Sabah erken saatlerdi güneş sarayımıza yaklaşırken hizmet kârım.beni uyandırdı."leydim günaydın" demeysiyle esneyerek yatağından kalktım
yargılayanGözlerle ona bakımtım. "Bu gün neden erken kalktım." Şaşkın bir ifadeyle "bu gün kardeşiniz kral Leo tahta geçiyor."
Bu cümle beyninde bir bomba misali patladı. Sakinleşip
Hizmetkârım Yulia'ya ile birlikte elbise seçtim. Hizmetkârım Yulia'ya odadan çıktı. Kapalı mavi elbisemi hızlıca giydindim altında hoş beyaz bir topuklu
Ayakkabı diydim. Taç giyme törenide bu gün olacağı için bu giysiler tam uygundu. Bu yarım adaların yönetimini yapan hiç bir kadın yok bu ilki ben yapmak istiyordum. Ama Leo sayesinde Onun nesli bu kraliyeti devam ettirecekti bense Leonun gölgesinde kalıp bu yarım adada tarihten yok olacağım. Yada başka bir kraliyeti lordu ile evlenip Hyrin yarım adasından göç edecektim. Her genç leydinin sonu böyle oluyordur.
Yeşil zümrütlü taçımı turuncu saçlarımın arasından geçirdim ve hazırdım. Odamın kapısını açtın elbisemi hafif kaldırarak hızlı adımlarla ailemin olduğu yere yemek salonuna geldim herkes toplamıştı ve beni bekliyorlardı. Başımı eğdim. Ve soğuk ama yüksek bir sesle yemek salonundaki lerden özür diledim. Sonrada yerime geçtim. Babam lvan derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı babamın gözlerindeki mutsuzluğu görüyordum. Belliki oda tahtı Leo'ya vermek istemiyordu fakat atalarımız her zaman ilk doğan erkek çocuğa tahtı bırakmıştı geneleklere saygı duymamız gerekiyordu. "Bu gün sizlerle yeni kralımızın tahta geçmesini kutlamak ve diğer aile bireyleri ile taç diyme törenine davet ediyorum." Dedi salon ses çıkmadı Leo pis pis sırıtıyordu bu durum onu mutlu ediyordu kim mutlu olmazki kosca Hyri yarım adası ellerini altındaydı. Sonra aşçı Neoli'nin yadımcıları kahvaltılarımızı servis etti. Hiç iştahım yoktu çatalımla tabağımdaki yemekleri karıştırdım. Babam salondan çıkana kadar herkes yemek masasında oturmak zorundaydı. Neyseki babam fazla yemeden yemek masasında kalktı ardından Leo'da kalktı masadakilerden selam almadan gitti. Bu fazla sinirimi bozmadı çünkü daha bu başlangıçtı.annem bunları düşünerken annem kısık bir sesle beni çağırdı.
"Kızım gelebilirmisin?" Aslında biz 4 kız katdeşiz fakat annem onlara çoğul ifadeler ile seslenir fakat bana kızım der 4 kız kardeşimde ikiz değil o çoğul ifadede bir 5. Neden olmasınki...
"Kızım geliyormusun hadi" dedi annnem haykırırcasına
Durgun sesle "geliyorum anne" dedim. Annemle beraber onların odasına geldik. Annem "kızım bu gün bizim için çok önemli eğer sorun çıkartacaksan gelme" buz kesildim yıllardın annem olan kadın bana bunları demişti sakindim gözlerim dolmuştu bir kaç damla yaş gözletimden firar etti hızla odayı terk ettim bu zamana kadar kimseye bir zararım olmamışken bu gün ne yapabilirdim ben hiç bir zaman sorunum olsa bile onlardan destek almamışken beni böyle suçlayamazdı
Asıl şimdi sorun çıkartacağım.
