26. Bölüm İtiraf

51 1 0
                                    

Ayyy hellüüüü dostlarr yeni bölümle geldim efenim umarım beğenirsinizz keyifli okumalar diliyorum🎀

Binadan çıktığımda belki arkamdan gelir diye düşünmüştüm ama ne adım sesi geliyordu ne beni çağıran biri vardı.Zaten niye peşimden gelsin ki sonuçta yukarda onu bekleyen biri var ne yapacaktı benim için o kızı tek bırakıp yanıma mı gelecekti.Tabiki o kızla birlikte kalmayı tercih etmişti.Bende ki salaklık işte hala bi umut gelir diye düşünüyorum.

Binadan çıkıp Emire dışarı çıkamayacağıma dair mesaj attıktan sonra yürümeye devam ettim.Uzun zamandır yalnız kalamıyorum ve artık cidden yalnız kalmaya ihtiyacım var.

...

Demir'in anlatımından

Tam Çağla'nın peşinden gidecekken evimde duran kişi aklıma gelince sinirle soludum ve eve geri döndüm ilk önce halletmem gereken bişey vardı.

Eve gittiğimde hala yüzsüzce salonda rahatça oturan kızı görmemle sinirlerim daha da bozulmuştu gerçekten karşımdaki kız olmasa çok kötü döverdim ama karşımdaki bi kızdı ve ona göre davranıyordum.

"Eee Demircim ne yapıyoruz?"demesiyle kendime hakim olamadım ve
"Çık şu evden çabuk!"dedim sinirle
"Ne?"
"Çık hadi işim var seninle uğraşamam.Hemen çık evimden ayrıca bi daha sakın evime gelme özellikle izinsiz girmeyi aklından bile geçirme duydun mu?"Bağırıyordum karşımdaki kız bile olsa çok bile dayanmıştım.

"Sen ne diyorsun be"diye bağıran kızı umursamadan onun tüm eşyalarını topladım ve kolundan tutup kapıya doğru çekiştirdim.

"Ya ne yapıyorsun dursana bi konuş-"
"Sus!Defne ne saçmalıyorsun sen ne konuşması sana ayıracak beş dakikam bile yok duydun mu? Yok"diye bağırdım ona ayırdığım bu zamana bile şükretsin.

Kapının yanındaki anahtarımı alıp evden çıktım benimle birlikte yanımda Defneyi de sürüklüyordum.Kolunu bırakıp evin kapısını çektim ve Defne'nin yüzüne bile bakmadan merdivenleri inmeye başladım.

Binadan çıkar çıkmaz hızlı adımlarla ilerledim nereye gittiğimi bilmiyordum ama hızlıca yürümeye devam ettim.Çağla'yı bulmam gerekiyordu.

...

Çağla'nın anlatımından

Evden çok uzaklaşmamıştım yakınlarda bi park vardı sessiz sakin olan bi köşesine geçip banka oturdum.Bacaklarımı kendime çekerek başımı diz kapağıma yasladım.

Hem babamın yaptıkları hem duygularım hem dersler derken çok yorulmuştum.Babamın yaptığı şeyi hala sindirememiştim onu o kadınla gördüğüm günü hala unutamamıştım.Bunu daha kabul edememişken bide Demire hissettiklerim vardı.Demir'e karşı olan duygularımı kendi içimde bile zor kabullenmiştim şimdi tam kabullendim onu gerçekten sevdiğime eminim dediğim de onu başka bi kızla görmüştüm.Madem başka birisiyle konuşmaya başlayacaktı ne diye bana o kadar yakın olmuştu ki?

Ben yanlış anlamış olamazdım Demir kesinlikle bana farklı davranıyordu hiçkimse yakın arkadaşına böyle davranmazdı ki.Peki bana bu kadar farklı davranıyorken niye onu evinde bi kızla görmüştüm.

Acaba kuzeni falan olabilir mi?
Ama hiç kuzeni gibi durmuyordu o sinirle ve kırgınlıkla göz yaşımı zor tutarken Demir'i dinlememiştim ama şimdi aklımda kalmıştı sorsamıydım acaba kim olduğunu ama eğer kuzeni olsaydı Demir niye bi panikle bana açıklama yapmaya çalışsın ki

Off başlarım aşka sevgiye ne biçim duygu bu kafamın içinde elli tane düşünce var hepsinin ucu açık nefret ettim şuan aşık olmaktan da birini sevmekten de.

Komşu Çocuğu- yarı textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin