Don't Blame Me

Κεφάλαιο 18ο

"Τι στο καλό έπαθες αγόρι μου;" τον ρώτησα μην καταλαβαίνοντας την αντίδραση του.

"Τίποτα" μου απάντησε βάζοντας μπρος.

"Τι εννοείς τίποτα; Εξαφανίζεσαι με τον πατέρα σου, μετά έρχεσαι με αρπάζεις με το έτσι θέλω και φεύγουμε χωρίς να πω ένα αντίο" του είπα θυμωμένη.

"Χεστηκα" μου είπε και εγώ θύμωσα περισσότερο.

"Δεν με νοιάζει αν χεστηκες γιατί εγώ πάντως δεν... τι στο καλό έπαθες;" τον ρώτησα αλλά δεν μου απάντησε. "Απάντησε μου"

"Τσακώθηκα με τον πατέρα μου αυτό έπαθα. Ευχαριστημενη; Παρατα με τώρα"

Τον είδα να χτυπά με δύναμη το τιμόνι τρομάζοντας με.

"Συγγνώμη" είπα και τον είδα να γυρίζει να με αγριοκοιταζει.

"Σκασε" μου ζήτησε αλλά εγώ δεν το έκανα συνέχισα να μιλάω.

"Αλήθεια σου ζητάω συγνώμη... δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις άσχημα"

Τσαντισμένος σταμάτησε το αυτοκίνητο στην μέση του δρόμου και μου έκανε νόημα να κατέβω.

"Κατεβα γαμω την τύχη μου"

Είχα μείνει να τον κοιτάζω σοκαρισμένη χωρίς να αντιδρώ. Κοπανησε ξανά το χέρι του στο τιμόνι.

"Τι στο καλό έπαθες;" τον ρώτησα και εκείνος με έπιασε από το πιγούνι.

"Βγες έξω γαμω την τύχη μου μην τα γαμησω όλα εδώ μέσα" μου ζήτησε αλλά πάλι δεν τον άκουσα.

"Δεν βγαίνω, ξέχνα το!"

Τον είδα να κλείνει τα μάτια και να παίρνει μια βαθιά ανάσα.

Βγήκε από το αυτοκίνητο κοπαπωντας την πόρτα.

"Μπες στην θέση του οδηγού και πήγαινε σπίτι"

Μου φώναξε φεύγοντας αφήνοντάς με μόνη με το αυτοκίνητο του.

Τι στο καλό έπαθες. Ήταν μια χαρά μέχρι πριν λίγο. Τι συνέβη με τον πατέρα του.

Έκανα αυτό που μου είπε και μπαίνοντας στην θέση του οδηγού ξεκίνησα για να πάω στο σπίτι μου.

     Μπαίνοντας μέσα βρήκα την Άννα στο σαλόνι να βλέπει μια ταινία.

Βλέποντας με την είδα να πετάγεται όρθια και να έρχεται προς το μέρος μου.

"Πώς πήγε;" με ρώτησε ενθουσιασμένη και όταν είδε τα μούτρα μου ο ενθουσιασμός χάθηκε αμέσως. "Κάτι μου λέει ότι δεν πήγε όπως πρέπει"