Klavye Delikanlıları

1.3

Bölüm şarkısı:Oğuzhan Koç-Yüzük

Lütfen şarkıyı dinleyerek okuyun.

Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen, hepsini tek tek okuyorum.

İyi okumalar ❤

Ecem Dağlı

Okulun 1. haftası bitmişti. Sınıf ile çok iyi anlaşmıştık. Yani, herşey tıkırındaydı. Yeni birşey öğrenmiştim, okulun ilk günü gittiğim müdür yardımcısı olan Gülseren hoca, Atakan'ın halasıymış!

Okul formamı giyip üstüne kırmızı ceketimi de giydim.

Saçlarımı topladım, parfümümü sıktım. Sadece güneş kremi sürdüm ve odadan çıktım.

Mutfağa gittiğimde sadece annemi gördüm.

"Abim ve baban erkenden çıktı. Bugün okula kendin gideceksin." Dedi annem, bsşımla onayladım ve kahvaltı masasına oturdum. Bebek sandalyesinde oturan kardeşim Anıl'ı görünce onu yanağından öptüm.

Hızlıca kahvaltımı yapıp evden çıktım. Okula doğru yürürken arkamdan Atakan, Uğur ve Burak yanıma geldiler.

"Günaydın." Dedik hepimiz bir ağızdan.

"Öf, çok sıcak! Götüm yanıyor! " Diyince Uğur, hepimiz ona değişik değişik bakmaya başladık.

"Uğur mal mısın? Üstündeki ceketi çıkartsana o zaman! " Dedi Burak.

"Kanka, tişörtümü de çıkartsam olur mu? Çok sıcak! " Dedi Uğur. Burak birden durdu, Uğur'a baktı ve konuşmaya başladı.

"Uğur, oğlum sen acaba menapoza mı girdin? " Diyince, Atakan ile kahkahayı bastık.

Uğur küsmüş gibi yaptı ve ileride yürümeye başladı. Ben ve Atakan ise gülmemek için kendimizi zor tutuyorduk.

Burak gülerek Uğur'un yanına gitti ve kolunu omzuna atıp Uğur'u bizim yanımıza çekti. O an karşıdan bize doğru gelen, 11/a'dan Onur'u ve 2 arkadaşını gördük. Hepimiz göz devirdik.

Tam karşımızda durdular.

"Naber klavye delikanlıları? " Dedi Onur alayla.

"Seni gördük kötü olduk. " Dedim göz devirerek. Onur kaşlarını havaya kaldırdı.

"Demek Sinsirella'nın dili çözülmüş? " Dedi sırıtarak. Yavaş yavaş ona doğru adımladım.

"Bana bak, bir daha öyle gülersen eğer sana öyle bir çakarım ki, kendini yerde bulursun! " Dedim kaşlarımı çatarak.

"Tamam fırlama, sakin. Birşey demedik. " Dedi gülerek.

Kahkaha attım.

Ardından bir tane yumruk çaktım ve Onur nakavt.

İnsanın abisinin olması bazen işe yarıyordu...

Onur'un karşısına geçtim.

"Sana önceden uyarıda bulundum, beni dinleseydin şimdi yerde olmazdın. Bir dahakine beni ciddiye almadan önce 2 kez düşün. " Diyip göz kırptım, Atakan'ların yanına döndüm.

Burak kolunu omzuma attı ve beni yürütmeye başlattı.

"İşte benim kankim be! Helal len yusufi! Aferin kız sana! Nereden öğrendin böyle çakmayı? " Dedi Burak bana gururla bakarak.

"Abim sağolsun, ben küçükken hep böyle şeyleri benim üzerimde denerdi!" Dedim gülerek. Burak saçlarımı karıştırdı.

Atakan ve Uğur yanımıza geldi, ardından da Ezgi ve onun abisi Serkan geldi.