Bloody Ties

Part 26

Έτρεχα... έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Την έβλεπα να με ακολουθεί. Έτρεχε κι εκείνη πολύ γρήγορα. Έβλεπα τις εικόνες γύρω μου να περνάνε σαν να βλέπω κινηματογραφική ταινία. Ήταν αυτή. Η παράξενη γυναίκα που είχα συναντήσει στο δάσος. Φορούσε μαύρη κάπα με κουκούλα και κρατουσε μαχαίρι. Τι θέλει από εμένα; Γιατί με κυνηγάει

Με τράβηξε από τα μαλλιά και με έριξε στο πατωμα. Ανέβηκε από πάνω μου και άρχισε να με μαχαιρώνει με μανία. Πρώτα στο στομάχι και μετά στα χερια και στα πόδια. Υπήρχαν αίματα παντου. Έβαλε τα χερια της στο πρόσωπο μου και άρχισε να μου πιέζει τα μάτια για να μου τα βγάλει. Ένιωθα το κορμι μου να ξεψυχάει. Τι θέλει από εμένα; Γιατί μου το κάνει αυτό;

Πετάχτηκα από το κρεβάτι σαν ελατήριο. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελη. Τι άσχημος εφιαλτης ηταν αυτός; Ποια είναι αυτή η γυναίκα και γιατί τη βλέπω στον υπνο μου; Φοβόμουν παρα πολύ. Ακόμα και αν ήξερα ότι ήταν ονειρο οι εικόνες που είδα ήταν τόσο φρικιαστικές που δεν μπορούσα με τίποτα να ηρεμισω.

Δεν μπορούσα να μείνω μόνη μου. Το πρώτο πράγμα που σκεφτηκα ήταν να πάω στον Μαικλ. Ήταν ο μονος που θα με έκανε να νιώσω ασφάλεια. Περπάτησα μέχρι το δωματιο του και μπήκα δειλά δειλά μέσα. Τον βρηκα να κοιμάται. Λογικό ήταν 4 το χάραμα. Παρολο που έκανα ησυχία εκείνος με αντιλήφθηκε και ξύπνησε

-' Αριάδνη τι έγινε;' Μου είπε με βραχνή φωνή και ανασηκωθηκε λίγο για να με βλέπει. Εγω πανικόβλητη τον πλησίασα

-' Είδα έναν τρομερό εφιάλτη Μαικλ' Του είπα τρομαγμένη και εκείνος μου έκανε νόημα να ξαπλώσω δίπλα του. Έκανε λίγο πιο περα για να μου κάνει χώρο και εγω χώθηκα κάτω από τα σκεπάσματα του. Εκείνος με πήρε στην αγκαλιά του και άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά

-' Ηρεμισε ότι και αν ήταν πέρασε τώρα. Δεν πρόκειται να αφήσω κανεναν να σε πειραξει' Μου είπε αφήνοντας μου ένα γλυκό φιλι στο κεφαλι. Τον ξαναπήρε ο υπνος κατευθείαν χωρίς να με αφήσει από την αγκαλιά του

Ένιωθα λίγο περίεργα με αυτό αλλά δεν με ένοιαζε. Ένιωθα την απόλυτη ασφάλεια και ηρεμία κοντά του. Έτσι εκλεισα και εγω τα μάτια μου και αποκοιμήθηκα.

Το πρωί οι ακτίνες του ηλίου με έκαναν να ξυπνησω και να συνειδητοποιήσω πως ο πατέρας μου βρισκόταν στη πόρτα του δωματίου και μας κοιτούσε να κοιμόμαστε αγκαλιά. Δεν ξέρω αν κατάλαβε πως ξύπνησα όμως εκλεισε τη πόρτα και έφυγε. Φαινόταν προβληματισμένος. Εντάξει η κατάσταση που μας βρήκε δεν ήταν και η πιο ειδυλλιακή. Κοιμηθήκαμε όλο το βραδυ αγκαλιά λες και ήμασταν ζευγαρι. Όμως δεν έγινε τίποτα.