"Bu ne ama yaa"
Yıl sonu karneme hüzünle bakarken konuştum.
Sanırım biraz fazla yüksek sesle konuşmuştum ki bütün sınıf bana bakıyordu.
"N'oldu Adari? Çok mu kötü almışsın? Gerçi bu yıl da bizi şaşırtmadın."
Temari'nin kıkırdayarak konuşmasının üzerine göz devirdim.
"Sanki sen çok yüksek aldın"
Temari
"Oi! Şu anki konumuz benim notlarım değil senin notların"
Temari kızgın bir şekilde konuşunca kıkırdadım.
"Sanırım birisi düşük not aldığını itiraf etti"
Temari
"Dua et arkadaşız Adari! Yoksa şimdiye bütün saç tellerini teker teker koparmış olurdum!"
Naruto
"Yavaş gel aslan! Kimse benim Adari-chan'ıma bişey yapamaz!"
"Sakin ol Naruto. Sadece atışıyoruz ciddiye alma Temariyi"
Sakura onayladı.
"Evet Naruto. Koca bir yılını Temariyle geçirmiş olmana rağmen hâla bu konuda düşünmeden konuşmana şaşırdım doğrusu. Gerçi senden beklenirdi."
Naruto
"Sende mi Sakura-chan?!"
"Naruto bağırmasana!"
Naruto
"Pardon Adari-chann. He bu arada! Adari okul çıkışında benimle ramen yemeye gelir misinn?"
"Üzgünüm ödevlerimi bitirmem lazım"
Naruto
"İyi de yaz tatiline girdik ne ödevi yaa? Yapmak için üç ayın var zaten."
"Biliyorum ama tatilin başında bitirirsem bana daha çok zaman kalır ve tatildeyken ödevlerimi düşünmem."
Naruto
"Ama bu benimle ramen yemene engel değil!"
"Bu gün olmaz, ama sana sözüm olsun haftaya sana ramen ısmarlayacağım!"
Naruto
"OLEY BE! İŞTE BENİM ADARİ-CHAN'IM!"
Diyerek üstüme atlatan Naruto sayesinde ikimiz de yerdeydik.
İno
"Naruto rahat bırak kızı!"
Naruto
"Eheh pardon Adari-chan, anın mutluluğuyla biraz heyecanlandım da..."
Naruto'nun cevabı üzerine kıkırdadım.
"Sorun değil."
Diyerek ona elimi uzattım. Bana gülümseyip elimi tutunca ayağa kalkmasına yardım ettim.
"Neyse, çok geç olmadan eve gitmem lazım. Görüşürüz!"
Sakura
"İyi de saat henüz 15.30? Geç değilki nereye gidiyorsun?"
Herkesi cevapsız bırakıp sınıftan çıktım. Yaklaşık 10 dakika sonra Türkiye-Japonya voleybol maçı vardı. Japonya'da yaşıyordum ama annem türktü, babam ise japon. İki memleketimin maçını izlemek için olmam gerekenden fazla heyecanlıydım. Koşarak eve giderken birine çarptım.
(Çok klasik ama ana konuya bağlamanın başka yolunu bulamadım 🧏♀️🤫)
"Hass- A! Itachi senpai!"
Karşımda buz gibi bakışlarıyla dikilen İtachi'nin yüz ifadesi beni görünce yumuşadı.
"Merhaba Adari-chan. Sanki biraz konuşma şekline hakim olman gerekiyor."
İtachi az önce az kalsın s*iktir diyecek olduğumu farketmişti.
"A- hayır! Yani, b-ben öyle demiycektim!"
Evet. Şu göt kadar hayatımda kendimi bu kadar rezil ettiğimi hatırlamıyorum. Allah'ım yer yarılsada içine girsem!
