Close To You || Kim Seungmin

#2

Gözlerimi yine alarm ile açtım. Bu gün günlerden cuma idi. Yarın iki günlük tatil olacağını düşünüp kendimi motive ederek yatağımdan hızlıca kalktım ve kendimi banyoya attım.

Kısa bir duşun ardından okul kıyafetlerimi giyip , bir kremalı ekmekle kahvaltımı yaptım. Tatlı yerine geçsede olsun. Okul çantamıda hazırladığımda cüzdanım ile telefonumuda alıp evden çıktım.

Okul pek uzak değildi bu yüzden yürüyerek gelip gidiyordum, hem banada egzersiz oluyordu. Yine yol üzerindeki satıcıya denk geldiğimde göz göze gelmemiz bir oldu. Birkaç gündür bu oluyordu ve ben sokağa giriş yaptığımda kadının gözleri benimle buluşuyordu.

Buda benim azda olsa tedirgin olmama sebep oluyordu. Hayır ablacım vahiy mi iniyor ben sokağa girince anlamıyorumki. Ayrıca kadının simsiyah giyimi ve yüzündeki birkaç yara izide beni ufaktan korkutmaya yetiyordu.

Yine birkaç gündür tekrarlandığı üzere baş selamı ile günaydınlar diledim. O da beni tekrar ettiğinde yoluma devam ettim. Ancak tahmin ettiğimin aksine teyzenin gözleri bender ayrılmıyordu. Gülümseyerek ona döndüm. Yüzümde birşey falan mı vardı acaba. Ya da söylemek istediği birşey?

"Bir sorun mu vardı teyzecim?"

Benim gibi oda gülümseyerek başını iki yana salladı. Ardından tezgahı göstererek konuştu.

"Yok evladım. Tezgahıma bakmak istermiydin? İlgini çekecek şeyler vardır belki hm?"

Gülümsemeye devam ederek bir adım yaklaştım teyzeye. Açıkçası gerilmedim değildi. Ama her ne olursa olsun hiç müşterisi olmayan bu teyzeye yardım etmek istiyordum. Şu an olmasa bile okul çıkışı birşeyler almayı kafama koyup dudaklarımı araladım.

"Şu an okula gidiyorum ama okul dönüşü geri gelirim olur mu teyzecim."

Beni onayladığında yine selam verip yoluma devam ettim. Dersin başlamasına az zaman kalmıştı. Acele etsem iyi olacaktı.

✨

"Bir kahveye ne dersiniz madam?"

Yine eve dönüş yolunda karşıma çıkan Hyunwon ile gözlerimi birkez daha devirdim. Şaşı kalacaktım birgün bunun yüzünden.

"İşlerim var Hyunwon , beni rahat bırak. "

Beni anlamazlıktan gelerek bu sefer önüme geçti ve gülümseyerek konuştu. Sevimsiz varlık seni.

"Ah hadi ama güzelim naz yapma."

Yüzüne iki tane çakmak vardı şimdi. Yüzümü ekşiterek işaret parmağımla omzundan ittirdim.

"Ben senin oynadığın kızlara benzemem Hyunwon. Bulaşma bana."

Yanından geçmeye çalıştığımda birkaç adım ilerlememle yeniden önüme geçti. Ama bu sefer içim daha rahattı çünkü satıcı teyzenin sokağına girmiştik. Bana birşey yapsa dahi teyze buna engel olurdu. Yani umarım ...

"Kendini ulaşılmaz göstermeye çalışma be kızım. Bilirim ben senin gibileri."

Oflayarak yeniden yanından geçip birkaç adım attım.

"Kimi bilirsin bilmiyorum ama benden uzak dur Hyunwon."

Rahatsız olduğumu belli eder tonda konuştuğumda yaklaştığım satıcı teyzenin bizi duyduğuna emindim.

Hyunwon un kolumu tuttuğunda konuşmasıylada emin olmuştum.

"Mi Cha evladım? Bir sorun mu var?"

Hyunwon kısaca mırıldandı ve ters bakışlarını yollayıp gitmişti.

"Bu burada bitmedi."

Ben ise minnettar bir şekilde satıcı teyzeye doğru ilerlemeye başladım. Ama aklıma dank eden ayrıntı ile kaşlarım çatılmıştı. İsmimi nereden biliyordu ki? Belkide birisi seslenirken duymuştur diye göz ardı ederek cüzdanımı çıkardım.

Tezgahta biraz göz gezdirdim. Açıkçası manga okumayı sevmezdim. Buradaki kıyafetlerinde bana uyacağını sanmıyordum.

O sırada gözüme oyuncak bebek takıldı. Eskimiş duruyordu fakat yinede sevimli gözüküyordu. Tozlarından kurtulup yeni kıyafetler giydirilirse eminim çok tatlı dururdu. Onu gözüme kestirerek elime aldım ve sordum.

"Bu ne kadar teyzeciğim?"

Düşündü. Önceden bir fiyat biçmemişti galiba. Sonra mırıldandı.

"2.000 won evladım" (yaklaşık 50 türk lirası)

Açıkçası biraz ucuz gelmişti. Elindekini satmak için olsa gerek diye düşünerek cüzdanımdan bir miktar para çıkardım. Gereken miktardan biraz çoktu. Teyzeye uzatarak para üstünü beklemeden teşekkürlerimi sunup oradan ayrıldım.

Evime az kalmıştı bu yüzden bebeği çantama koyma gereksinimi hissetmeden kucağımda tutarak yürüdüm.

•
Oy sınırı ; 5 oy
Bakalım bebekten neler çıkacak