ကားကို နွေတစ်ယောက် အိမ်သို့ ဘယ်လိုမောင်းခဲ့လဲမသိ အိမ်တော့ချောချောမွေ့မွေ့ ပြန်ရောက်သွားခဲ့သည်။ ကားပေါ်က အဆင်းကို အိမ်အကူများက လာဆွဲရသည်။
" ဟေး...မဆွဲနဲ့ ရတယ်...သူ့ကိုလည်းမထိနဲ့ ဒါနဲ့ ဒယ်ဒီတို့ရော အိပ်ပြီလား"
" အိပ်ကုန်ပြီ မမလေး"
" ဒါဆို မနက်ကျမှ ဧည့်သည်ရောရှိတယ်လို့ပြောထားလိုက်"
" ဟုတ်ကဲ့"
" ခြံတံခါးတွေပိတ်လိုက်တော့"
နွေက ဆွေးဥဩကို တွဲကာ လှေကားပေါ်သို့တက်လေသည်။ သူ့အိပ်ခန်းက တတိယထပ်တွင်ရှိသောကြောင့် ဖြေးဖြေးချင်းတက်နေရသည်။ ဒုတိယထပ်ရောက်လျှင် အခန်းထဲမှ ထွက်လာသော နစ်ကီ ( နစ်ကိုးလပ်စ်) နှင့်တွေ့လေသည်။
" ဟေး...ဘရို..သူက"
" ငါ့ဧည့်သည်..ဘားသွားပြီး မသောက်ဖူးဘဲသောက်တာမူးနေလို့"
" အဆန်းဘဲ..."
" အခု ဘယ်သွားမလို့လဲ"
" ကိုကို( နွေ၏အကိုကြီးမင်းဘုန်းအောင်) က ညလယ်စာစားချင်လို့တဲ့ အဲဒါ အောက်မှာ တစ်ခုခုပြင်ပေးမလို့"
" နစ်ကီ့ကိုမစားဘူးလား"
" ဟယ်...ဗိုက်ထဲအစားဝင်မှ ခွန်အားသုံးတဲ့ကိစ္စလုပ်ရတာလေ"
" ဪ...ဒါဆို နွေ့ဖို့ ကြက်ဥမွှေကြော်တစ်ချပ်၊ ခရမ်းချဉ်သီး၊ ကြက်သွန်နဲ့ကြော်မှာနော်၊ ပြီးတော့ခေါက်ဆွဲ၂ထုပ်ပြုတ်ပေး၊ ကင်ချီရောထည့်ခဲ့ပေး"
" ဘရိုက ဘာလုပ်ပေးလို့လဲ"
" အကိုတစ်ယောက်လုံးပေးထားတာနော်"
" အဲဒါနဲ့ပဲနိုင်စား သိလား"
နစ်ကီက နွေ့ခေါင်းကိုတစ်ချက်ပုတ်ကာ အောက်သို့ဆင်းသွားလေသည်။ နစ်ကီက အသားဖြူဖြူ အရပ်ရှည်ရှည်၊ ပိန်သွယ်သွယ်နှင့် တစ်မျိုးကြည့်ကောင်းသည်။ ဆံပင်ရွှေရောင် ကောက်ကောက်လေးများက သူ့အမှတ်အသားတစ်ခုပင်။ နစ်ကီက ခဲအိုဖြစ်သော်လည်း မောင်နှမသားချင်းမရှိဘဲ တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ နွေတို့ကို ညီမလေးလို ချစ်သည်။ နွေကလည်း အကိုတစ်ယောက်လို စနောက်၍ ချစ်သည်။
YOU ARE READING
နှလုံးသားတစ်ခုကို ထုဆစ်ခြင်း
Romanceမင်းကိုချစ်မိမှပဲ ငါ့မှာ အသည်းနှလုံးရှိသေးမှန်း သတိထားမိတော့တယ်။
