32. Bölüm

23 2 30
                                    

Ah artık kendimi bile taşıyamayacak hâldeydim.

Jungkook: Jennie! Kendini tut! Söz veriyorum geleceğim! Sakinleş! Nefes al!

Youngjin: Beni bırakmazsan ölürsün.

Jungkook: Ya bi s*ktir.

Youngjin: Beni bırak. Bende gideyim.

Jungkook: Jennie'nin yanına bir daha gelirsen daha beter yaparım seni.

Youngjin: Silahlarınızı indirin. Arabaya geçin.

Korumalar: Tamamdır patron!

Korumalar arabaya geçti. Youngjin de geçti. Arabayı sürüp gittiler.

Jungkook koşarak yanıma geldi.

Jungkook: Jennie!

Beni kucağına aldı. Kendi arabasına doğru yürümeye başladı.

Jennie: Ne yapıyorsun?

Jungkook: Ayakta bile duramıyorsun.

Jennie: İndir gideceğim!

Jungkook: Şoför arabanı evine bırakacak. Benim arabamla gideceğiz.

Jennie: Sen hâlâ mafya mısın?

Jungkook arabanın kapısını açtı.

Jungkook: Hayır.

Kemerimi takıp, kapıyı kapattı. Sonra gelip yanıma oturup arabayı çalıştırdı.

Jennie: O zaman Seojun'un dedikleri neydi?

Jungkook: O gün amcamın şirketine gittim ve beni gördü. Amcamı özlediğim için gitmiştim. Seojun yanlış anladı. Dünde telefonunu alma sebebim baban sana mesaj yazmıştı bilinmeyen numaradan "kaçarsan kaç. Unutma kaçan kovalanır ve yakalanır" diye bir mesaj. Sana da bilerek demedim.

Jennie: Anladım.

Jungkook: Sen neden 3 aydır hastaneye gitmiyorsun? Gideceğim gideceğim diyip gitmiyorsun? Ya daha kötü olursa? Yarın gideceksin. Anlaşıldı mı? Hatta seni ben götüreceğim.

Jennie: Sen şirkette çalış ben giderim. Zaten akşam üzeri bize geleceksiniz. Bende siz bize gelmeden gideceğim. Eve geldiğimde sizde gelmiş olursunuz.

Jungkook: Sen hâlâ küs müsün?

Jennie: Hayır, sen?

Jungkook: Tabiki hayır.

Jennie: Seojun'a haber verey-

Jungkook: Ben yazdım.

Jennie: Hm, hm...

Kırmızı ışık olduğu için Jungkook durmuştu. Birden bana sarıldı.

Jungkook: Çok korktum.

Benden ayrıldı. Yola devam etti. Birşey demeyip, ona karşılık vermediğim için üzülmüş olmalı.

Jennie: Bizim ev bu taraftan değil.

Jungkook: Sizin eve gideceğimizi kim dedi? Bizim eve gidiyoruz.

Jennie: Evet bırak.

Jungkook: Seni buldum. Bırakır mıyım sanıyorsun? Bence hiç sanma.

Eve geldik. Arabayı park edip evin içine girdik. Direk yukarı çıktık. Yani Jungkook'un odasına.

Elimi sıkıca tutup giyinme odasına götürdü.

Odada ona dediğim parfüm duruyordu.

Jennie: Bu bahsettiğim parfüm.

İDOL [JENKOOK]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin