Κεφάλαιο 15ο

79 12 14
                                    

Με κομμένα τα πόδια πήγα προς το σαλόνι που με περίμενε ο πατέρας μου.

Πριν κάνω εμφανής την παρουσία μου άνοιξα ένα από τα συρτάρια που υπήρχε και έβαλα την φωτογραφία μου.

Έβηξα για να του δείξω πως βρίσκομαι στον χώρο. Κοίταξα τριγύρω μου και ευτυχώς ο Μάικλ είχε μαζέψει τον χώρο εξαφανιζοντας τι είχαμε κάνει πριν.

Τον είδα να σηκώνεται από τον καναπέ και να με κοιτάζει.

"Καλησπέρα γιε μου" μου είπε με το αυστηρό του βλέμμα.

"Καλησπέρα πατέρα" του είπα και εγώ στον ίδιο τόνο και ύφος με εκείνον.

Τον είδα να με επεξεργαζεται όπως κάνει πάντα όταν με βλέπει.

"Σε βλέπω καλά και χαίρομαι" μου είπε και συγκρατηθηκα για να μην τον βρίσω. "Ήρθα για να σε πάρω να πάμε για φαγητό με την μνηστή μου"

Έσφιξα τις παλάμες μου σε μια γροθιά και συγκρατηθηκα για να μην πω καμια κουβέντα.

"Δυστυχώς πατέρα δεν μπορώ... δεν βρίσκομαι μόνος αλλά με παρέα και δεν εννοώ τον Μάικλ" του είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.

Τον είδα να με κοιτάζει απαξιωτικά όταν άκουσε τα λόγια μου.

"Αρνήσε να δειπνήσεις μαζί μου;" με ρώτησε και έγνεψα θετικά. "Αρνήσε την οικογένεια σου για την τσουλιτσα που είναι αυτή την στιγμή στο σπίτι σου; Που σε μια εβδομάδα θα είναι άλλη στην θέση της" μου είπε και τον πλησίασα έξαλλος.

"Να μιλάς καλύτερα για εκείνη" του είπα έτοιμος να του επιτεθω. "Τσούλα να πεις την γκομενα σου που εμφανίζεται ως μνηστή σου"

Το χέρι του βρέθηκε στο μάγουλο μου.

Έκλεισα τα μάτια μου για να συγκρατησω για ακόμη μια φορά τα νεύρα μου.

Για εκείνη με είχε πετάξει στο δρόμο. Προτίμησε μια ξένη αντί για τον γιο του.

"Να μιλάς καλύτερα για την μνηστή μου, δεν είναι σαν αυτές του δρόμου που κυκλοφορείς" μου είπε κουνώντας το δάχτυλο μπροστά μου.

"Με απογοητεύεις για ακόμη μια φορά" του είπα με όλη την ειλικρίνεια μου. "Ακόμα μια φορά με ρίχνεις για αυτή που παρουσιάζεται ως μνηστή σου που το μόνο που θέλει είναι τα λεφτά σου... μην μιλάς... φύγε... και να είσαι σίγουρος θα έρθω αλλά δεν θα έρθω μόνος μου αλλά με παρέα για να δεις τι πάει να πει κυρία και τι τσούλα... σε παρακαλώ φύγε"

Πήγα προς την πόρτα και την άνοιξα κάνοντας του νόημα να φύγει.

Πλησιάζοντας με μου έριξε ένα αυστηρό βλέμμα και πρώτου φύγει μου είπε

Don't Blame Me Donde viven las historias. Descúbrelo ahora