Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 13.07.2024 (23:46)
Bölüm Şarkısı: Billie Eilish - WILDFLOWER
İyi Okumalar!
✤
Lussamus Krallığı - Omae
Kaveh
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Balkondan dışarı bakıyordum. Hava güzeldi. Gökyüzünün maviliği, insanın içine işliyor ve hayata dair umut veriyordu. Her şey yoluna girecek diye fısıldıyordu veya ben öyle demesini istiyordum. Yaşananları düşününce birisinin her şey yoluna girecek denilmesine ne çok ihtiyacım vardı. Yaklaşan savaşı hissediyordum. Savaşmaktan korkmuyordum, ölmekten korkmadığım gibi. Korkum savaşımın boşa gidecek olmasıydı. Boş yere savaşmak, ziyan edilen bir ömürdü. Hayatımı belli bir şeylere adayan bir adam olan bana en büyük hakaretti. Bu hayatı boşa yaşamamalıydım. Damarlarımda akan güç, ziyan olmamalıydı.
Gücün verdiği kontrol hissini seviyordum. Abimin neden deli gibi buna bağımlı olduğunu da anlıyordum. Her şeyi kontrol eden olmak, hem büyük bir sorumluluktu hem de büyük bir eziyetti. Eziyet kısmı, kontrol edemediğimiz olaylardı. Buna gelince ne yapacağımı her daim bilen birisiydim. Fakat şimdi bilmiyordum. Duyduklarım basit bir yalandı, böyle bir şeyin olması mümkün değildi ama bu duyduklarıma inananlar da olacaktı. İnsanlar her daim herkesi sizin gördüğünüz gibi göremezdi. İnanmak istediğine inanır, söylemek istediğini söyler ve gerçeği kendilerinin yazdığını düşünürdü. Bu da yaratıcıların bir sınavıydı. Derin bir nefes aldım, başımı iki yana salladım. Yaratıcıları anlamak zordu ama daha da zoru onların sınavlarıydı.
Kapım yavaşça açılmıştı. Arkamı döndüğümde Venira'yı gördüm. Mavi bir elbise giymişti, beni unutma çiçekleri elbisenin yakasına ve kol kısmına işlenmişti. Sarı saçlarını tek bir örgüyle toplamıştı ve mavi akikler bu örgüde yer alıyordu. Aynı akikler, kulağında da vardı. Kraliçe olmak ona yakışmıştı. Güçlü ve asil duruyordu. Reme'deyken iki iyi arkadaştık. Onunla konuşmayı severdim. O da severdi. Fakat şimdi aramızdaki sevgi bağı yitip gittiği için iki yabancıydık. Acaba her şey farklı olabilir miydi? Abrek Tamerin'e takıntılı olmasaydı, Venira'yla olan dostluğum nasıl olurdu? Tamerin'e düşmanca davranır mıydı? Ah, başka bir hayatın sorularıydı. Bu hayatta yeri yoktu.
Bahçeye bakarak "Neden geldin? Yine bir mezar ziyareti mi yapmak istiyorsun?" dedim.
Venira "Geldim çünkü seni merak ettim." dedi. Ses tonu yumuşaktı. Yanımda yerini almıştı. O da bahçeye bakıyordu.
