Herkese merhaba! Nasılsınız? Umarım iyisinizdir... Uzun zaman oldu görüşmeyeli. Burayı gerçekten özledim. Programda çok sorunla uğraştığım için bir türlü bölümü atmak nasip olmadı. Nasip bugüneymiş...
Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur. Merak etmeyin zaten yaz tatili olduğu için elimden geldiğince bölümleri atmaya devam edeceğim. Sadece bu son dönemler yaşadığım sorunlar üst üste gelince bir bela gibi bir türlü kendimi buraya adapte edemedim. Kusura bakmayın. Yeni bölümü sabırsızlıkla aranızda bekleyenler var biliyorum. Şimdi artık sohbeti bırakıp yeni bölüme geçelim!
Oy atıp, yorum yapmayı unutmayın lütfen. Yazdığınız yorumları keyifle okuyorum ve elimden geldiği sürece cevap vermeye çalışıyorum. Sizleri sevdiğimi bilin.
BU YAZAR SİZİ ÇOK SEVİYOR! 🤍🦋
Instagram: bu.yazar
30.bölüm."Bir birine bağlı ruhlar"
"Bazı ruhlar bir birini ezelden tanır..."
Bazı ruhlar vardır bir birine ezelden bağlı olan. Araya ne kadar zorluklar girse bile bir birinden asla kopmayan ruhlardır onlar. Her azaba, zorluğa, felakete karşı direnerek savaş verirler. Onları ayırmak hiç bir zaman kolay değildi. Ve bazı ruhlar vardır bir birilerini başka bedenlerde bile olsalar tanıyan. Tıpkı bir mucize gibi... Tanrının bize bahşettiği hediye gibi.
Geçmiş yaşamlara her zaman inanmışımdır. Bugün konuştuğumuz insanların her birinin geçmiş hayatlarımızda yer edindiğini hissetmişimdir. Hani biri ile karşılaşırız ve uzun yıllardır sanki onu tanıyormuşuz gibi bir his çöker yüreğimize. O insana yıllardır ihtiyacımız varmış gibi en önemli zaman diliminde karşımıza çıkar ve bizi battığımız bataklıktan çıkarır.
Gözler hiçbir zaman yalan söylemezdi. Çünkü gözler ruhun aynasıdır. Bedenlerimiz derinliklere gömülerek çürüse bile, ruhlarımız sonsuzluğu daima tadar. Yeniden doğulmak gibi...
Bu dünyaya kaçıncı gelişim bilmiyordum. Ancak onu ilk gördüğümde daha önceden tanıştığımızı ruhum benimsemişti. Ona ait olduğumu bana söyleyen iç sesim hiç yanılmamıştı. Çünkü ben sadece onu bugün değil, dünlerimin hepsinde tanıyordum.
Kalbimdeki ferahlığı hissederek gülümsedim naifçe. Yanımdaydı. Aynı yataktaydık ve o uyuyordu. Kaşları çatık halde gergin pozisyonda uyuyordu. Onu ikinci kez izleyişimdi böyle. İlki konakta onun odasına korktuğum için girdiğim sıradaydı. İri kollarıyla beni sarıp sarmalamıştı o gece. Yine kollarının arasındaydım.
"Ne kadar şanslı olduğunu mu düşünüyorsun gülümseyerek?" Aniden hareket etmesi beni şaşkına çevirdi. Uyumuyor muydu?
"Ne için şanslıymışım?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA MURAT | Mahalle Serisi
RomanceMahallenin yaptığı yardımları ile dilinden düşmeyen, bütün kızların deli divane olup peşinden koştuğu, ağırbaşlı, yardımsever ve bir o kadar da sert bir ağır abisi ile evlendiğinizi düşünün... Murat Karasu. Namı değer "Kara Murat" ile tanışmaya ne d...