamın ne demek olduğuydu. Bunun kim olduğu umrumda değildi. Gerçekten bir erkeğe kaldiracak kadar yoklukta mıydım? Yoksa kendimi mi kandırıyordum? Hamza hoca ona kaldırdığımı aileme bildirse evde kopacak kıyametti aklıma bile getiremiyordum.

Ilgaz beni "Düzgün konuş." Diye uyardı. Belli ki söylediğim şeyi duymuştu.

"Ne o eğitim hayatıma mı oynayacaksın?" Alaylı bir cevap verdim. Ondan nefret ediyorum. Cevap vermedi. Bu daha çok sinirimi bozdu.

"Mete zaten çok sinirlerim bozuk. Siktir git. senden çıkarmayayım."

Bir insanın hayatıyla oynamak onun için ne kadar da kolaydı. İstiyordu ve oluyordu. Sırf daha da sinir olsun diye "Ne oldu? Emir hoca seni kullanıp attı mı?"dedim.

Hamza hocaya sinir olmuştum. Boynuma üflediği nefesi hâlâ bu kadar kolay hissedebiliyor olmaktan nefret etmiştim.
O hâlâ cevap vermezken "İbne." Dedim. Hamza hocadan nefret ediyordum. Cidden ondan etkilenmiş mıydım?

Ilgaz sinirle bana yumruk attığında kendimle olan iç çatışmamı ona yansıttığımın farkındaydım.

___________________________________________