Ενοχές 

3

Μετά από μια ανήσυχη νύχτα χωρίς ύπνο, ο Νίκος επέστρεψε στην πολυκατοικία. Είχε περάσει την προηγούμενη μέρα στο τμήμα, δίνοντας κατάθεση και αναμένοντας νεότερα από την αστυνομία. Τώρα, καθώς περπατούσε στο διάδρομο του δεύτερου ορόφου, κάτι τον έκανε να σταματήσει μπροστά στην πόρτα του διαμερίσματος όπου είχε αφήσει το μωρό.

Άνοιξε προσεκτικά την πόρτα και μπήκε στο άδειο διαμέρισμα. Η σιωπή ήταν αποπνικτική, αλλά κάτι μέσα του τον ώθησε να ψάξει ξανά. Τα μάτια του έπεσαν πάνω σε ένα μικρό γραφείο στη γωνία του δωματίου. Ένα ημερολόγιο ήταν ανοιχτό πάνω στην επιφάνεια του γραφείου, σαν να το είχε αφήσει εκεί επίτηδες κάποιος.

Ο Νίκος πλησίασε και πήρε το ημερολόγιο στα χέρια του. Οι σελίδες ήταν γεμάτες με κομψά γραμμένα κείμενα και σκίτσα. Άρχισε να διαβάζει τις πρώτες γραμμές και κατάλαβε ότι είχε βρει κάτι σημαντικό.

«20 Ιουνίου - Είδα ξανά το μικρό αγόρι στο πάρκο σήμερα. Το μωρό φαίνεται τόσο ευτυχισμένο. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να είναι δικό μου.»

Ο Νίκος ένιωσε το στομάχι του να σφίγγεται καθώς διάβαζε. Οι επόμενες σελίδες αποκάλυπταν μια γυναίκα που παρακολουθούσε το μωρό εδώ και εβδομάδες, φαινόταν να έχει αναπτύξει μια εμμονή με αυτό.

«25 Ιουνίου - Ονειρεύομαι τη μέρα που θα μπορώ να το κρατήσω στην αγκαλιά μου και να το προστατέψω από τον κόσμο. Δεν μπορώ να περιμένω άλλο.»

Η καρδιά του Νίκου χτυπούσε δυνατά καθώς συνέχιζε να διαβάζει. Η γυναίκα περιέγραφε λεπτομέρειες για τον Αλέξη και την οικογένειά του που έκαναν τον Νίκο να νιώσει ακόμα πιο ανήσυχος. Ήταν σαφές ότι είχε σχέδιο και το είχε εκτελέσει με ακρίβεια.

Ξαφνικά, η πόρτα του διαμερίσματος άνοιξε και ο κύριος Γιώργος εμφανίστηκε στο κατώφλι. «Νίκο, τι κάνεις εδώ;»

Ο Νίκος του έδειξε το ημερολόγιο. «Κοιτάξτε τι βρήκα. Αυτή η γυναίκα έχει εμμονή με τον Αλέξη. Πρέπει να δώσουμε αυτό το ημερολόγιο στην αστυνομία αμέσως.»

Ο κύριος Γιώργος κοίταξε το ημερολόγιο και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά. «Έχεις δίκιο. Ας πάμε αμέσως.»

Ο Νίκος και ο κύριος Γιώργος έφυγαν γρήγορα από το διαμέρισμα και κατευθύνθηκαν προς το αστυνομικό τμήμα. Ο Νίκος ένιωθε μια αίσθηση ανακούφισης που του έδινε ελπίδα. Το ημερολόγιο θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την εύρεση του Αλέξη.

Φτάνοντας στο τμήμα, παρέδωσαν το ημερολόγιο στον αξιωματικό που είχε αναλάβει την υπόθεση. «Αυτό μπορεί να μας δώσει κάποιες απαντήσεις», είπε ο αξιωματικός, ξεφυλλίζοντας τις σελίδες. «Θα το εξετάσουμε προσεκτικά και θα ενημερώσουμε όλες τις ομάδες έρευνας.»

Ο Νίκος ευχαρίστησε τον αξιωματικό και γύρισε σπίτι του. Ήξερε ότι η αναμονή θα ήταν δύσκολη, αλλά τουλάχιστον τώρα είχε δώσει στην αστυνομία ένα σημαντικό στοιχείο. Καθώς ξάπλωσε στον καναπέ του, σκεφτόταν την επόμενη κίνηση. Ήταν αποφασισμένος να βρει τον Αλέξη και να τον φέρει πίσω ασφαλή. Το ημερολόγιο ήταν μόνο η αρχή.